وی دارای مرتبه علمی استاد تمامی بود و سمت هایی از جمله معاون پژوهش و فناوری دانشگاه گیلان، نماینده شورای عالی انقلاب فرهنگی در هیئت امنای دانشگاه های استان و سمت های علمی و اجرایی بسیاری از کنفرانس ها و نشست های معتبر ایران را برعهده داشت.
از این استاد نمونه کشوری بیش از ۶۰ مقاله منتشر شده است.
جالب است رسانه ها برای انتشار خبر فوت ایشان حتی یک عکس مناسب پیدا نکرده اند و اکثر تصاویری که منتشر می شود تار و نامعلوم است. این حکایت بزرگانی است که با بیشترین دستاورد علمی کوچکترین نشانی از آن ها پیدا نیست و جایشان را شاخ های مجازی پر کرده اند و تازگی حتی خود را دکتر و مهندس نیز می دانند. امثال پروفسور درویزه نیازی به دیده شدن نداشتند، دنیای واقعیت، آن ها را ثبت کرده است. ولی حیف که ما امثال او را کمتر می شناسیم!
لینک کوتاه :
https://moeennews.ir/?p=11367
