همه ی آنان که پرورش یافته این فضا و درک روزگاران اینگونه اند حتما از روزهای شور و شوق گذشته اشان اینگونه قاب های نوستالوژیک اویخته بر دیوار یادها به خاطر دارند و گاهی در اوج زندگی پر تلاطم این روزها به انچه بود نیز می اندیشند و با این روزگاران به قیاس می نگرند!
گاهی یک دنیا حرف در این قاب ها که نشانه اند برای گفتن نهفته است، از گذر عمر که بگذری یادگارانی از رخدادهایی هستند که با آنها قد کشیده ای و گاهی این قد کشیدن ها در عمق جانت به باور می نشینند و آرام آرام می فهمی از انچه باید درک شود.
محرم جدای از ماه و سالی در گذر زمان، باوری نهفته در اعماق قلب ها است که با آن خو گرفته ای از آموزه هایش در زمزمه ها و ایین هایی که هرچند جذابیت هایش کودکی هایت را زیرو رو می کند اما همان زیرو رو شدن آویزه هایی می شوند از فلسفه وجودیش و یا حسین (ع) گفتن هایی که از زمزمه تا فریاد ، قد می کشند و می اموزانند ایستادگی را با تمام پر تاوانی اش، که مردان روزگار می خواهد.
شور های کودکی آرام آرام شعور می شوند و می یابی که باید آگاهانه از ان رخداد، کربلا را فهمید و کربلا و کربلا گویی ها ،بهانه ای برای درک واقعیت ها از زخم های نشسته بر جان حسینیان است که فریادهاشان تا به امروز ماندگار مانده است و حسینی ماندن قد کشیدن اندیشه است و بلوغ باورهای در آمیخته در اصالت زدودن جهالت ها و انچه حسینیان را سر بدار کرد کج فهمی دیگرانی بود که نفهمیدند درستی رفتار ان سالار راه حق را و اینکه او در کجای آزادگی و سربداری ایستاده است و دیگران چه فهم از این سرگذشت و بازار و کارزار پس ازان دارند.
این روزگاران اما اندک اندک جامعه پوست می اندازد تا در فهم بهتر اندیشیدن، از غبارها بگریزد و به واقعیت های زمان خویش بنگرد و جاودانه زیستن را در مسیر نیک نهادی برخواسته از نفی بد ذاتی و بد زیستی ، بجوید با درس های آموخته از مکتب مردان راستین روزگاران در پیام صلح و دوستی برایش جان به ان بخشیدند.
اینک در مسیر غبار آلوده این روزگاران ، کج راهه ها بسیارند و کج اندیشان در کمین که باید با روشنای آگاهی به اینده دل سپرد و انگونه که از کربلا باید ،آموخت و عمل کرد !
- نویسنده : یونس رنجکش
