ابریست بی تو مرد مبارز هوای گیل
جاری است خون سرخ تو در جای جای گیل
خونت دوات شد که بماند به برکتش
در دفتر قطور زمین رد پای گیل
«جنگل» رسانه ی قَدَرت بود و می رسید
از هرکجای سطر و ستونش صدای گیل
پا در رکاب بودی و همواره مرد راه
چیزی نبود توشه ات الا دعای گیل
هر قدر دست و پا بزند، نه، نمی رسد
از برکت وجود تو، دستی به پای گیل
برگرد میرزا و ببین شهر تشنه است
باید تو را بیاورد از نو، خدای گیل
رحیمه احمدپورشاعر،نویسنده و فعال رسانه