به گزارش روز شنبه ایرنا، مکرون بعداز انفجار مهیب بندر بیروت در ۱۴ مردادماه گذشته تاکنون دو سفر به بیروت داشته است.
بعداز سفر اول رئیس جمهوری فرانسه به لبنان « دیوید هیل» معاون وزیر خارجه آمریکا در امور خاور نزدیک که قبلا سفیر کشورش در لبنان بوده و بعداز سفر اخیر مکرون هم بلافاصله « دیوید شنکر» دیگر معاون پمپئو به بیروت سفر کردند.
برخی ناظران معتقدند که دولت ترامپ از آنجا که سرگرم انتخابات ریاست جمهوری است، توجهی به اوضاع لبنان از جمله انتخاب نخست وزیر جدید لبنان و تشکیل دولت این کشور ندارد اما در حالی که همه سرگرم پیگیری نتایج سفر اخیر ماکرون بودند، سفر شنکر معاون وزیر خارجه آمریکا شک و تردید بیشتر طرف های لبنانی را برانگیخت.
« تونی عیسی» تحلیلگر لبنانی در مقاله ای که در روزنامه الجمهوریه منتشر شد، گفته که “درحالی که ایرانی ها از حضور فرانسه برای کاهش فشارهای آمریکا بر حزب الله استفاده می کنند، مواضع لبنانی های نزدیک به سعودی ها نشان دهنده عصبانیت و ناآرامی آنها در قبال رویکرد فرانسه است.”
اما همچنان موضع دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا که این روزها که کمتر از ۶۰ روز به انتخابات ریاست جمهوری این کشور باقی مانده و سرش بسیار شلوغ است، اهمیت دارد.
اکنون این سوالات مطرح است که آیا فرانسوی ها از خطوط هماهنگی با آمریکایی ها در لبنان عبور کرده اند؟ آیا تحرکات فرانسه حساسیت آمریکایی ها را برانگیخته است؟
آگاهان معتقدند که دیدگاه آمریکا در مورد لبنان و نقش آن با نگاه و رویکرد فرانسوی ها متفاوت است از این رو آمریکایی ها لبنان را از زاویه دید وسیع خود بخشی از نقشه خاورمیانه می بینند. بنابراین لبنان باید ماموریتی را انجام دهد که این واقعیت ژئوسیاسی و ژئوپلیتیکی به آن تحمیل می کند.
اما دیدگاه فرانسوی ها در باره لبنان به این گستردگی نیست و آنچه برای آنها مهم است پایداری و ثبات لبنان است تا بتواند دروازه ای برای حضور سنتی سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی آنها در جهان عرب باشد.
اگرچه ممکن است آمریکا و فرانسه نیازهای یکدیگر را مانند بسیاری از قدرت های بین المللی و منطقه درک کنند اما به نظر می رسد دو طرف سعی دارند یک رقابت و تضاد کنترل شده را در لبنان پنهان کنند.
پس از وقایع ۱۷ اکتبر ۲۰۱۹ ، اختلافات بین آمریکایی ها و فرانسوی ها درکمیته سه جانبه با انگلیس در سطح مدیران خارجی بروز یافت، پاریس معتقد بود که آمریکا برای اعمال فشار بر حزب الله در مجازات لبنان اغراق می کند هر چند بعدها به موضع تند آنها نزدیک شدند.
امروز و در آستانه پایان دوره اول ریاست جمهوری ترامپ و در بحبوحه درگیری های فرانسه در شرق مدیترانه و لیبی با ترکیه به نظر می رسد تحرکات فرانسه در لبنان به عنوان تلاشی منحصر به فرد برای استفاده از زمان و مشغله آمریکایی ها صورت می گیرد.
واشنگتن همچنان از کاهش تحریم های علیه حزب الله یا کاهش فشارهای علیه لبنان تا زمان اجرای شرایط شناخته شده بین المللی خودداری می کند، اما فرانسه برعکس آمریکا رفتار و دلیل آن هم تمایل فرانسه به ادامه ماموریت های روزمره نیروهای بین المللی (یونیفل) در مرزهای جنوبی لبنان با فلسطین اشغالی و در مقابل اصرار واشنگتن برای کنترل و جلوگیری از فعالیت های حزب الله است.
از نگاه آمریکایی ها ، فرانسوی ها به «رقیق کردن» شرایط بازی در داخل لبنان ادامه و به نیروهای سیاسی اجازه می دهند بدون تغییر ادامه دهند و حتی حزب الله می تواند نفوذ بیشتری در قدرت و نهادها اعمال کند. بنابراین بی راه نیست که بگوییم، آمریکایی ها از رفتار و عملکرد فرانسوی ها در لبنان خون دل می خورند.
ناظران معتقدند که دو مورد آمریکایی ها را وادار به پذیرش تحرکات فرانسه در این دوره پرتنش کرده و آن« انعقاد توافق جامع یا موضوعی با ایران درخصوص لبنان» و دیگری«توافق رسمی لبنان یعنی حزب الله برای ورود به مسیر مذاکره برای تعیین مرزهای جنوب است».
