گویا وزیر استثنایی‌تر دولت سیزده از الگوی جهانی شدن آموزش و پرورش زیر مجموعه‌اش سخن به میان آورده و برخود بالیده است.
از اینکه اینگونه سخن گفتن با حرارت مفت و مفتکی سر می زند چندان نباید از این جماعت تعجب کرد زیرا وقتی کسی یک شبه بدون هیچ تجربه و دانشی از بلوط آباد در جایگاهی عالی قد می‌کشد، تصور می‌کند جهان پیرامون او هم یک شبه بز هیچ حساب و کتابی قد می‌کشند!
این آقای وزیر در کدام جهان سیر می‌کند و به کدام الگو می‌بالد نمی دانیم اما آنچه میدانیم خانه‌ای از پای بس ویران نظام آموزشی تنها دلیلش برآمدن اینچنین چهره‌های حداقلی است که بی هیچ اندیشه‌ای جز راضی کردن دیگران و زدن حرف‌های بی‌حساب و کتاب ندارند، اما دریغ که مفت حرف زدن اگر برای ایشان نام و نان و آب دارد برای این ملت افتاده در بلای ناکارامدان هزینه بردار است.
اگر این آقای وزیر می‌دانست پشت میزی که نشسته است چه پیشینیانی گرانسنگ، سنگ بنایش را گذاشته‌اند، هرگز خود را آویزان این نام و نان مفتکی نمی کرد؟
آقای وزیر بهتر است به جای حرف‌های بلند پروازانه به واقعیت‌های آموزش و پرورش بیندازد و ببیند که در مدارس چه می گذرد و چه نسلی خروجی این مجموعه است.
مدیریت جهان پیرامون هوشمندی می خواهد نه خطابه‌های شعاری اقای وزیر!
- نویسنده : یونس رنجکش
