توافق میان دو ماشه!
توافق میان دو ماشه!
معین نیوز_یونس رنجکش/داستان توافق ایران و آمریکا بر سر مسائل هسته ای و گذر از جنگ سرد چند ساله وارد برزخ جدیدی شده است که شرایط را برای یک تصمیم سخت محیا می کند...

داستان توافق ایران و آمریکا بر سر مسائل هسته ای و گذر از جنگ سرد چند ساله وارد برزخ جدیدی شده است که شرایط را برای یک تصمیم سخت محیا می کند.

برغم نشست های متعدد مستقیم و غیر مستقیم از پیشا تا پسا برجام که از دولت خاتمی تا احمدی نژاد و روحانی و رئیسی ادامه داشت حالا به دولت پزشکیان رسید تا شاید در شرایط جدید جهان قدرت ختم کننده یک تراژدی جنگ و گریز با طعم تهدید و تحریم در مسیر یک توافق باشد.

این سال های سپری شده هرچند هزینه های بسیاری برای کشور و ملت با تمام سختی ها و بدعهدی ها داشته اما فرصتی برای شکل گیری قدرت قابل اعتنایی در مسیر توسعه و چانه زنی های دیپلماتیک در روابط بین الملل بوده است تا جایی که بر سر آن قدرت های جهانی به معامله با خود یا با ایران آمده اند تا سهم نفوذپذیری منطقه ای را با کارت هسته ای ایران به پیش ببرند هرچند که هیچکدام حاضر به قبول و رسمیت واقعیت های این قدرت در ایران نیستند.

ایران اکنون در میانه فشارهای متعدد از بیرون با هجمه های تحریم و تهدید و بازدارندگی های مختلف روبرو است و از دیگر سو با کم توانی و ناترازی ها و چالش های داخلی به دلیل فشارهای اقتصادی و اجتماعی بر مردم روزگار می گذراند .

با تمام این چالش ها آنچه اکنون در ضدو نقیض گفتمان های مطرح از سوی طرف های مذاکره و دیوارهای بی اعتمادی شکل گرفته، قد می کشد، دست به ماشه شدن ها در میانه این توافق است.

ماشه که در ادبیات سیاسی و دفاعی ‌ کشور در این سال ها، عنوان آشنایی است در منازعات و مذاکرات میدان و دیپلماسی ابزار فشار و بازدارندگی و در مقابل آن دفاع از دست آوردها است که در دوسوی این مذاکرات به میدان آمده است.

این ماشه از یک سو ابزار تهدید برجامی شده است که به سرانجام نرسید و حالا در مسیر سهم خواهی های اروپایی و قدرت های پیدا و پنهان دستشان به آن دور و نزدیک می شود تا به فشارها بیافزایند و دیگر سو این ماشه برای دفاع از کیان سرزمینی و منافع ملی مقابل بدخواهان از سوی میدان داران امنیت کشور آماده چکاندن است.با این اوصاف آنچه در این میانه باید با دقت پیش رفت خویشتنداری ها در مقابل تحریک چکاندن ماشه ها است که اگر دست ها بر روی آن قرار گیرد دیگر توان کنترل و ایستادنش نیست!

آنچه اکنون در توازن قدرت میدان و دیپلماسی قابل اعتنا است برهم زدن بازی بیگانگانی است که در دو سوی این ماشه ها به منافع خویش می اندیشند و در بازی حذف ایران از ژئوپلتیک منطقه مرموزانه در تلاشند.توافق هوشمندانه ایران و آمریکا با حفظ منافع ملی هر چند پایان بازی قدرت و درگیری ها و رقابت های پیدا و پنهان منطقه ای نخواهد بود اما فرصتی در احیای نفس های جدید برای گام های توسعه ای در مسیر اهداف کلان تر با توجه به تغییرات طراحی شده در جهان قدرت آینده خواهد بود.

هرچند در مقابل تحریک ها و تهدید سرزمینی و حمله های احتمالی به منافع ملی باید دست ها روی ماشه باشد و این یک خواست عمومی نیز هست اما زیرکی درپیش بینی ها و پیش گیری از بازی بدخواهانه نیز کمتر از چکاندن ماشه ها نیست و با صبر استراتژیک در کنار توان بازدارندگی در میدان و دیپلماسی باید از منافع کشور و ملت دفاع کرد تا حقوق قانونی ایران به رسمیت شناخته شود.

  • نویسنده : یونس رنجکش