به گزارش ایرنا در دهه‌های گذشته، خانواده‌های زیادی در روستاها زندگی می‌کردند که پنج، ۶، هفت،هشت و ۹ فرزند داشتند.
این خانواده‌ها به طور معمول در یک خانه‌ی کوچک و ساده زندگی می‌کردند، اما زندگی‌شان پر از شادی و نشاط بود.
پدر خانواده، کشاورز یا دامدار بود و مادر خانواده، خانه‌دار. فرزندان خانواده، از همان کودکی به کمک پدر و مادرشان می‌رفتند. آنها در مزرعه کار می‌کردند، در خانه همکاری می‌کردند و در کارهای مدرسه به یکدیگر کمک می‌کردند.
اعضای این خانواده‌ها، بسیار صمیمی و مهربان بودند. آنها همیشه در کنار یکدیگر بودند و از یکدیگر حمایت می‌کردند. این سبک از زندگی، مزایای زیادی داشت؛
حمایت بی‌دریغ اعضای خانواده: اعضای خانواده‌های پرجمعیت، همیشه از یکدیگر حمایت می‌کردند. این حمایت می‌توانست در مواقع سختی، مانند بیماری یا از دست دادن شغل، بسیار ارزشمند باشد.
ایجاد حس تعلق خاطر: فرزندان خانواده‌های پرجمعیت، از همان کودکی احساس تعلق خاطر به خانواده‌ی خود داشتند. این احساس تعلق خاطر، می‌توانست به آنها کمک کند تا در زندگی موفق شوند.
گسترش شبکه‌ی اجتماعی: فرزندان خانواده‌های پرجمعیت، عمو، خاله، دایی و عمه‌های زیادی داشتند. این شبکه‌ی اجتماعی گسترده، می‌توانست به آنها کمک کند تا در زندگی اجتماعی موفق شوند.
اما در سال‌های اخیر، نرخ باروری در ایران به طور پیوسته کاهش یافته است. در حال حاضر، نرخ باروری در استان کهگیلویه و بویراحمد، به ۱.۸ فرزند به ازای هر زن رسیده است. این کاهش نرخ باروری، آسیب‌های زیادی را به خانواده‌ها و جامعه وارد کرده است؛
کاهش جمعیت جوان: کاهش نرخ باروری، منجر به کاهش جمعیت جوان در جامعه می‌شود. این امر می‌تواند مشکلات زیادی را برای جامعه ایجاد کند، مانند کاهش نیروی کار، افزایش هزینه‌های اجتماعی و کاهش رشد اقتصادی.
افزایش انزوای اجتماعی: فرزندان خانواده‌های کم‌جمعیت، معمولاً از حمایت بی‌دریغ اعضای خانواده برخوردار نیستند. این امر می‌تواند منجر به افزایش انزوای اجتماعی در این افراد شود.
کاهش شبکه‌ی اجتماعی: فرزندان خانواده‌های کم‌جمعیت، معمولاً عمو، خاله، دایی و عمه‌های کمی دارند. این امر می‌تواند منجر به کاهش شبکه‌ی اجتماعی این افراد شود.
کاهش نیروی کار و رشد اقتصادی: نیروی کار، یکی از عوامل مهم رشد اقتصادی است. کاهش نرخ باروری، می‌تواند منجر به کاهش نیروی کار و در نتیجه کاهش رشد اقتصادی شود.
افزایش هزینه‌های اجتماعی و رفاهی: با کاهش نرخ باروری، جمعیت سالمند افزایش می‌یابد. این افزایش جمعیت سالمند، می‌تواند منجر به افزایش هزینه‌های اجتماعی و رفاهی، مانند هزینه‌های تأمین اجتماعی و مراقبت از سالمندان شود.
کاهش توان دفاعی کشور: جمعیت جوان، یکی از منابع مهم توان دفاعی کشور است. کاهش نرخ باروری، می‌تواند منجر به کاهش جمعیت جوان و در نتیجه کاهش توان دفاعی کشور شود.
کاهش نرخ باروری، یکی از چالش‌های مهمی است که ایران با آن مواجه است. این چالش، آسیب‌های زیادی را به خانواده‌ها و جامعه وارد می‌کند. برای مقابله با این چالش، باید اقداماتی انجام شود تا نرخ باروری در ایران افزایش یابد. این اقدامات باید به گونه‌ای باشند که ضمن افزایش نرخ باروری، به کیفیت زندگی خانواده‌ها نیز آسیب نرسانند.
برای مقابله با کاهش نرخ باروری، قانون جوانی جمعیت در ایران تصویب شد. این قانون، مجموعه‌ای از سیاست‌ها و تسهیلات را برای تشویق خانواده‌ها به فرزندآوری ارائه می‌دهد. یکی از اهداف این قانون، افزایش نرخ باروری در استان ها است.
در راستای اجرای این قانون، ۵۴۰ قطعه زمین مسکونی به خانواده‌های دارای سه فرزند و بیشتر در استان کهگیلویه و بویراحمد اهدا شد. این زمین‌ها براساس ماده چهار قانون جوانی جمعیت به این خانواده‌ها واگذار شده است.
اهدای زمین مسکونی به خانواده‌های پرجمعیت، اقدامی مثبت در راستای اجرای قانون جوانی جمعیت است. این اقدام می‌تواند انگیزه خانواده‌ها را برای فرزندآوری افزایش دهد و به پیشگیری از پیری جمعیت کشور کمک کند.
البته برای موفقیت این طرح، نیاز به اقدامات دیگری نیز وجود دارد. از جمله این اقدامات می‌توان به افزایش تسهیلات مالی برای خانواده‌های پرجمعیت، ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای کودکان و نوجوانان و فرهنگ‌سازی در زمینه فرزندآوری اشاره کرد.
افزایش آگاهی عمومی: یکی از مهم‌ترین اقدامات برای افزایش نرخ باروری، افزایش آگاهی عمومی در مورد اهمیت فرزندآوری است. دولت باید با برگزاری کمپین‌های تبلیغاتی و آموزش‌های عمومی، مردم را نسبت به اهمیت فرزندآوری آگاه کند.
ایجاد زیرساخت‌های لازم: دولت باید زیرساخت‌های لازم برای حمایت از خانواده‌های دارای فرزند را ایجاد کند. این زیرساخت‌ها شامل خدمات بهداشتی و درمانی، آموزش، و تسهیلات مالی است.
تغییر نگرش‌های اجتماعی: تغییر نگرش‌های اجتماعی نسبت به فرزندآوری نیز ضروری است. در جامعه‌ی ایران، هنوز فرزندآوری به عنوان یک بار و مسئولیت تلقی می‌شود. دولت باید با فرهنگ‌سازی، نگرش‌های اجتماعی را نسبت به فرزندآوری تغییر دهد.
با انجام این اقدامات، می‌توان امید داشت که سیاست‌های جوانی جمعیت، در مقابله با کاهش نرخ باروری در ایران موفق باشند.
در مجموع، کاهش نرخ باروری، یکی از چالش‌های مهمی است که ایران با آن مواجه است. برای مقابله با این چالش، باید اقداماتی انجام شود تا نرخ باروری در ایران افزایش یابد. اهدای زمین مسکونی به خانواده‌های پرجمعیت، اقدامی مثبت در راستای اجرای قانون جوانی جمعیت است. این اقدام می‌تواند انگیزه خانواده‌ها را برای فرزندآوری افزایش دهد و به پیشگیری از پیری جمعیت کشور کمک کند.
اهدای زمین مسکونی به خانواده‌های پرجمعیت، اقدامی مثبت در راستای افزایش نرخ باروری است. این اقدام می‌تواند انگیزه خانواده‌ها را برای فرزندآوری افزایش دهد و به پیشگیری از پیری جمعیت کشور کمک کند.
البته برای موفقیت این طرح، نیاز به اقدامات دیگری نیز وجود دارد. با انجام این اقدامات، می‌توان امید داشت که نرخ باروری در استان کهگیلویه و بویراحمد و در کل کشور افزایش یابد و آسیب‌های ناشی از کاهش نرخ باروری کاهش یابد.
