انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری با مشارکت نسبی مردم بدون نتیجه نهایی پایان یافت و دو گزینه از دو جریان اصلاح طلبی و بنیاد گرایی به مرحله دوم راه یافتند.
با مرور نتایج آرای شرکت کنندگان و بررسی سر انگشتی در مقایسه با دوره های گذشته آنچه رقیب اصلی اصلاح طلبان در روزنه گشوده تا راهگشایی مقابل جریان اصولگرایی بویژه خط بنیاد گرایانه آن بود غیبت و قهر نیمی از واجدین شرایط در پای صندوق های رای و مشارکت در تعیین سرنوشت آینده کشور ارزیابی می شود.
این انتخابات که در دو لبه قیچی افراط گرایان داخلی و خارجی در مسیر تلاش برای کاهش حضور مردم از یک استراتژی واحد نانوشته قرار داشت در نهایت به گام دیگری پیوند خورد و در ساعت صفر ایستاد!
اینک ملت باید خود دوباره برگزیند که مسیر تجریه این سال های با اقتدار گرایان را ادامه دهد یا با دست به تغییر از مسیر برگشته و راه اصلاح امور را برگزیند. در فاصله برگزاری انتخابات مرحله دوم تا تصمیم نهایی مردم فرصتی دوباره برای مرور برنامه ها و دیدگاهای مدعیان کرسی ریاست جمهوری فراهم شده است تا از میان وعده های بلند پروازانه مانند آنچه پوششی های جریان اصولگرایان از دادن طلا و گوشت در درب خانه ها سخن گفتند تا اجرای برنامه چشم انداز رقیب بنیاد گرایان، بشنوند و با واقعیت ها و راستگویی ها کنار آیند!مردم در میانه این دو جریان تجربه های پیشرو بسیار دارند و باید برگزینند راه را از میان وعده ها و اصالت گفتارها و ساده ترین نشانه در راستی ازمایی هم بر پیشانی ها حک شده است!
- نویسنده : یونس رنجکش