اگر او نه؛ پس چه کسی کارآفرین است؟
اگر او نه؛ پس چه کسی کارآفرین است؟
معین نیوز_شاید اندکی بیش از سه دهه از عمرش می گذرد، اما یک دهه پرتلاش و پرتنش در عرصه تولید و صنعت کشور را تجربه کرده است، سالهایی که بدون دریافت حتی یک ریال تسهیلات بانکی و فقط با تکیه بر توان و تولید مجموعه های صنعتی خود، در چرخه اقتصاد کشور حضوری فعال داشته است. اما دریغ، دریغ از اینکه حتی یکبار از وی به عنوان کارآفرین برتر یا تولیدکننده نمونه ذکر شود.

شاید مقصر خود اوست که خود را در معرض دید مدیران قرار نمی دهد، اما مگر می شود بزرگترین و مدرن ترین کارخانه حوله بافی کشور را ندید، مگر می شود تنها کارخانه حوله بافی گیلان را ندید، مگر چند کارخانه تولید محصول استراتژیک اسیدبنزوییک و بنزوات سدیم در کشور وجود دارد که دیده نمی شود، دیگر به یقین رسیده ایم که نمی خواهند او را ببینند.

 وگرنه دیدن کسی که برای بیش از دویست نفر اشتغالزایی ایجاد کرده و در بحث صادرات فعال است و خیّر بزرگی است که در ایام کرونا به شدت به داد مراکز درمانی گیلان رسید و می تواند تا دو هزار شغل دیگر نیز ایجاد کند، کار سختی نیست.

صحبت از رییس هیات مدیره و مدیرعامل جوان صنایع بزرگ ریسندگی و بافندگی پیشروتاب گیلان و صنایع شیمیایی و سلولزی نگار آذر قم است؛ یعنی مهندس کاظم مادرشاهی.

او که در خانواده ای پرجمعیت و البته مذهبی پرورش یافت، توکلش به خداست و می گوید: روزی رسان کس دیگری است و نیازی به این عناوین و القاب ندارم. بدون شک لحظه رضایت و لبخند کارگران کارخانه ها و صد البته مشتریان از لحظه دریافت هر لوح تقدیری از دست مدیران برایم با ارزش تر است.

وی که با خط اول گفتگو می کرد، افزود: من در مکتب والدینی بزرگ شده ام که هر دوی آنها از مبارزان پیش از انقلاب بودند و بعد از انقلاب نیز خدمات زیادی در جبهه و جنگ داشته اند، بخصوص پدرم که دوشادوش مقام معظم رهبری و شهید چمران در مبارزات چریکی حضور داشت، مادرم امروز سردمدار جبهه فرهنگی است، پس یقینا از منظر من چالشی وجود ندارد و وظیفه من است که در جبهه اقتصادی با تمام وجود بجنگم اما مدیران اقتصادی و صنعتی چگونه بر نام دو واحد بزرگ تولیدی و صنعتی خط می زنند و نمی بینندش، آیا وظیفه ای جز حمایت از این مجموعه های دانش بنیان و اشتغال آفرین دارند؟

بانکی برای معوقات یک میلیارد تومانی کارخانه پیشروتاب، صد میلیارد تومان توقیف اموال گرفت!

مادرشاهی که در حال حاضر بیش از دویست نفر اشتغالزایی در کارخانه هایش ایجاد کرده است، ادامه داد: کارخانه حوله بافی رشت که با نام صنایع ریسندگی و بافندگی پیشروتاب، یکی از مدرن ترین و بزرگترین کارخانه های حوله بافی کشور است و قدمت بالایی دارد، برند دکتر برق لامع را به عنوان یکی از برندهای برتر دنیا عرضه کرده است، همینطور حوله های احرام حجاج را آماده می کرد و اگر تحریم نبود حوله های برند معروف آدیداس را با کیفیتی شاید برتر از خود آدیداس می بافت و در بازار خاورمیانه توزیع می کرد، حتی محصولات ما جزو ده برند برتر در بازار روسیه شد. همه این افتخارات را نه من بلکه کارگران و متخصصان این کارخانه رقم زدند و مدیریت مجموعه قطعه کوچکی از پازل بزرگ پیشروتاب است. اما همین کارخانه معتبر و بزرگ متاسفانه بخاطر بی مهری هایی که شده هم اکنون با بیست درصد توان خود فعال است، بارها در مسیر صادرات سنگ اندازی شده و حتی ماسک های آنتی باکتریالی که در ایام کرونا تولید کرده بودیم را به ناچار از مرز برگشت دادیم و در داخل بعلت تولید داخلی یکی از ارگانهای دولتی ، مجوز توزیع نگرفتیم و تابحال روی دستمان مانده است.

وی ادامه داد: من تسهیلاتی برای این کارخانه نگرفتم که نگران اقساطش باشم اما مالک قبلی تسهیلاتی گرفته بود و اقساطش را برای ما به ارث گذاشت، درحالیکه مبلغ تسهیلات بانک صادرات حدود یک میلیارد تومان بوده است اما در کمال تعجب دادگاه سنگر ، صد میلیارد تومان توقیف اموال صادر کرده و هیچ مقام قضایی و اقتصادی و سیاسی هم کاری از دستش بر نمی آید، این دیگر رباخواری نیست این راهزنی و غارت است. وزیر صمت و معاونینش، استاندار گیلان و معاونین اقتصادی اش و الی ماشالله مدیر اقتصادی و اجرایی بارها برای بازدید به کارخانه پیشروتاب آمدند ولی فقط عکس گرفتند و رسانه ای کردند و رفتند و هیچ خروجی دیگری جز هزینه های بازدید برای ما نداشت.

درحالیکه واردات اسید بنزوییک ممنوع است، اما با واردات بی رویه آن، کارخانه نگار آذر ما را زمین زدند

وی افزود: نظیر این مشکل را در قم هم داریم، محصولی که در کارخانه نگار آذر قم تولید می کنیم اسید بنزوییک و بنزوات سدیم نام دارد که ضد کپک است و نگهدارنده محصولات غذایی، آنهم با بالاترین کیفیت، در تولید انواع رنگ و محصولات پلاستیکی نیز کاربرد دارد اما در حالیکه می توانیم نیاز کل کشور را تامین کنیم بخاطر واردات بی رویه توان خود را به پنجاه درصد کاهشداده ایم. نکته جالب اینجاست واردات این کالا چون مشابه داخلی دارد ممنوع است ولی معلوم نیست چه کسانی با چه نیتی آن را وارد می کنند، آنهم از مجاری قانونی! و چطور سخنگوی گمرکات کشور در مصاحبه تلوزیونی به همه مردم دروغ می گوید و منکر واردات میشود ؟ در حالی که ریز مستندات آن موجود است.

وی گفت: در حال حاضر این صنعت کاملا بومی شده و هیچ نیازی به خارج نداریم، راکتورها هم توسط مخصصین داخلی ساخته شده و دانش فنی آن هم بومی است در حالیکه ظرفیت تولیدی این واحد بیش از نیاز کشور است اما واردات موجب شده این واحد کمتر از ظرفیت اسمی خود فعالیت کند، این درحالیست که از آبان ۹۸ براساس مصوبه سران قوا و دستور صریح دادستانی کل کشور و مجلس شورای اسلامی، واردات کالاهای مشابه تولید داخل ممنوع اعلام شده است. جالب اینجاست در حالی که اسناد ارایه شده گمرک به مجلس خبر از واردات بیش از ۷۰۰ تن اسیدبنزوییک و بنزوات سدیم از سال ۹۹ تا آذر ۱۴۰۰، از گمرکات مختلف وارد کشور می دهد، اما وزارت صمت اظهار بی اطلاعی می کند. ظاهرا تمام تلاش برخی عزیزان این است که تولید را زمین بزنند و ما نیز به فکر مهاجرت بیفتیم.

نگارنده مطلع است تولیدکننده مذکور در ایام کرونا قسمتی از کارخانه را به تولید ماسک که آن روزها نیاز مبرم استان بود اختصاص داد و با تولید روزانه ده ها هزار ماسک پارچه ای چند بار مصرف آنتی باکتریال با برند میتال، به داد استان گیلان رسید و بیش از پنجاه هزار از ماسک های میتال را نیز به طور رایگان با کمک گروه های جهادی و خیرینی چون علی کریمی فوتبالیست ارزنده کشورمان در استان گیلان توزیع کرده است، همچنین در آن روزهای بحرانی که بیمارستانهای دورافتاده استان با چالش ها و کمبودهای فراوانی برای درمان که نه فقط نگهداری بیماران مواجه بودند، مادرشاهی جوان با اهدای چند ده لوازم و دستگاه های مورد نیاز بیمارستان ها به ارزش بیش از ده میلیارد ریال به کمک شهرستانهای محرومی چون صومعه سرا و رضوانشهر شتافت، کاری که اشک شوق مدیران بخش بهداشت و درمان را درآورد.

فرش قرمز فرماندار قم پیش پای سرمایه گذار گیلانی

نکته جالب اینجاست فرماندار یکی از شهرهای قم وقتی توان اقتصادی این سرمایه گذار را دید رنج سفر بیش از ۵۰۰ کیلومتری را به خود و همکاران اقتصادی شهرش را داده تا به رشت و بازدید از کارخانه پیشروتاب بیایند و اینجا بود که قول هرگونه همکاری هماهنگی به این تولیدکننده جوان داد تا وی را به مجدد به قم بکشاند ، حتی مقدمات واگذاری زمینی ۵۰۰ هکتاری را همان روز بازدید با تماس های تلفنی فراهم کرد تا فرش قرمز جلوی پای این سرمایه گذار پهن نماید، این درحالی است که برخی مدیران گیلانی شاید هنوز از وجود چنین مجموعه عظیمی در گیلان باخبر نباشند.

به عنوان نگارنده آرزو می کنم چنین تولییدکنندگانی در هر جای کشورعزیزمان ایران هستند – چه در قم و چه در گیلان – مورد حمایت متولیان اقتصادی و سیاسی قرار بگیرند، اینان هرگز دست نیاز به سوی دولت دراز نکردند و فقط نیازمند فشردن دستان کارگرانشان توسط دستان پرمهر نظام هست، وقتی از کارفرما حمایت شود و دیده شود یقینا کارگر نیز انگیزه بیشتر برای کار کردن از خود نشان می دهد؛ باشد که با حمایت مدیران گیلانی، این سرمایه گذار سوار بر قالیچه پرنده مدیران قمی نشود.