فرزندانمان را پس دهید !
فرزندانمان را پس دهید !
معین نیوز_اعتراض برای توجه دادن هر حاکمیتی در کوتاهی ها و غفلت پاسخ دهی به نیازها و مطالبات حق هر شهروندی است که بر اساس چهارچوب های پذیرفته شده در یک نظام سیاسی اتفاق می افتد...

اعتراض برای توجه دادن هر حاکمیتی در کوتاهی ها و غفلت پاسخ دهی به نیازها و مطالبات حق هر شهروندی است که بر اساس چهارچوب های پذیرفته شده در یک نظام سیاسی اتفاق می افتد.

اما چیزی که قابل اعتنا نیست و نیاز به نقد جدی دارد کشاندن پای اعتراضات به آشوب های خیابانی و اغتشاش است که هزینه هایی بس سنگین بر مردم و جامعه و نظام حاکمیتی تحمیل می کند.

آنچه امروز در سرنوشت جامعه ایرانی گره ای ناجور خورده است، کشاندن اعتراضات نسل مطالبه گر به دامن خشونت ها است که آینده مبهمی را در پیش رو نهاده است.

جامعه نا آرام ایرانی که این سال ها در فشارهای سخت از روان پریشی ناشی از منفعت طلبی های عده ای و اختلاس ها و دزدی های ملی تا ضعف های مدیریتی و آلودگی های ساختار بروکراسی در کنار تبعیض و فشارهای اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و کوتاه شدن سقف سیاست ورزی در عذاب و رنج افتاده است این روزها درگیر تجربه دیگری است که نا آرامی های اجتماعی و اعتراضات خیابانی توام با خشونت شوک بر آن وارد کرده است.

این جامعه که در تلاطم رنجوری ها میان تحمل و آرام کردن شرایط از یک سو و سرکشی نسل مطالبه گر و پرشتاب در سویی دیگر در چالشی غیر منتظره گرفتار آمده است تنها به یک نکته می اندیشد و آن ختم به خیر شدن این ماجرا که هر روزش هزینه ای بس سنگین بر دوش ملت و کشور به دلیل نا امنی ها و کاهش قدرت ریسک های سرمایه گذاری و بهبود کسب و کارها و فضای روحی و روانی زندگی می افزاید.

اکنون در دو سوی میدان خشونت ها یک سو مدعیان آزادی و اپوزسیون خارج نشین با امکانات و رسانه های دولت های بیگانه با جایگاه گرم و نرم خویش به تحریک میدان داخل نشسته اند و در دیگر سو نیروهایی از بدنه جامعه با نگاه و ماموریت های حفظ امنیت که در میانه این دو نسل پرورش یافته در دامان همین جامعه و دولتمردانی است که در تضادهای گفتاری و رفتاری انان می پندارند اینده ای مبهم در انتظارشان رژه می رود.

این نسل مطالبه گر آزادی های اجتماعی که زد یا ضد هرچه بخوانی محصول همین جامعه و تعلیم های این چند دهه در غفلت ها و نادیده گرفتن های بسیاری است که با دمیدن طوفان خشم و نفرت و تحریک آن از روح آرام خویش دور می شوند و تو گویی شاید گروگان هایی برای مقاصد سیاسی عده ای باشند که پهنه وسیعی را از این جغرافیای سرزمینی به شعله می کشند که عاقبتی روشن برای آن متصور نیست !اینک در برگ ریزان جوانی ها ،جامعه ایرانی چشم در چشم به یک کلام از دو سوی درگیر می خواهند فرزندانشان را پس بدهند چون آنان قربانی و گروگان نیستند!انان سرمایه های ملی این کشورند.