در شهرستان‌های کرج، فردیس و اشتهارد که تعداد واجدین شرایط رأی دادن در آنها بیش از یک میلیون و هفتصد و پنجاه هزار نفر است، کسی که به عنوان نماینده این شهرستان‌ها به مجلس یازدهم راه یافته، طبق آمار اعلام‌شده رسمی فقط ۲۷۰۰۰ رأی داشته است. نمونه دیگر مربوط به کرمانشاه است که نماینده وارد شده به مجلس یازدهم فقط ۲۱/۹۶۶ رأی با خود آورده است.
اینها دو شهر بزرگ از حوزه‌های انتخابیه‌ای هستند که انتخابات مرحله دوم در آنها برگزار شده است. در حوزه‌های انتخابیه دیگر، آمارهای رسمی اعلام شده نشان می‌دهند افرادی با کمتر از ۱۰ هزار رأی وارد مجلس یازدهم شده‌اند.
درست است که شرایط کرونائی و مرحله دوم بودن انتخابات دو عامل کاهش آراء بودند ولی تأثیر این دو عامل را حداکثر می‌توان تا ۱۰ درصد درنظر گرفت. بنابراین، باید بپذیریم که اینهمه ریزش را باید یک خطر برای پشتوانه مردمی نظام جمهوری اسلامی دانست که از نوع تعامل مسئولان با مردم و بی‌توجهی به نقش مردم در تعیین سرنوشت خود و کشور ناشی می‌شود.
در انتخابات مجلس یازدهم به‌ویژه در مرحله دوم، تقریباً رقابت واقعی که رقابت بین افکار و گرایش‌های سیاسی متفاوت است وجود نداشت.
وزیر کشور در آستانه انتخابات مرحله دوم گفته بود این انتخابات که در شرایط کرونائی برگزار می‌شود الگوئی برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ خواهد بود. این آقای وزیر و سایر مسئولین انتخابات باید بدانند که آنچه مانع مشارکت مردم در انتخابات است، کرونا نیست، بدتر از کرونا محدود کردن حق انتخاب مردم است. در هر انتخاباتی که رقابت واقعی وجود داشته باشد، مردم برای حضور در پای صندوق‌های رأی، انگیزه خواهند داشت حتی در شرایط کرونائی. مردم، خواهان تقویت نظام هستند، مشکل در رفتار مسئولان است.
