به گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، نامگذاری‌های پر حاشیه سرآمد حاشیه‌های شورای پنجم است.
از نامگذاری معابر به نام چهره‌های سیاسی نظیر مصدق و بازرگان که بگذریم، روز یکشنبه اکثریت اعضای شورای شهر تهران علیرغم مخالفت‌های منطقی و مستدل برخی دیگر از اعضا، دو معبر را به نام دو تن از خبرنگارانی که به خاطر کرونا جان باختند نامگذاری کردند.
مخالفان ضمن ادای احترام و لزوم تجلیل به جا از مرحومان سهیل گوهری و روح الله رجایی با نامگذاری معابری به نام آنها مخالفت کردند.
نژاد بهرام اولین مخالفی بود که سعی کرد با حفظ احترام این دو مرحوم و ارج نهادن به زحمات و خدمات آنها در حوزه اطلاع رسانی، نسبت به تصمیم برخی از اعضای شورا با این نامگذاری مخالفت کند.
این عضو شورای شهر تهران در مخالفت با تصمیم اعضای شورای شهر گفت: آیا هر خبرنگار یا روزنامه‌نگاری که جان خود را از دست دهد نام او را بر معابر می‌گذاریم؟ آیا از اهالی محل در مورد تغییر نام کوچه مهرداد و کوچه قائم مقام فراهانی سوال پرسیده شده یا خیر.
پیش از سهیل گوهری و روح الله رجایی جامعه رسانه‌ای کشور داغدار جان باختن سید عبدالله زاویه یکی از سردبیران خبرگزاری فارس براثر ابتلا به ویروس کرونا شده بود، اما شورای شهر پنجم که این روز‌ها از سوی برخی شورای نامگذاری معابر لقب گرفته، هیچ خیابان و کوچه‌ای را به نام او نزد.
همچنین سال‌ها پیش ابوالفضل سپهر روزنامه نگار و شاعر دفاع مقدس در سن جوانی دار فانی را وداع گفت، ولی بر خلاف وعده‌های نظری و اظهار ارادت‌هایش به ابوالفضل سپهر با گذشت سه سال از عمر شورای پنجم هنوز هیچ معبری به نام او نامگذاری نشده است.
نمونه دیگر هم ناصر مردوخی است که دو سال پیش از جمع اصحاب رسانه به دیار باقی سفر کرد و هیچ معبری به نام او نشد.
با وجود این سوالات و این همه نمونه نقیض، اصرار کنندگان بر تغییر نام معابر، نوع دفاع خود از عوض کردند و این بار علت این تغییر نام را همکار بودن مرحوم سهیل گوهری به خود عنوان کردند.
سید ابراهیم امینی نائب رئیس شورای شهر گفت: سهیل گوهری همکار ما در شورای شهر و دبیر کمیته حقوقی بود و لذا از همکارانمان انتظار داریم که رأی مثبت بدهند.
دفاعی که بیشتر شبیه حمله بود، این بار واکنش طعنه آمیز رئیس شورای شهر تهران را برانگیخت.
محسن هاشمی در مخالفت با این استدلال اظهار کرد: پس بگوییم همکارانمان زودتر فوت کنند تا اسم آنها را بر روی معابر بگذاریم.
این مخالفت‌ها سبب از کوره در رفتن حجت نظری عضو شورای شهر تهران شد و به همین دلیل به مخالفت‌ها واکنش نشان داد و گفت: بعضی از اعضاء به این فرد ظلم کرده‌اند و بهتر است نگاه شخصی را کنار بگذاریم.
او با اشاره به اینکه برخی می‌گویند نباید نام دوستان‌مان را بر معابر بگذاریم، گفت: این سخنان منصفانه نیست، زیرا تغییر نام یک کوچه ۲۰۰ متری رفیق‌بازی نیست و رفیق بازی آن است که دوستان‌مان را در قسمت‌های مختلف شهرداری مشغول به کار کنیم.
ظاهرا نظری فراموش کرده بود، که سهیل گوهری دوست مخالفان این نامگذاری هم هست و نامگذاری خیابانی به نام او یا هر اقدامی که موجب خوشحالی شود، زمانی برای مرحوم گوهری شادی آفرین است که او در قید حیات باشد و هنگامی که آن فرد تعلقات جسمانی ندارد، صرفا با اقدامات معنوی نظیر خیرات و اعمال نیک شاد می‌شود و اقدام به نامگذاری بیشتر نقش ارج نهاندن به بازماندگان را دارد.
سخنان نظری مبنی بر ظلم کردن به مرحوم گوهری اعتراض یکی دیگر از اعضای شورای شهر را هم برانگیخت.
زهرا صدر اعظم نوری عضو شورای شهر تهران گفت: اینکه می‌گویند اعضاء به سهیل گوهری ظلم کرده‌اند درست نیست و آقای نظری باید مراقب کلام خود باشد چرا که برخی منتظرند، کلامی از دهان ما خارج شود و علیه شورا جوسازی کنند.
او ادامه داد: خیلی از اعضای شورای قبلی و نمایندگان مجلس فعلی می‌گویند که کار شورا فقط نامگذاری معابر شده که این سخنان از برخی رفتار‌های ما نیز نشأت می‌گیرد.
این صادقانه‌ترین اعتراف اعضای شورای پنجم بود. اعتراف به نشات گرفتن انتقادات نامگذاری از رفتار‌های خود شورا! سخنی صریح که نشان می‌دهد، انتقادات به نام گذاری‌ها از روی غرض ورزی نیست و عملکرد شورا در نامگذاری‌ها جای انتقاد دارد.
اما نامگذاری‌های بی مناسبت و دور از شان و جایگاه افراد که اعتراض برخی از اعضای شورا را برانگیخت، تنها بخشی از ماجراست. بخش مهمتر استاندارد دوگانه شورای شهر در نامگذاری است.
بی توجهی به ابوالفضل سپهر، عبدالله زاویه و ناصر مردوخی که از حیث سابقه و کسوت خبرنگاری، بر مرحومان گوهری و رجایی پیشی دارند، رفتاری سوال برانگیز است که اعضای شورای پنجم و به ویژه حجت نظری و محمد جواد حق شناس به آن پاسخ دهند.
