به گزارش اسپوتنیک به نقل از روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت نظام، محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام ضمن قدردانی از فعالیت های گروه های جهادی مرتبط با قرارگاه جهادی نجاح در کهگلویه و بویر احمد به تبیین مهم ترین اهداف گروه‌های جهادی برای خدمت در مناطق محروم پرداخت.
وی در ادامه گفت: باید فقرزدایی هدف باشد نه فقیرزدایی! شما اگر فقر را مثلا در یک روستایی از بین ببرید، دیگر امکان ندارد در آن روستا فقیر پیدا بشود. لذا باید هدف فقرزدایی باشد؛ فقرزدایی یعنی وقتی شما می روید در یک محلی و مردم دور شما هستند ببینند شما چه آوردید. اولین چیزی که شما باید یاد بدهید اعتماد به نفس است. اینکه روستائیان نگاه به خارج از روستا را به خودشان معطوف کنند. حالا البته برای اینکه راه بیفتند و فعال شوند، آموزش لازم دارند. شما آموزش بدهید. آنها را در کارها مشارکت بدهید. این طور نباشد که شما در روستاها کاری را انجام بدهید و آنها فقط تماشاگر باشند. این خیلی خطرناک است.
رضایی افزود: حتی کسی که معلول هست هم می تواند مفید باشد. بنابراین معلول و حتی پیرزن و پیرمرد را هم به کار بگیرید. اجازه ندهید که خدای نکرده گداپرروری شود. شما باید انسان پروری و قهرمان پروری بکنید؛ حتی در همان روستاها. یعنی رفع محرومیت نه توسط ثروتمندان بلکه توسط خود محرومین باید انجام شود. ثروتمندان باید در ابتدا و به قولی نمک کار باشند. در وهله بعد اینها خودشان باید راه بیفتند. حضرت امام می فرماید فلسفه آنکه به جای پول بلاعوض، باید قرض الحسنه بدهیم این است که اسلام می خواهد گداپروری را باب نکند. با این پولی که می گیرند خودشان بروند کار و تولید بکنند و اصطلاحا راه بیفتند و اصل پول را مجددا برگردانند.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام عنوان کرد: مردم باید خودشان قیام بکنند. به تعبیر قرآن: «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَیِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْکِتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِیدَ فِیهِ بَأْسٌ شَدِیدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَیْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ»، انبیای الهی آمده اند که خود مردم را به قیام و حرکت وادارند؛ هم در زمینه عدالت، هم صنعت و فناوری و علم و کشاورزی. مردم را از حالت تماشاچی بودن خارج کنید. مردم اگر می خواستند تماشاچی باشند هیچ و وقت انقلاب نمی شد، هیچ وقت استان های ما آزاد نمی شد. مردم باید قیام کنند؛ یک زمانی قیامشان سیاسی بود و یک زمانی دفاعی بود؛ الان باید اقتصادی، فرهنگی، علمی و فناوری باشد. بنابراین مردم را به قیام برای فقرزدایی وادار کنید. یعنی گروه های جهادی که می روند اولین حرفشان این باشد که ما آمده ایم که شما قیام بکنید، روی پای خودتان بلند بشوید و برای این بلندشدن چکاری از دست ما (یعنی گروه های جهادی) بر می آید و سهم شما چیست و سهم ما کدام است. همه را جمع بکنید و ببینید چه چیزی دارند و چه ندارند؛ اینکه آیا زمین دارند، آب دارند و اینها کجاست؟ همان چیزی که به آن بوم شناختی می گویند. کم وکسری ها چیست و چقدر می توانیم به شما کمک کنیم. آیا با قرض الحسنه مشکل حل می شود. آیا صندوق مشترک ایجاد بکنیم. صندوق های توسعه روستایی و از این منابع وام بدهیم. بنابراین بنای اصلی کارتان فقرزدایی و توانمندسازی و قیام مردم باشد.
