محدود سازی فضای مجازی به هر بهانه ای این روزها سوژه داغ افکار عمومی است و واکنش هایی را در مقابل شیوه های مدیریتی دولتمردان سوار بر سرنوشت این روزگاران کشور به همراه دارد بویژه حالا که در پی نا توانی برای تامین امنیت آزمون کنکور می بایست دست به کلید قطع اینترنت شوند و قیصره‌ای را برای دستمالی به آتش بکشند هر چند که این مثال هم شاید چندان تناسب با این سوژه نداشته باشد!
از اینکه بازار قطع اینترنت یا کاهش سرعت و اختلال در آن برغم تمامی تکذیب‌ها و ارایه گزارشات دولتمردان در تقویت این شبکه هنوز از رونق نیافتاده است حائز دو نکته اساسی است یا دست دولتمردان با انگیزه کنترلی و محدود سازی خواسته برای فشار بر روی آن می لغزد و یا به دلیل عدم توانایی در توسعه زیر ساخت ها و پاسخ نبودن به مطالبات به ناکارآمدی این مدیران بر می گردد که برای هر کدام می بایست به تفسیر جداگانه نشست.
اگر دست به فرمان شدن برای مهار این فضا و کوتاه کردن دسترسی مردم در مسیر چرخش آزاد اطلاعات که مزایا و معایب خود را دارد بر مبنای یک نگاه و ایدئولوژی رفتاری و مدیریتی است پس عواقب ناشی از این اندیشه و نارضایتی های ایجاد شده بر این نوع حکمرانی از سوی مردم هم باید مطالبه خود را داشته باشد و مدیران این تفکر هم می بایست در صورت بروز هر چالش و تهدیدی بویژه اسیب ها به اقتصاد و کاهش رشد کسب و کارها و تهدیدات اجتماعی و بارهای سیاسی و امنیتی هزینه های انرا بپردازند.
اما اگر این مشکلات قطعی و اشکالات فنی اینترنت به دلیل نبود درایت و کار آمدی مدیریتی است آنگاه نیز این حکمرانان محترم برای وارد نشدن بیشتر ضربه به اعتبار نظام و کشور و مردم بهتر آن است که به این ناتوانی اقرار و محترمانه پا پس بکشند که آبروریزی بیشتر از این برای منافع ملی جایز نیست زیرا اینگونه بهانه ها مثل انگیزه برقراری امنیت بیشتر کنکور و آزمون و از ابن حرف ها برای جامعه ای که از رویش اعتبار سواد و درک کافی در تجزیه و تحلیل داده ها و آمارها و سخنان برخوردار است و ضریب هوشی بالا دارد چندان توجیه مناسب و کار آمدی نیست به جز آبروریزی توجیه گران آن، که آن هم هزینه بر اعتبار کشور می افزاید.
حالا وقتی این روزها را با دستور رییس جمهور پیشین که از وزیر ارتباطاتش قول گرفته بود که دستش روی کلید قطع اینترنت نرود مقایسه می کنیم می بینیم دغدغه ها از کجا تا به کجاست یکی به دنبال تیک آبی و خاکستری اینستاگرام است و آن یکی به دنبال گردش آزاد اطلاعات در فضای مجازی !به هر حال یاد هردو به خیر باشد و عاقبت ملت به خیرتر!
