رییس اصولگرای مجلس یازدهم از گریه به حال خود در انچه از وضعیت مجلس و شرایط می بیند سخن به میان آورد و این درست همان نقطه ای است که بسیاری پیش از این به آن رسیده اند.
از اینکه روزگارمان در قد و قواره و جایگاه امان نیست حرف تازه ای نباید باشد زیرا انقدر سرگرم کوتاه کردن قدها شده ایم که واقعا یادمان رفته چه بسیار قواره ها به این قدها نمی خورند!
ان دیروز ی ها ،انانکه مردان میدان بودند اینک از بد روزگار ان عطاها را به لقایشان بخشیده اند و در گوشه ای نظاره گر اب شدن همین قدها و کوتاهتر شدن سقف ها نشسته اند.
درد نابسامانی های بسیار در عرصه های مختلف از سیاست و اقتصاد گرفته تا مشکلات اجتماعی و فرهنگی ناشی از بد عهدی ها و نادرستی ها در زورآزمایی های قدرت طلبانه پیکره جامعه را در خود تنیده است بی آنکه تاثیرات و بازخوردهای انرا در آینده دیروز و فردا نگریسته باشیم، خود بخشی از پازل این ناملایمات شده ایم و با حذف یکدیگر و از بین بردن سرمایه های اجتماعی راه برای ناسپاسان و نا اهلان هموار کرده ایم تا انجا که اکنون بسیار چیزها در جای خویش نیستند.
در این روزگاران بی هیچ توجه به هشدارهای دلسوزان همه چیز کشور و ملت را به منافع سیاسی گره زده ایم تا قدرت بگیریم بی آنکه بیاندیشیم با این قدرت چه باید کرد و رنج کدام درد ملت را باید از دوش برداشت و انان را هر روز سرگرم یک شعار و در انتظار فردای خیالی خویش سپرده ایم .
این روزها همه دردمند و منتقدیم از انچه به حال ملت رفته و می رود بی آنکه بپذیریم بسیاری صادقانه در صف مسوولیت پذیری ها ایستادند و مردانه به قربانگاه بد عهدی ها برده شدند و چه بسیاران با دهان باز و دندان طمع به دنبال صید موقعیت ها بودند و با چسبیدن به واژگان چپ و راستی فرصت ها طلبیدند برای خویش و فرصت سوزاندند از منافع ملی و این طایفه همانند که به هر طرف که بخواهی غش می کنند و پرچمشان همسو با وزش بادهای منافع چرخان است.
اگر به قصه بسازیم این غصه ها را سراسر داستان بلندی است در طول تاریخ این مرز پر گهر که بی نامان بر ان تاختند و بردند و نامداران از ان صیانت کردند و باز چنین خواهد بود اما اینک که همه به این فهم رسیده ایم بیا برگردیم و از کرده های طمعکارانه به پشیمانی یادکنیم و در نقطه ای از سرخط به منافع ملی و سرنوشت مردمان گره خورده در نظام سرنوشتی خویش با ارمان هایی که بر آن عهد دارند بایستیم و با دور ریز پسماندها به باز افرینی زیبایی ها از انچه در اطرافمان چرخ می خورند و سرمایه دیده نشده اند بیاندیشیم که فردا دیر تر خواهد بود!
