شاید در سفر به چابکسر اخرین نقطه گیلان از مسیر رشت چشمتان به دیوارهای گیاهی از درختان سوزنی برگ خورده باشد که نمایی زیبا از طبیعت کوه و دریا را به هم می بافد.
کمی دقیق تر که می شوید وجود پرندگانی که بالای سرتان چرخ می خورند ، شما را به انسوی این پرچین چشم نواز فرا می خوانند که در همین جا باید گفت چشمتان روز بد را نبیند!
پشت این نمای ظاهری، فاجعه ای رخ می نمایاند که نشان از بی تدبیری مدیریت های منطقه و مداخله گران پشت و روی صحنه سرنوشت مردم با این مدیریت دارد و حالا بانی دیروز باشی یا فردا همه از یک مسیر تیشه به ریشه این طبیعت زده اند.
انباشت کوهی از زباله در پشت ظاهری دلنواز در عمق طبیعت زیبای این شهر ساحلی انچه را که به تصویر می کشاند تجربه تلخ سراوان در نقطه ای دیگر از جعرافیای شکننده گیلان است.
با دیدن این صحنه ناگوار از خراشیدن چاقوی بی تدبیری بر چهره لطیف طبیعت و به یاد اوری کوفتن مشت بر میز در همنشینی مدیران و مداخله گران سرنوشت سراوان بر روی تپه های زباله آن جز لطیفه های شعاری ثمری در ذهن تداعی نمی شود که اگر جز این بود غفلت فاجعه چابکسر کمتر به دیده می نشست .
امروز در شرایطی متولیان استان به اندیشه جبران چالش زباله و انباشت آن در گیلان فرا خوانده شده اند که بسیاری با مداخلات بانیان وضع نابسامان انباشت و دفع غیر اصولی آن در گوشه و کنار این استانند و با پرچین های تزویر فاجعه ها را پوشانده اند!
