انتشار کلیپی از یک نماینده سابق مجلس در انتقاد از مدیران دولت گذشته و دله خواندن آن صرف نظر از نوع ادبیات اینچنینی در انتقادها در کنار روبوسی او با استاندار برجای مانده از همان دولت در چند روز گذشته واکنش های مختلفی را به همراه داشت و به نوعی نقدی بر دوگانه پیدا و پنهان روابط سیاسی محفل نشینان بود.یکی از چالش های مهم فضای سیاه بازی در شرایط امروز کشور خنثی کردن برایند اعتماد عمومی با چهره های قد کشیده در گفتمان انحصار طلبی و فرص سوزی نسبت به حکمرانی تغییر است که چسبندگان به بندبازی سیاسی برای ماندگاری خود با چنگ زدن به هر علفی در طبیعت دنیای خویش غافل از سفتی و سستی بنیان ریشه ها بر طبل واگرایی رویده از آن می کوبند و این خطری جدی برای حکمرانی کشور به شمار می رود که این چسبندگان می پندارند درب ماندگاری آنان بر این پاشنه می چرخد!
حالا این شعار دولت چهاردهم هم بهانه ای بیشتر در کج فهمی از وفاق وعده داده شده است که گویا برخی از آن جماعت به این تفسیر رفته اند که دولت برآمده از خواستگاه تغییر بانی سازان و خالص پروران، ملت گرفتار آمده در دام بلای دله های ناکارآمد و ناترازی به تعارفی برای باقی گماردن آنها است و اگر ابنگونه باشد و تعبیر به چنبن نگاهی رود، می بایست درب دکان این وفاق را هم گل گرفته دید!
آنچه اکنون ملت در پی آن است تغییر گفتمان در جا زدن و سپردن فرمان توسعه و رفع تنگناها و مشکلات در حوزه های مختلف به کارآمدان عرصه میدان داری حکمرانی با تدبیر است وگرنه بالا و پایین آمدن یک یا چند چهره ی در آب نمک خوابانده تغییر دهنده تقدیر نیست و سرنوشت ملت به ناکامی گره خواهد خورد.
دولت اکنون در پیچ تاریخی حساسی دست به فرمان شده است و طبیب این روزهای اعتماد مردم باید هوشیارانه تر به اطراف بنگرد و دله های ناترازی پهن شده در گستره ایران را در جایگاه آنان بنشاند وگرنه جز به آنچه به اینجا ختم شد راهی گشوده نخواهد گردید!