داستان سفر خانواده رییس مجلس به ترکیه و خرید سیسمونی خانوادگی برای نوه ای که در راه است این روزها داستان روزگاران گل و بلبل جامعه ایرانی شده است و هر بار با تیتر و عنوان و واکنش جدیدی سوژه پردازش های دیگر می شود و نقدها و انتقادها و انتقام های سیاسی و دیگر را هم در پی دارد.
در میان انتقادهای عمومی به نوع رفتار خانواده این مسوول که اولین بار با عذرخواهی فرزند رییس مجلس ضمن مهر تایید بر رفتاری که او اشتباه خواند عمومی تر شد دیگرانی هم که از همراهان بودند برای آنکه از غافله توجیه عقب نمانند با ابراز دیدگاههای خود و داستان پردازی ها و اتصال این سوژه به مباحث امنیتی و بی خبری از وجود نوزاد در راهی و دیگر مباحث بیش از انکه به آرامش در فضای انتقادی کمک کنند برهم زننده بوی بد ناشی از این اتفاق برآمدند که نشان از بی تخصصی بسیاری از مشاوران محفلی جا خوش کرده در پست های رسمی دارد .
از اینکه هرکس هر گونه که دوست دارد می تواند زندگی کند و دیگران هم حقی در واکنش به زندگی خصوصی افراد ندارند مانند انچه که امروز ایرانیان بسیار انجام می دهند و با سفر به نقاط مختلف دنیا و خرج کردن های دلاری کسی معترض به آنان نمی شود امری عادی است و منعی قانونی و عرفی ندارد.
اما وقتی مسوولی در جایگاهی سیاسی و خاص که سرنوشت ملت در دستان و صندلی اوست و با هر نشست و برخاست از آن صندلی و بیان سخن و دیدگاه و دست بلند کردن ها حال و اینده زندگی دیگران را تحت تاثیر قرار می دهد و به قول انقلابی های امروز بانی وضع موجود است و گاهی هم انچه می گوید و توصیه می کند مغایر با زندگی و رفتار شخصی او است در روبرو شدن با مردم واکنش های تند و تیزی را می بیند که نباید برایش غیر باور و دور از ذهن باشد زیرا نسیمی که می کارد باد درو می کند!
واکنش امروز جامعه با این حجم وسیع از اظهار نظرها به رئیس مجلس نسبت به سفر خانوا ده اش به ترکیه نه از روی مخالفت با یک سفر آن هم توسط اعضای خانواده بلکه اعتراض به رفتار دوگانه ای است که پیش از این دیگران هم بی تقصیر نیستند و انجام دادند و با این روش و زیست دوگانه و رفتار متناقض زندگی را برای مردم ناباورانه به بازی گرفته اند و موجب بی اعتمادی عمومی شدند.
واکنش افکار عمومی در شرایط امروز کشور که گفته ها با رفتارها در عمل سازگاری ندارد انزجار از کج فهمی ها و ناراستی ها و ساده انگاشتن مردمی است که از همه چیز خود د ر این سال های پس از انقلاب اسلامی گذشتند تا راه برای توسعه و آبادانی کشور و رسیدن به آرمان های انقلابی میسر شود اما دریغ از فرصت طلبی و فرصت سوزی فرصت طلبانی که هزینه های این مردم را چند برابر کرده اند و از همه مهمتر توجیه گران برخی رفتارها موجب تحریک و واکنش بیشتر مردم از یکسو و ریختن آب به آسیاب بدخواهان ملت را از دیگر سو فراهم می کنند.
داستان های ابن سفر و سفرهای دیگر و سو استفاده از موقعیت ها این سال ها که فرق هم ندارد از جمع شعار دهندگان چهار درصدی و نودو شش درصدی باشی و در دایره خودی ها خودنمایی کنی یا بی خودی ها و نخودی ها آنقدر پررنگ و تشت رسوایی آن بلند به صدا در آمده است که هرچه این دیگ بیشتر ملاقه بخورد گند بیشتری به بار می آید پس برای آرامش جامعه و امنیت روانی مردم و جلوگیری از بی اعتمادی بیشتر در فضای عمومی و رشد تهدیدات و پایین تر آمدن استانه تحمل از هرگونه رفتار توجیه گرانه بپرهیزند و با یک عذرخواهی رسمی از اینگونه رفتار و گفتارهای متناقض مردم را به حال خود بگذارند.
