سخنان ظریف دولت روحانی در وزارت خارجه در کلاب هاوس این روزها فضای بگو مگوهای جدیدی را به رسانهها کشاند و پای موضوعات هر چند تکراری فراموش شده را در میان منتقدان دو تفکر سیاسی باز کرده است.
این سخنان در فضای رکود سیاسی و چشم انتظاری به عملکرد بانیان یکدست و خالصسازی حکمرانی در سامان مشکلات کشور ، کلید حساس سازیها برای دلنگرانی برخی به دلیل رو شدن دستها و عملکردها در مسیر شعارهای دلربای اصولگرایانه و حامیان وضعیت فعلی شد، بطوریکه حجم پاسخها به آنچه ظریف اشاره داشت، گویای واقعیتی از اسرار مگوی بسیاری است که خواب از چشم برخی میربایاند!
آنچه که برای اهل فهم و تحلیل قابل درک است بی اختیاری عناصر و کارگزاران دولتها در تصمیمات کلان و حرف اول و آخر زدن است چون آنان جز تسهیلگری سیاستهای ابلاغی و دیکتهای مانند آنگونه که ظریف از کسب تکلیف مو به مو اشاره داشت، نیست.
اما آنچه او را از بقیه ممتاز میکند ، رفتار حرفهای و تسلط بر زوایای پیدا و پنهان حرکت و زیست رقبای سیاست در عرصه بینالملل است که این روزها به سادگی میتوان تفاوتها را در فن مذاکرهها و خارجی صحبت کردن متولیان امور درک کرد.
اما چرایی مو به تن سیخ کردن سخنان ظریف در عدهای هم نشان از عدم توانمندیهای آنان در عرصه مدیریت داشتهها دارد که چگونه قادر به پیشبرد اهداف منافع ملی با همه قدرتهای حمایتی نیستند و جز فرافکنی و انداختن بار مشکلات بر دوش گذشتگان چاره کار نمیبینند.
اینک در این شرایط به جای چنگ انداختن بر چهره سرمایههای ملی که عدهای ناظریف طی طریق میکنند به انچه مصلحت ملت و کشور است باید نگریست.
اکنون که ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا از زمین و آسمان پشتیبانیها برای رسیدن به اهداف جور شود پس کار بلدی و حرفهای بودن آدمهای روی صحنهی مذاکره هم بسیار حیاتی است و نباید مصالح و سرمایههای کشور را فدای نقدهای سطحی و چشم پوشی واقعیتها کرد و با قوارههای ناظریف در میدان بود!
- نویسنده : یونس رنجکش