جریان تندروی از آفت های توسعه و رسیدن ایران به جایگاه واقعی آن است، جایگاهی که در فرازو فرودهای بسیار از حق طبیعی آن بازمانده و وقتی صندوق اسرار گاهی به اضطرار تاریخ گشوده می شود، آستین آلوده دست های پنهان اسرار گونه از لبه آن بیرون می زند که شوکه آور زمانی روی می نمایاند که وقتی عمیق تر بر آن می نگری بازیگرانی نمایان می شوند که گاه از سر دلسوزی و گاه از سر غفلت تند و تیز به نقش آفرینی هایی مشغولند که در شور آتشین خود از بازیگردانی ها غافل هستند.
این روزها هم با تمام مشکلات و چالش هایی که کشور و ملت از ناترازی ها گرفته تا فتنه نفودی ها، تحریم و جنگ پیدا و پنهان شاهد در افتادن برخی در دام دعواهای سیاسی بیهوده ایم که جز ایجاد بی اعتمادی های بیشتر و عمیق تر شدن شکاف واگرایی های اجتماعی سود و ثمر دیگری ندارد.
شاید برای این نوع برخوردها نمونه های بسیار می توان دراین چند دهه مثال آورد که با مرور دست آورد دعواهای بی حاصل جز به تاراج رفتن عمر و ثروت ملت و کشور به بهانه های مختلف از سوی بدخواهان سودی حاصل نشد و این روزها هم وقتی به قول دیروزی ها پیج رادیو را باز می کنی و وارد فضای رسانه ای می شوی از هر کوی و برزنی که دست و زبان عده ای به آن می رسد شاهد فریادهای بلند بلندی در آرزوی مرگ هم وطنی و یا تهمت و ناسزا به چهره ای هستیم و حالا فرق ندارد از درون مجلسی که خانه ملت می نامند باشد یا محفل خصوصی و جلسه ساختگی باشد و نمونه بارز آن شعارهای مرگ بر این و آن و جلسه محاکمه های نمادین روحانی و ظریفی است که تو گویی در وقت اضافی این جماعت دور مانده از واقعیت های داخلی و خارجی برای خود به تصور رفته و به سوی آن دویده اند تا شاید در فراموشی و بی توجهی ملت نسبت به برخی نام نام و نشان ها، نفسی دوباره چاق کنند تا شاید سوار بر موج افکار عمومی به برآمدگی برسند که تجربه زیست سیاسی و اجتماعی ایرانیان نشان داده است از این خط و خط بازی عبوری سریع شده است!
آنچه اکنون برای ماندگاری جریان های تند و تیز بیش از همه مهم است پیاده شدن از مرکب تاخت و تازی و گام بر داشتن در مسیر مطالبات مردمی است که پای وطن ایستاده اند و انتظار همگرایی دیگرانی دارند که بر خلاف جریان ملت با تکیه بر تخته پاره هایی که اعتمادی بر آنها نیست به مقصد نامعلوم می رانند!حالا اگر فرصتی و وقت اضافی در اختیار برخی قرار گرفته تا از لاک سکوت و گمنامی دمی خروج و به خود آیند بهتر آن است که در مسیر منافع ملی که همان خواست ملت در راستای توسعه و بر آمدگی کشور از چالش ها است گامی بردارند نه آنکه بر اسب گذشته بتازانند و دل در گرو منافع خویش ببندند که وقت تمام است!
- نویسنده : یونس رنجکش
