رسانه ها چندی پیش به نقل از صدر اعظم آلمان نوشتند حملات متجاوزانه ای که اسرائیل علیه ایران کرد، کار کثیفی است که برای غرب انجام داده است.
آنچه در این متن نهفته است مزدوری این رژیم برای قدرت های جهانی در مسیر تحقق اهداف منافع جویانه آنها است. این سخنان هرچند واقعیت های جهان قدرت و سلطه را نمایان ساخت و از این منظر منتقدانی را هم در دل جریان سلطه بر آشفت اما نشان از تفکر افراط گرایانه ای است که در جهان تشنه صلح و آرامش به دنبال جنگ و خونریزی و تسلط بر گفتمان گفت و گو محور است تا به مقاصد استعماری خود برسد.
آنچه اما در این میان مشابهت هایی را در داخل البته با رویکردی دیگر باید جستجوگر باشیم، لفظ هایی است که هرچند برمدار مخالفت با سلطه و بیگانه ستیزی استوار است اما روش آن مسیری جز تهدید آرامش ملی نیست که نمونه اش لفظی به کار رفته است که این روزها بر زبان معاون صدا و سیمای کشور جاری و نقدهایی را برانگیخت.
در میانه جنگ و مقاومت و تحمیل آتش و خون بر ملت ایران که با همبستگی ملی پاسخی شایسته برای پایداری ایران به نمایش گذاشته شد و هنوز عرق خستگی ها از تن نرفته و همچنان سایه تهدید بر سر کشور رژه می رود، در اقدامی نه چندان دور از ذهن به دلیل نگاه خالص سازان چنبره زده بر رسانه ای که باید ملی باشد جنگ دیگری کلید خورد تا شاید سردی آبی بر داغی موج احساسات ملی ایرانیان باشد.
در این نگاه که رسانه ملت را به سمت میل و خواست طیفی خاص گرایش داده است، مقام بلند پایه آن در گفتمانی به تشبیه وطن به آغل می نشیند و این همه همبستگی را به باد فنا می سپارد!
امروز اگر همین رسانه ی در دست محفل نشینان به نقد کار کثیف رژیم صهیونیستی و پشتیبانانش می نشینند باید بپذیرند که لفظ آغل اندیشی هم برای کشوری که بر پایه فرهنگ و تمدن و تاریخ زیست شرفمندانه استوار است، همان در افتادن در باتلاق نابودی ایران زمین است زیرا برای پاک کردن کارهای کثیف باید دل پاک و همدلانه و انسجام ملی داشت و از واگرایی ها پرهیز کرد چون از کج فهمی ها در میانه بازی آتش بسی که هر لحظه خاموشی آن و شعله ور شدن آتش جنگی دوباره غیر محتمل نیست تنها همان اندیشه وحدت ملی کار ساز است نه آغل اندیش بودن!
- نویسنده : یونس رنجکش
