امر به معروف وازه بسیار رایج در فرهنگ عامه ایرانیان از دوران انقلاب اسلامی به بعد به دلیل نگاه حاکمیتی به آن به عنوان یک راهبرد در حوزه اجتماعی و فرهنگی بوده است.
این وازه ه درکنار نهی از منکر دوقلوی کاربردی برای اصلاح جامعه و حرکت به سمت ایده آل های با آموزه های دینی و مذهبی تعبیر و تفسیر می شود که در نوع برداشت از ماهیت این واژگان نگاههای متفاوتی ظهور و بروز و چالش ها و مشکلات مختلفی در رویکردهای اجتماعی و فرهنگی نمایان ساخته است.
محدود سازی از امر به معروف تا نهی لز منکر از نگاه برخی مدعیان هدایت جامعه به سمت ارمان های انقلابی تنها به یک مورد خاص و آن هم حجاب و پوشش و تمرکز بر اصلاح ظاهری رفتارهای اجتماعی افراد بویژه زنان در این سال ها چالشی جدی بین مجریان و منتقدین این نگاه را فراهم و در دوگانه تجدد و تحجر تفسیرهایی را براه انداخته است.
این دوگانه هم اکنون پس از چهل و چند سال از حاکمیت نظام جمهوری اسلامی هنوز در افکار عمومی بویژه در استفاده و ابزارسازی های سیاسی بسیار تعیین کننده و تاثیر بسزایی در دو قطبی کردن جامعه دارد که نمونه بارز آن اتفاقات اخیر در اجرای طرح حجاب و عفاف و بخشنامه دولت بوده است .
آنچه اینک از عمق تا ظاهر این فریضه برداشت می شود نگاه تک بعدی و هدایت یکسویه ای است که به دلیل عدم بسترسازی های مناسب و نبو د گفتمان غالب اثر بخشی چندانی، جز در بخش هایی خاص نداشته است .
امر به معروف و نهی از منکر که از اساسی ترین رویکردها در نظام اسلامی و آموزه ای مناسب با روش های منطقی در مسیر اصلاح جامعه از عام تا خاص و از دولت تا ملت است اگر بر گرفته از آرمان های والای دینی و اصالت راستین با گفتار و رفتار یکرنگ همانند انچه در راهش حسین بن (ع) جان بر طبق اخلاص برای احیای جامعه آرمانی جدش گذاشت نباشد امری پذیرفته و قابل اعتنا و اعتماد برگرفته از باور و اعتقاد قلبی نخواهد بود .
انچه آن امام کرد امری به معروف و نهی از منکر ی با اصالتی است که هر انسان آزاد اندیش و مصلحی در پی آن است و چه بسا که بسیار افراد در این مسیر بوده و هستند .
آما انچه اکنون بیش از همه از آن غفلت شده است امر به معروف و نهی از منکرهای واقعی در اصلاح امور و ساختاری است که به دلیل بی توجهی ها و نبود نظارت های کافی و دقیق در مسیر انحرافی لغزیده است و اگر این امر به معروف هدایت شود منکر بد حجابی و پد پوششی که اولویت دیگری در این مسیر است در راه خویش اصلاح خواهد شد.
اینک دغدغه اصلی امر به رفتار و کردار صحیح در حکمرانی و نهی از منکر بی تقوایی برلی رسیدن به منافع شخصی و پایمال منافع عمومی و ملی است که باید همراه شد.