مردی که این روزها فریم‌های مشخصی از او در اذهان عمومی نقش بسته؛ «تا زانو در گل و لای»، رییس کمیته امداد امام خمینی که مشغول کمک‌رسانی به در سیل ماندگان است. «دست محبت بر سر کودکان و بیماران»، رییس کمیته امداد مشغول نظارت مستقیم و سرکشی به محرومان تحت پوشش این نهاد است و این روزها در قاب تلویزیون و در قامت رییس بنیاد مستضعفان، در حال نام بردن از همه مقامات از نظامی تا سیاسی، از چپ تا راست است که مستاجران املاک مصادره شده اوان انقلاب به نفع مستضعفان هستند؛ گویی بر سر سفره انقلاب نشسته، دست بر بیت‌المال انداخته و از قضا اجاره‌ای هم پرداخت نمی‌کند!
پرویز فتاح مرد شماره یک همه این صحنه‌هاست که شنبه‌شب از تریبون صداوسیما استفاده کرد تا با نگاهی خوشبینانه بنیاد مستضعفان را به کارکرد اصلی‌اش بازگرداند و در این مسیر، رفتاری فراجناحی از خود بروز داد اما اگر تنها به گفت‌وگوی شنبه‌شب پرویز فتاح در برنامه «نگاه یک» اکتفا نکنیم و او را مدیر عالیرتبه‌ای ببینیم که پازل‌های رفتار مدیریتی‌اش طی دست کم ۵ سال گذشته المان‌های ویژه‌ای داشته، احتمالا خاطرات کاندیداتوری محمود احمدی‌نژاد برای انتخابات ۸۴ تداعی می‌شود که جمعی را از میزان «عدالت‌خواهی و انقلابی‌گری» شگفت‌زده کرد؛ در حالی که عده‌ای او را پوپولیستی می‌خوانند که سودای قدرت در سر دارد. این تحلیل امروز هم میان مخالفان و موافقان کنش و واکنش‌های فتاح در قامت رییس بنیاد مستضعفان به چشم آمد. اگرچه در افواه و البته ماهیتا باید اقدام پرویز فتاح را مثبت تلقی کرد اما در بررسی رفتار رییس یک دستگاه حاکمیتی که بی‌محابا روی آنتن زنده تلویزیون از مقامات و مسئولان پیشین و امروز نام می‌برد و حتی به سپاه می‌تازد، نمی‌توان تنها به تلقی مثبت اکتفا کرد و مناسبات پیچیده‌تر قدرت را نادیده گرفت؛ به خصوص که او امروز در شمایل احمدی‌نژاد ظاهر می‌شود اما هنوز هزار و یک راه رفته احمدی‌نژاد را نپیموده است.اظهارات فتاح آن قدر غیر منتظره بود که ۲ روز پس از آن، همچنان واکنش‌هایی به همراه داشته باشد. در حالی که هنوز واکنش‌ها و جوابیه‌ها به مدعیات رییس بنیاد مستضعفان ادامه دارد، صداوسیما این مصاحبه را از آرشیو خود حذف کرده است. همشهری‌آنلاین گزارش داده که دست کم تا ظهر روز دوشنبه، ۲۰ مردادماه در آرشیو سایت تلوبیون که به عنوان تنها مرجع غیر رسمی تلویزیون برای دسترسی به آرشیو برنامه‌های صداوسیماست، تنها ۲ قسمت «نگاه یک» وجود دارد که با کلیک روی هر قسمت، پاسخی که کاربران دریافت می‌کنند، این است: «این محتوا در حال حاضر در دسترس نیست.» در حالی که پیش از این، ویدیو مصاحبه ۷۵ دقیقه‌ای فتاح در این سایت بارگذاری شده بوده است. در آرشیو شبکه یک نیز وقتی روی برنامه «نگاه یک» و گفت‌وگوی فتاح کلیک می‌کنید، محتوای مصاحبه نمایش داده نمی‌شود. با این وجود این حذف و در دسترس نبودن باعث نشده و نمی‌شود که خیل واکنش‌ها به مصاحبه جنجالی فتاح متوقف شود؛ چه آن که جز دفتر احمدی‌نژاد، بنیاد باران، روابط عمومی و یکی، دو عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و معصومه ابتکار و شهیندخت مولاوردی، روز گذشته روابط عمومی پادگان کوهک متعلق به ارتش نیز به اظهارات فتاح پاسخ داد.با این که اغلب نهادهایی که از آنها نام برده شده بود، با اظهارات مجازی و رسانه‌ای یا بیانیه‌ای نسبت به فتاح واکنش نشان دادند اما برخی واکنش‌ها فراتر از این و در قالب تحلیل رفتار مدیریتی فتاح بود. واکنش‌ها و تحلیل‌هایی که اغلب او را شناسنامه به دست و آماده برای نام‌نویسی در انتخابات ۱۴۰۰ تصویر می‌کرد. موضوعی که فتاح در خلال مصاحبه هم به آن اشاره کرد و گفت این قضاوت برایش اهمیتی ندارد. اما «عدالت‌خواهی» و «بازپس‌گیری بیت‌المال» در این وانفسای اقتصادی و فساد اقتصادی بی‌شک اسم رمز پیروزی در هر انتخاباتی است که برگزار خواهد شد؛ ۲ پارامتری که فتاح از آن به وفور استفاده می‌کند و همین هم باعث شده بسیاری او را کاندیدای اصولگرایان برای ۱۴۰۰ یا حتی کاندیدای مستقل با پشتیبانی حاکمیتی بدانند. با این حال واکنش‌ها نشان می‌دهد که همه اصولگرایان نیز از ورود او به عرصه انتخابات حمایت نخواهند کرد؛ چه آن که محسن کوهکن، نماینده مجلس نزدیک به محمدرضا باهنر و عضو جبهه پیروان خط امام و رهبری در گفت‌وگویی با نامه‌نیوز، گلایه کرده که هر کسی بدون پشتوانه کار تشکیلاتی نمی‌تواند به عنوان کاندیدای ریاست‌جمهوری قد علم کند و در پاسخ به پرسشی در مورد این که آیا فتاح می‌تواند گزینه مناسبی برای اصولگرایان باشد نیز گفته که عقل جمعی در این مورد تصمیم خواهد گرفت.
منصور حقیقت‌پور، اصولگرای نزدیک به علی لاریجانی نیز اگرچه فتاح را به محمدعلی رجایی شبیه دانسته – تعبیری که در سال ۸۴ برای احمدی‌نژاد نیز به کار برده می‌شد – در عین حال تاکید کرده که «ولی رییس‌جمهوری باید متفکر هم باشد، باید ایده هم داشته باشد، باید بتواند نخبگان و الیت جامعه را هم به کار بگیرد.» برخی فعالان رسانه‌ای اصولگرا نیز همچون کنشگران این جریان روی خوشی به احتمال کاندیداتوری فتاح نشان نداده‌اند. برای نمونه امیرحسین ثابتی در توییتر خود بحث کاندیدای «اصلح» را پیش کشیده و نوشته که «اگر فتاح برای ۱۴۰۰ بخواهد بیاید، نمی‌دانم به او رای خواهم داد یا نه؛ چون باید دید چه کسانی کاندیدا می‌شوند و فرد «اصلح» کیست؟!» البته در برخی تحلیل‌ها هم فتاح گزینه ۱۴۰۰ تلقی نشده است. کمااین‌که روزنامه شرق در گزارشی با اتکا به نقل قولی از فتاح که در پاسخ پرسشی در مورد احتمال کاندیداتوری‌اش برای ریاست‌جمهوری که گفته است «من حقیقتا پرمشغله هستم و به کارم نیز علاقه‌مندم. مقام معظم رهبری به بنده حکم داده‌اند و بنده یک فرد عمرانی و میدانی هستم»، او را اهل سیاسی‌کاری نمی‌داند؛ مضاف بر این که خط خوردن نام فتاح از گزینه‌های ریاست‌جمهوری ۹۸ از سوی جمنا را نیز دلیل دیگری بر این مدعا می‌داند که او گزینه اصولگرایان نیست. علاوه بر آن امتداد، ارگان رسانه‌ای حزب اتحاد هم در تحلیل رفتار فتاح، این‌طور تحلیل کرده که مصاحبه شنبه‌شب نشان داده که او به صورت خودآگاه در حال ایفای نقش کاندیدای پوششی است؛ کاندیدایی که به تعبیر این تحلیل، قرار است به صورت پوششی مانع از آسیب به کاندیدای اصلی شود.
کنار تحلیل‌هایی از این دست، برخی چون عبدالله رمضان‌زاده نیز معتقدند که «برنامه تلویزیونی فتاح اگرچه نمایی از حقیقت با خود داشت، اما در اصل تلاش تیم رسانه‌ای خاص برای فراموشی ۶۵ میلیارد تومان و موضوع دیوان محاسبات و مدارک مربوط به آن است.» با این که برخی اصولگرایان از گمانه‌زنی در مورد کاندیداتوری فتاح چندان خشنود نیستند، به‌خصوص که در فرآیند پیش گرفته به هم‌مسلکی‌های اصولگرایش نیز رحم نکرده و مساله خودی و غیر خودی را رعایت نکرده و برخی اصلاح‌طلبان نیز او را کاندیدای دوم و سوم می‌دانند یا اظهاراتش را برای منحرف کردن اذهان اما تلاش فتاح برای این روند شفاف‌سازی شاید نشانه‌ای از آن باشد که چنان به حمایت‌های فراجریانی دلگرم است که تریبون صداوسیما را برای این اظهارات انتخاب کرده است. اگرچه در جریان این اظهارات برخی چون مصطفی هاشمی‌طبا نیز متذکر شده بودند که فرآیند شفاف‌سازی را از نهاد بحث‌انگیز تحت مدیریتش شروع کند و انتشار صورت‌های مالی آن که برای اولین بار سال ۹۶ منتشر شد را تداوم بخشد. صورت‌های مالی که از زمان حضور فتاح بر مسند ریاست بنیاد مستضعفان در دسترس رسانه‌های قرار نگرفته است.»
