مهسا مژدهی در خبر آنلاین نوشت: آیا آمریکا میتواند سفارت خودش را ظرف ۳۰روز در عراق ببندد؟ پمپئو مقامات عراقی را تهدید کرده که به دلیل حملات راکتی مخالفان حضور ایالات متحده در عراق، سفارت این کشور در منطقه سبز بغداد بسته خواهد شد. او حتی گفته که اگر ترامپ اینطور تصمیم بگیرد، ممکن است به پایگاههای مخالفان در سرتاسر عراق حمله شود. این تهدیدها در حالی انجام گرفته که تحلیلگران سفر الکاظمی به ایالات متحده را مجموعا مثبت ارزیابی کرده بودند و قراردادهای خوبی برای طرف آمریکایی بسته شده بود.
اوضاع میان عراق و ایالات متحده خوب نیست. آمریکاییها از افزایش حملات به مراکز دیپلماتیک خود ناراضیاند و عراقیها مشتاقند تا هر چه زودتر نیروهای نظامی به کشور خودشان برگردند و دیپلماتهایشان هم دست از دخالت در امور داخلی عراق و دامن زدن به اختلافات داخلی بکشند. اما بسیاری معتقدند طرحی که ترامپ برای عراق ریخته در حقیقت مقدمهای برای دخالت بیشتر در این کشور است تا بتواند روابط عراق با همسایگان را کنترل کرده و ازمیزان محبوبیت و نفوذ تهران هم بکاهد. در این مسیر هر چند که به نظر می رسید الکاظمی سیاستمدار مطلوبی برای آمریکاییها باشد، اما عملکرد او به واشنگتن نشان داد که در نهایت سیاستمداران عراقی منافع داخلی را به منافع آمریکاییها در عراق ترجیح خواهند داد. در خبرآنلاین با صباح زنگنه، کارشناس مسائل خاورمیانه به گفتگو نشستیم:
تا مدتی پیش تصور بر این بود که ایالات متحده بتواند به راحتی با مصطفی الکاظمی کنار بیاید. اما ناگهان مشخص شد که کاخ سفید دست به تهدید دولت عراق زده و قصد دارد که بغداد را تحت فشار قرار دهد. چرا چنین اتفاقی افتاده؟
آمریکا به جای اینکه راهحل منطقی و عملی را تجربه کند به سراغ یک راهحل تبلیغاتی رفته که اعمال فشار بر دولت و مردم عراق است. راه حل عملی این بود که با مسئولین عراقی مذاکره میکردند و یک جدول زمانی تنظیم میشد تا آنها خروجی امن و سالم را داشته باشند.
شرایطی که آمریکا تعیین کرده، نوعی تهدید به حساب میآیند و راهحلی برای بحرانی که به وجود آمده نیستند. با نمایش تعطیل کردن سفارت و شایعه رفتن سفیر به اربیل یا هر جای دیگر، نتیجه غیر از افزایش تنش در عراق نخواهد بود. اگر ایالات متحده تصور میکند که با این تهدیدها جامعه عراق بهزودی آرام شده و نسبت به حضور آمریکاییها رفتار متفاوتی از خود نشان میدهد در اشتباه است.
برخی معتقدند که این تصمیم پشتپرده ای دارد که هنوز چندان روشن نبوده و هدف واقعی واشنگتن خروج از بغداد و خالی کردن ساختمان سفارت در منطقه سبز نیست. به نظر شما پشتپرده این تهدیدها چه هدفی بوده است؟
بعید نیست که هدف آمریکاییها از این نمایش تخلیه کامل نیروهای مسلح دیگر از منطقه سبز باشد. به طوری که دیگر تمام این منطقه را در دست داشته باشند و بتوانند هر اقدام امنیتی و نظامی را در آنجا پیش ببرند. در منطقه سبز مناطق مسکونی وجود دارد که عملکرد ایالات متحده در آن میتواند امنیت افراد عادی ساکن را به خطر بیاندازد. اگر یک سفارتخانه فقط وظایف خود را انجام دهد، کسی به آن تعرض نخواهد کرد و نیروهای عراقی هم دست به اقداماتی علیه آنها نخواهند زد. اما مساله اینجاست که ایالات متحده در عراق فقط به دنبال ایجاد تنش بیشتر بوده و این موضوع است که برخی گروههای عراقی را واداشته تا مقابل آنها قد علم کنند.
این موضوع بسیار مطرح میشود که ایالات متحده میخواهد تهران را از طریق عراق تحت فشار بگذارد. با توجه به اینکه سیاست ترامپ در این دوره فشار حداکثری است و ایالات متحده از میزان محبوبیت ایران در عراق ناراضی است، چنین فرضیهای تا چه اندازه میتواند درست باشد؟
فشار بر روی ایران از این مسیر همیشه بوده و هست. اما تکلیف رفتارهای آمریکا در عراق را باید پارلمان این کشور مشخص کند. ادامه بازی موش و گربه در سیاست عراق دیگر جواب نخواهد داد. شیوه هایی که ایالات متحده در این کشور انتخاب میکند، نتیجهای به غیر از افزایش تنش و التهاب ندارد. این وضعیت و تهدیدهای تازه، می تواند درگیریهای داخلی را هم در عراق بیشتر کند. اینجاست که تدبیراندیشی مسئولان عراقی باید به کمک شرایط بیاید و مانع از باجگیری آمریکاییها شود.
ترامپ شخصی است که امیدی برای پیروزی در انتخابات پیش رو در آمریکا ندارد و برای اینکه بتواند خودش را مطرح کند، دست به هر کاری میزند و این فشارهای تازه هم بخش از همین تلاشهاست.
در نهایت این تهدید ایالات متحده چه پیامدی خواهد داشت؟
عراقیها بابت حضور آمریکاییها در این کشور ضررهای زیادی متحمل شدهاند. از زمان اشغال عراق به دست ایالات متحده اتفاقاتی چون تحریک مردم علیه مردم و حتی ترور تعداد زیادی از عراقیها و بعد استفاده از خاک عراق برای ترور فرمانده ایرانی و.. رخ داده. به نظر نمیرسد که تهدید خروج از عراق عملی باشد. بیشتر به نظر میآید که این کشور از اینجا به بعد هم قصد دارد تا سیاست قبلی خود را ادامه دهد. اما با توجه به شرایط عراق و مخالفتهای گستردهای که به نحوه رفتار آمریکاییها وجود دارد، به نظر آنها مسیر خود را با یک سیاست ترکیبی از جنگ روانی، سیاست تبلیغاتی و حتی تحریم برخی شخصیتهای عراقی پیش ببرند. آنها درصدد این هستند که با ایجاد محدودیتهایی برای دولت مانع از این شوند که عراق با کشورهای دیگر و به ویژه ایران قراردادهایی برای بهبود شرایط ببندد.
آمریکا از متشنج کردن فضای عراق و حتی بردن فضا به سمتی که درگیریهای مسلحانه گسترش بیابد، ابایی ندارد و تهدیدهای اخیر هم در سایه همین اهداف اتفاق افتاده است. آنها در نزدیک به دو دهه گذشته نشان دادهاند که قصدی برای آبادی عراق ندارند و تنها به دنبال تثبیت حضور خود در این منطقه از طریق نفوذ در عراق هستند.