شهر در مهی از اندوه فرو رفته بود. تابوتش را به بندرگاه بردند، که سالها در آنجا خدمت کرده بود . سوت کشتی ها به احترامش به صدا در آمد و با آیین رسمی به آرامستان انزلی انتقال داده شد تا در قطعه هنرمندان به خاک دیارش سپرده شود.در آیین خاکسپاری اش به رغم اعلام وضعیت نارنجی کرونایی برای شهر علاوه بر خانواده بسیاری از هنرمندان ، ورزشکاران و دوستدارانش حضور یافتند.
او کمدینی ذاتی بود که نامش لبخند بر لب مردم می نشاند و بسیارانی را به سالن نمایش جلب می کرد.نظری برای روحیه دادن به تیم ملوان در اردوهای تیم اجرای نقش کرده بود در نقاهتگاه بیماران کرونایی،بیماران سرطانی کوشیده بود تا با ایجاد شادی اندکی از دردهایشان بکاهد.
او برای مردم انزلی همچون سیروس قایقران محبوب و فراموش نشدنی بود. در آخرین کلماتش بر روی تخت بیمارستان از ابراز ارادت و حمایت مردم ابراز شگفتی و قدردانی کرده بود. از حال زار بیماران نیازمند گفته بود و نه تنها خود از کمک دریغ نکرده بود که با این کار غیرمستقیم دیگران را نیز تشویق به مساعدت کرد.او با اعلام اهدای اعضایش در واقع سفیری برای این کار نیک انسان دوستانه شد.
هنرمندی از جنس مردم
میثم کریمی از اهالی رسانه با اشاره به محبوبیت بسیار او بین مردم گیلان گفت :در روزگاری که تئاتر به لطف بلیت های سازمانی حمایت دولتی و ارگانی و انواع و اقسام سوبسیدها زنده است و نفس می کشد رضا نظری از معدود بازیگرانی بود که بلیت اجراهایش به سرعت فروخته و حتی برایش بازار سیاه تشکیل می شد.
به اعتقاد وی دلیل محبوبیت رضا نظری نه فقط استعداد فوق العاده اش در ساخت آثار کمدی بلکه رفتار و منش او بود.
وی بیان کرد : نظری در دوران زندگی اش نه وابسته به ارگان و سازمان و فرد و تشکیلاتی شد و نه برای پول بیشتر سر خم کرد .
به گفته وی مردم نظری را دوست داشتند چون او را بخشی از خود می دانستند .کسی که دردهایشان را مسخره نمی کرد. هرگز وارد بازی های سیاسی و منفعت طلبانه نشد و همان جوان ساده و شوخ طبع باقی ماند و مزد منش خود را از مردم گرفت .او می خنداند و از خوشحالی مردم انرژی می گرفت کسی به یاد ندارد که نظری هرگز غیر از این بوده باشد .حال دیگر نظری در میان ما نیست و این بزرگترین فقدان هنر گیلان در سال های اخیر است . جای خالی او هرگز پر نخواهد شد.
هنرمندی برای تمام اقشار
مهدی شایان کارگردان تئاتردر مورد زنده یاد رضا نظری گفت : شاید به جرات می توان رضا نظری را محبوب ترین کمدین گیلان دانست. اینکه او نه تنها در میان طبقه عام، بلکه در میان قشر روشنفکر و سخت و خاص پسند و حتی در بین غیرگیلک زبان ها هم جایگاهی داشته و او را تائید و دنبال می کردند، جای تامل و شاید الگو برداری باشد.
وی با اشاره به اندوه درگذشت این هنرمند مردمی افزود: این اتفاق دیر یا زود برای تک تکمان خواهد افتاد . کاش اینبار از این مرگ لا اقل درسی بگیرم و در زمان زنده بودن قدردان و کنار هم باشیم.
هنرمندی اثر گذار
آرمین صافدل دبیر کمیسیون فرهنگی انجمن طرفداران توسعه انزلی با تسلیت این فقدان به مردم از سوی این انجمن گفت :در انزلی کمتر چهره ای را می توان نام برد که به اندازه او توانسته باشد در فرهنگ عامه شهر تاثیر بگذارد .
وی خاطرنشان کرد: دامنه این تاثیرگذاری تا جایی است که می توان ادعا کرد دیالوگهای طنازانه و بعضا انتقادی رضا نظری بالاتر از آثار بسیاری از هنرمندان حوزه نمایش یا حتی ادبیات استان، در ادبیات روزمره مردم انزلی و گیلان دهان به دهان می چرخد و به عنوان تکیه کلام مورد استفاده قرار می گیرد .
صافدل اظهار داشت : غم عمومی جاری در شهر به خوبی نشان از عمق علاقه مردم به این چهره فراموش نشدنی دارد.
رضا نظری متولد ۱۳۵۵ بندرانزلی بود. از سال ۷۰ کار نمایش را با جمعیت هلال احمر آغاز کرد. وی اردیبهشت ۱۳۸۹ از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان بعنوان پربیننده ترین هنرمند تئاتر استان لوح تقدیر و تندیس بلورین دریافت کرد.
در کارنامه هنری رضا نظری نمایش‌های طنزی همچون نخاله‌های دلباخته، دزدان ناشی، شب نشینی در گورستان، من فیروز ۲۵ سال دارد، تموم حرفات دروغ بود، این چند پدر ۱ و ۲ و جنجالی‌های ۲ ثبت شده است.
کوچه خندان، سرخوش ها، آن سنگ گران، کمیسر دل نازک، بستنی سرای داغ، عطر ترنج و خانه پدری نیز از مجموعه های تلویزیونی است که نظری در آن به ایفای نقش پرداخت.
وی که به عنوان پربیننده ترین هنرمند تئاتر گیلان تندیس بلورین و لوح تقدیر از ارشاد استان دریافت کرده بود ، طنز را تلنگر و گوشزدی برای توجه دادن مخاطب به مسائل اجتماعی می دانست .
وی علت موفقیت خود و استقبال مردم از نمایش هایش را بودن در میان مردم و انتقال مسائل و مشکلات و گوشه هایی ناب از زندگی مردم به مخاطبان و همچنین به کارگیری گویش بومی گیلکی عنوان می کرد.
نظری با اشاره به علاقه مردم به طنز و کمدی از مسئولان می خواست تا با حمایت از هنرمندان امکان اجرای نمایش برای پرکردن و غنی سازی اوقات فراغت و شاد کردن مردم را فراهم آورند .
هنرمندی که شادی به مردم هدیه می داد
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان در بیانیه ای با تسلیت از دست دادن این هنرمند محبوب به مردم و خانواده او اظهار داشت: آنکه می‌گرید یک درد دارد و آنکه می‌خندد هزار و یک درد…!
رضا نظری به مرگ لبخند زد و او را شرمنده کرد! این هنرمند عزیز و کمدین محبوب و بی‌تکرار، با تمام ناملایمات و سختی‌هایی که روبه‌رو بود، خنده‌هایی از تهِ دل را به مردم هدیه داد. خنداندن، استعداد و لطفی بود که خداوند در دل مرحوم رضا نظری نهاد و او نیز به‌درستی و زیبایی هرچه‌تمام از آن بهره بُرد و دامان خود را به هجو و ابتذال، آلوده نکرد.
رضا نظری هنرمندی که همواره لبخند بر لبهای طرفدارانش می نشاند در شرایطی به خاک سپرده شد که صدها نفر از مردم و طرفداران وی آن هم در وضعیت نارنجی و شکننده کرونایی شهرستان بندر انزلی در این مراسم بی توجه به توصیه های بهداشتی حضور یافته بودند.
حجت الاسلام حاج سید عبدالجواد شمس الدین امام جمعه انزلی بر پیکر مرحوم نظری نماز خواند و احمد دنیا مالی نماینده مردم انزلی در مجلس شورای اسلامی و جمعی از هنرمندان نیز حضور داشتند.
این طنز پرداز اهل انزلی که به علت بیماری سرطان خون در یکی از بیمارستانهای تهران بستری بود، روز چهارشنبه گذشته درگذشت و پیکرش صبح روز شنبه در میان بدرقه دوستدارانش در قطعه هنرمندان آرام گرفت.
او در مصاحبه ای گفته بود؛ ” همه که نباید دکتر و مهندس شوند، برخی هم خداوند این رسالت را بردوششان می گذارد که مردم را بخندانند و خوشحالم که این توانایی را دارم برای لحظه ای شادی را به مردم هدیه می کنم. ”
رضا نظری که شیفته چارلی چاپلین بود همچون او به محبوبیت دست یافت و بی شک در حافظه تاریخی مردم این دیار ماندگار خواهد شد.
