رافائل گروسی، صرف‌نظر از اینکه در سفر دیروزش در تهران چه گفته و چه شنیده، خوشحال به وین برگشته است. حرف‌های او مبنی بر اینکه فوری‌ترین مسئله آژانس انرژی هسته‌ای با ایران حل شده، گرچه کوتاه است، مفهومی بلند در بر دارد.
این مفهوم آن است که سیاستمداران جدید دولت ایران، با درک درست و منطقی از منافع ملی، اجازه نداده‌اند دبیرکل آژانس دست خالی و با چهره اخمو بازگردد. او اعلام خرسندی کرده است که ایران تجهیزات نظارتی سازمان جهانی انرژی هسته‌ای را تصحیح می‌کند.
منظور از تصحیح، قطع ضبط فعالیت‌های هسته‌ای ایران در تأسیسات مختلف است که توسط مجلس شورای اسلامی در یک فرایند جنجالی تصویب شد.
آنچه دیروز در تهران گذشت، تنها یک پیروزی دیپلماتیک برای رئیسی نیست، بلکه مشت محکمی بر دهان مصوبه مجلس است که کارشناسان بسیاری بر «ضدِمنافع ملی بودن» آن تأکید داشتند و دیروز کاملاً معلوم شد که تأکیدشان کاملاً درست بوده است.
رئیسی توانست بدون اینکه رئیس مجلس، علی‌رغم اینکه در اواخر دولت روحانی، با شاخ و شانه کشیدن‌های سیاسی، پا روی همه نظرات کارشناسی گذاشت، حتی یک کلمه بر زبان بیاورد. علاوه بر آن اکثریت نمایندگان را که با صداهای مکرر تکبیر، دست روحانی را برای مذاکره با آژانس بستند، به یک سکوت انفعالی بکشاند.
تصمیم رئیسی برای متقاعد کردن آژانس، حتی از روحانی هم کارآمدتر بود. این کارآمدی گرچه محصول «حاکمیت یکدست» است، اما چنان برق‌آسا، سریع و زود صورت گرفت که رقبای رئیسی نیز مبهوت شدند.
رئیسی، اما یک تردستی دیگر هم کرد. دیروز او همزمان میزبان نخست‌وزیر عراق هم بود. اینکه از مذاکرات آنها چه مسائلی مطرح شده، بعداً معلوم می‌شود، اما رئیس‌جمهور کشورمان کاری کرد کارستان. او مهم‌ترین نتیجه مذاکرات را «لغو روادید ایران و عراق» اعلام کرد؛ موضوعی که قطعاً از میان همه موضوعات مذاکره کم‌اهمیت‌تر بوده است. اما رئیسی آن را برجسته و پررنگ کرد تا بر موضوع مهم «توافق با سازمان بین‌المللی انرژی اتمی» که می‌توانست تا روزها تیتر اول رسانه‌های کشور باشد سایه بیفکند. رئیسی توانست با یک تیر چند نشان بزند. هم منافع ملی را پاسداری کند، هم دلواپسان را سرجایشان بنشاند، هم مجلسی‌های پرمدعا را وادار به سکوت کند و هم، لغو روادید را که معلوم نیست کی اتفاق بیفتد، به عنوان میوه «یکشنبه موفق» درخت سیاست بچیند.
