یکی از نمایندگان مجلس در نطقی از رییس جمهور خواسته است تا مانند شاه عباس با پوشیدن لباس مبدل سری به کوچه و بازار بزند و از نزدیک ببیند واقعیت های روز جامعه چیست و آنگاه تصمیم بگیرد.
اگرچه امروز به مدد شبکه های ا رتباط جمعی ، شنیدن بسیاری از صداها دور از ذهن نیست و برای دولتمردان چندان سخت برای فهمیدن واقعیت های زیر پوست شهر نمی باشد و با مجهز شدن تنها یک شماره سیم کارت و حضور ناشناس در شبکه های مجازی اگر مجالی هم بر ای حضور میدانی نباشد به راحتی می توانند بفهمند قیمت گوجه و خیار و روغن سبزی فروشی و بقالی سر محل مانند انچه سر کوچه محله محمودخان رییس قبلی پیش از این فروخته می شد ، چند است.
اما آنچه در این میان مورد توجه قرار ندارد و یا در غفلت نخواستن دیده نمی شود و اصلاح نمی گردد وجود مداخلات و شاه عباس های بسیار به حکم قانون و فراقانونی در سرنوشت تصمیمم گیری در کشور است وگرنه رییس دولت اگر با رای افسانه ای هم به تاج و تخت خدمت برسد از تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های پشت صحنه خلاصی ندارد.
مشکل اساسی جامعه امروز ایران سخت بودن تصمیم گیری ها در نظام دیوانسالاری است که به دلیل وجود روزنه های بسیار برای ورود مداخله گران و قاطی شدن شرح وظایف قوا از پایین ترین سطح تا عالی ترین عنوان که همه در راستای بستن کمر خدمت برای خلق الله تلاش می کنند ما شاهد خنی سازی برآیند توان و انرژی در سرو سامان بخشیدن به اوضاع کشور هستیم.
آنچه اکنون کشور را به سراشیبی و پرتگاه سقوط قرار می دهد عدم وجود سیستم تصمیم گیری واحد و زدن حرف آخر توسط حکمران است که متاسفانه گاهی با بروز پدیده نو آوران اتفاقی شاهد بنیادگرایی در نظام اداری و حذف حوزه های کارشناسی و تصمیم سازی عقلایی و افتادن کارها دست ناوارد آن به بهانه های شعاری مانند انچه از بانیان وضع موجود برداشت می شود هستیم هزینه های حکمرانی بر گرده مردم را هر روز گران تر می کنند و کسی هم پذیرای تاوان آن نیست.
به این نماینده و دیگران باید توجه داد که راه مشکل پوشیدن پشمینه و رفتن در بین جماعت گرسنه و دست به دعا نیست بلکه مشکل شاه عباسان بسیار در تعیین سرنوشت ملت هستند که معلوم نیست فرمان دست کیست در این دیوانسالاری !