این روزها مسیر پاستور تا بهارستان بسیار پرتردد و ترافیکی شده است بطوریکه هر مسافری که به بهارستان می‌رسد دیگر رمق بازگشت ندارد زیرا از بس بالا و پایین می برندش گاهی آروغ می‌زند و بالا می‌آورد از آن همه پیچ وخم‌های سوال و جوابی که بسیاری یا از سر ندانسته‌هاست یا از روی غرض و دلواپسی‌های سیاسی به اغما رفته که چندان در این روزگاران سخت اقتصادی مردم جذابیتی برای عوام ندارد.
حالا پس از آوردن و بردن وزیران از زمان شروع به کار مجلس اصولگرایان با توجه به برنامه کاری که تدارک دیدند و آخرینش هم که بسیار سرو صدا داشت و دیپلمات ظریف ما را به خستگی واداشت افتخار به طرح سوال و استیضاح از رییس دولت به گوش می‌رسد و حتی جمعی کلید در دست به دنبال جرقه آن هستند که باید دید چه می‌توانند بکنند هرچند که تجربه نشان داده است این هیجانات آغاز کار مجلسیان زودگذر خواهد بود و چندان نمی‌توان با توجه به کم‌تجربگی‌ها، افسار کشورداری و مصلحت مردم و نظام را به این شعارها گره زد.
مجلسیان امروز که با دکترین مبارزه با فساد و جلوگیری از اجحاف علیه نظام و پیگیری و اصلاح برنامه‌های اقتصادی مردم با شعار های متنوع از جمع اصولگرایان گوشه و کنار در غیبت بسیاری در خانه ملت جمع شده‌اند در اولین اقدام خود کار را از بین خود آغاز و برای جوری بار هم که شده تاجگردون را از گردونه خارج تا نشان دهند در اجرای شعارهای خود جدی‌اند، حالا بماند واکنش با تجربه‌های مجلس و روالی که مدعی کج‌راهه در آن بوده‌اند و از همین جا نیز باید نتیجه گرفت که هیچ اتفاق جدی در این دوران تا گذار تغییر و تحول دولت تا ۱۴۰۰ نخواهد افتاد زیرا شرایط زمانی و موقعیتی کشور بیش از این توان تنش‌های بی‌جهت ندارد و به قول رییس دستگاه دیپلماسی همه باید بپذیرند که در یک کشتی نشسته‌اند.
آنچه اکنون در مجلس اتفاق می‌افتد را باید در نیت‌های پیدا و پنهانی جستجو کرد که چه میزان تحقق آرمان‌های مردم و انقلاب و نظام و منافع ملی برایشان حائز اهمیت است وگرنه هر درس ناخوانده‌ای با حداقل درک سیاسی می‌داند که مقدرات یک ملت و کشور و نظام هرگز در قدرت تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌های بخش خاصی نیست و این در تمام نظام‌های سیاسی دنیا مشهود است چه رسد به مجلسی که حالا این همه دکتر و درس خوانده با مدارک جور و ناجور دارد و حتی برخی برای تزیین تخصص‌های خویش عناوین
خود خوانده‌ای هم از گوشه و کنار پیدا کرده و دارند که از همان آغازین شبهه‌هایی برای آن ایجاد شده بود و حتی موجب بازماندن منتخبی شد.
شاید نسبت به عملکرد و تصمیم گیری‌های مدیریتی کشور دولتمردان نقض‌هایی داشته باشند و مورد اعتراض بسیاری از دل همین دولت و مردم باشد اما باید پذیرفت که اکنون زمان انسجام و همفکری در راستای کاهش فشارها بر کشور و مردم است و به جای پرداختن به شعارهای تبلیغات انتخاباتی و افتادن در تله رقابت‌های سیاسی و انتقام گیری‌های از این دست برنامه‌ای ارائه تا کشور از مشکلات و چالش‌ها رهایی یابد زیرا تولید بحران در بحران کنونی هیچ کمکی برای رفع نگرانی‌های ملی نخواهد کرد.
- نویسنده : یونس رنجکش
