این روزها جامعه ایرانی با طنزهای تلخی روبرو می شود که طنازان نامها و نشانهها، بس شگفتی ها دارند در ورق هایی که از تاریخ مرور میشود و ثابتی ،اثبات شده است!
رونمایی ها از تصاویر تجمعات و رخدادها برای گفتمان آزادی و دموکراسی در آنسوی ها بیش از انکه یک باور اعتقادی باشد بادی است برای بالا بردن پردههای کشیده بر سیمای پشت پردهها که چگونه در بازی زمانه بازیگری می کنند و عالیجناب می شوند در تطهیر رسانهای !
این ملت از هرچه بگذرد و ببخشد تمام بدهی ها و تاراج هاو عاملان رنج و مشقت خویش در طول تاریخ را اما هرگز فراموش نخواهد کرد، نقش تاراج گران را و آنان نیز به باز تولید خود نیاندیشند در این آشفته حالی روزگاران سختی که بر کشور و ملت تحمیل شده است.
این روزها از هر کوی و روزنی بانگ آزادی خواهی و استقلال ملت از تریبون های به اصطلاح اپوزسیونی بلند است و همه در اندیشه نجات مردم اند ، انانکه حتی در کنار سایه رنج و مشقت و سختی های مردم نیستند، اما وقتی به عمق سناریوها می نگری و بازیگرانی که در پشت و روی این محافل رخ می نمایانند جز مسببان حال و روز ملت نمی بینی و حال شگفتا که مدعی تر از همه اند، هر چند که بسیاری بی قامت تر از آنانند که به قامت ملت بیایند.
در کنار انچه امروز از آن سوی مرزها بلند شده است در داخل نیز با مرور اقدامات برخی کج سلیقگان و کج اندیشان و فرصت طلبان چسبیده برای تاراج منافع کشور و ملت زمینه های وضع موجود شده اند و کارد به استخوان مردم رسانده اند که اگر پاشنه دری که بر آن ایستاده اند به همین روال چرخانده شود تا وان سختی قابل تأویل است.
مردم به رغم نا امیدی از ازین دست، یکدست شدن ها برای شعارهای تعالی کشور و خویش با بانگ های بلند تریبون داران ، هنوز امیدوار به اصلاح امورند تا این برخی که به غفلت خفته اند به خود آیند و در مسیر سعادت ملت تغییر فرمان داده و ارزشهای آنان را پاس بدارند و از نگاه محفلی و محفل گزینی دست شسته و مانع از خروج سرمایه های ملی شوند که حکمرانی مطلوب بهره مندی از ظرفیت های ملت است با تمام رنگ و بویی که دارد.
مردم ایران در طول تاریخ نشان داده اند که سرنوشت خویش را به ناف هیچ بیگانه ای گره نخواهند زد و در هیچ بساط ناجوری سفره خویش پهمن نخواهند کرد.اینک بیش از همیشه زمان تکیه به خویش است و از آن سوی ها آبی گرم نخواهد شد حتی اگر رنگ و روی عالیجنابان شسته شود!