به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در بخشی از این مطلب نکاتی جالب درباره مناظرات سال ۸۸ آمده بود که در ادامه می خوانید.
رهبر انقلاب در اوج دوران فتنه در جلسهای یادآوری نمودند که دأب من این نبوده است که در جلسهای علنی و در حضور فرد مسئولی، از همان فرد انتقاد کنم و کارش را نادرست شمارم ولی در خطبههای نماز جمعه این کار را کردم و اقدام آقای احمدینژاد در مناظرههای انتخاباتی را نفی و از آن انتقاد کردم.
سؤال این است که چرا این واقعیّت نادیده گرفته میشود؟ آیا همه جهانیان ندیدند و نشنیدند که رهبر انقلاب در کوران تبلیغات انتخابات و فردای مناظره آقای احمدینژاد و آقای موسوی، در حرم امام خمینی(قدّسسرّه) از برخی حرفهای زدهشده در مناظره شب قبل به ویژه از ادّعاهای اثباتنشده آقای احمدینژاد انتقاد و به آن اعتراض کردند؟
به گفته یکی از فرزندان رهبر انقلاب، ایشان که قبل از مناظرهها احتمال داده بودند آقای احمدینژاد بنا دارد از اشخاصی نام ببرد، بهطور مشخّص آقای احمدینژاد را از این کار نهی کرده بودند. علاوهبرآن، در حرم امام خمینی(قدّسسرّه) نیز قبل از اینکه رهبر انقلاب برای ایراد بیانات شان در جایگاه قرار گیرند با ناراحتی به آقای احمدینژاد عتاب کردند: مگر من به شما نگفته بودم که از افراد اسم نبرید؟ چرا اسم بردید؟
نکته جالب دیگر اینکه پس از پایان بیانات رهبر انقلاب و به هنگام ترک حرم امام، آقایهاشمی رفسنجانی که از سخنان رهبر انقلاب خوشحال به نظر میرسید به یکی از فرزندان رهبر انقلاب میگویند صحبتهای آقا انصافاً خیلی خوب و کامل بود.