این کریدور پیچ در پیچ !
این کریدور پیچ در پیچ !
معین نیوز_یونس رنجکش/سال های دهه پایانی ۷۰ و در دولت سید محمد خاتمی بود که با توجه به کار رسانه‌ایم در پوشش یک همایش ملی با عنوان توسعه بندر مرزی آستارا که شخصیت‌های رنگارنگ اجرایی و اقتصادی کشور حضور داشتند، با واژه کریدور شمال_ جنوب و نقش آن در تحولات اقتصادی ایران و جهان آشنا شدم...

سال های دهه پایانی ۷۰ و در دولت سید محمد خاتمی بود که با توجه به کار رسانه‌ایم در پوشش یک همایش ملی با عنوان توسعه بندر مرزی آستارا که شخصیت‌های رنگارنگ اجرایی و اقتصادی کشور حضور داشتند، با واژه کریدور شمال_ جنوب و نقش آن در تحولات اقتصادی ایران و جهان آشنا شدم.

بعدها به دلیل تحصیلات مرتبط و مسوولیت های اجرایی و شرکت در مجامع مختلف اقتصادی و سیاسی و اهمیت این نام و راهی که از آن به عنوان‌ نوستراک نیز یاد می شد، بویژه نقطه استراتژیک تکمیلی این راه که در جغرافیای گیلان و از مسیر استارا تا رشت و سپس تا قزوین می گذشت برایم بیشتر جذابیت پیدا کرد.

حالا از آن سال تا کنون بیست و چند سال گذشته است و هر چند در دولت روحانی گام هایی بویژه در اتصال ریلی این مسیر از آذربایجان به استارای ایران برداشته شد و یا خط ریلی بندر کاسپین به شبکه راه آهن ایران در راه اتصال است اما هنوز آن کریدور معروف اندر خم کوچه پس کوچه های بسیاری است.

این روزها هم با توجه به سفر دستیار ویژه پوتین رییس جمهور روسیه به ایران و گیلان این راه اتصالی و حلقه مفقوده کریدور در استان بر سازمان ها افتاد و شاید اگر گرفتاری های امروز روسیه در جنگ با اوکراین و تحریم این کشور و نیاز به این تحریم شکنی و رسیدن به اهداف روسی نبود شاید تصمیم تکمیل این حلقه ۱۶۰ کیلومتری استارا تا رشت و وعده اتمام سه ساله ان در بوق وکرنا نمی شد.

نکته قابل لمس و بحث در این سال ها اهمیت از قلم افتاده این مسیر است که در این مدت مغفول مانده دهها کریدور برای دور زدن کشورها و چرخش ارزان و سریع مبادلات اقتصادی بویژه جعرافیای سرزمینی مهم و باد اهمیت راهبردی و لستراتژیکی چون ایران جایگزین شده اند و هر روز نیز فرصت ها با وعده های این سال و آن سال دولت ها به تحلیل می رود.

متاسفانه برغم وحود نقاط استراتزیک و راهبردی در جغرافیای ایران انچه بیش از همه موجب از دست رفتن فرصت ها است تعلل های پیدا و پنهان در ترسیم راه بهره مندی جدی از این موقعیت‌ها است که به لحاظ رقابتی بودن ماهیت اقتصاد و جنگ و جدال برای هر چه بیشتر و بهتر بردن منافع این فرصت‌ها دائم نیستند و هر لحظه از این دست کریدورها با تغییر ژئوپلتیک منطقه قابل تغییر و گریز به دالان دیگری است.

اکنون که این شرایط محیا شده است بهتر است دولت با جدیتی بیشتر از فرصت پیش آمده بر اساس منافع ملی استفاده و این کریدور پیچ خورده در دالان سیاست و روابط بین الملل را تکمیل و با وابسته تر کردن منافع کشورها به نیاز به این راه تجاری به دلیل ارزش اعتباری و امنیت و کاهش هزینه ها مسیر توسعه کشور و رفع تنگناها را بهتر رقم بزند.