چند روز پیش از سر دغدغه ای که برای یک کنشگر سیاسی و اجتماعی چندان هم بدور از انتظار نیست و در این سال ها با رویکردی که نشان داده شد، همواره وجود داشته است نقدی در پیش بینی حال و روز آینده برخی رفتارها در این ابتدای کار دولت در صورت کم توجهی به رشته تحریر درآمد که واکنش های بسیار داشت و در رسانه های متعدد باز نشر شد.
نکته جالب تر آنکه از ابن فضا برخی نان به نرخ خویش در تنور زدند که گویا بیراه نوشته نشده بود زیرا از همان ها بودند که بیم رخنه اشان در سوراخ شعار وفاق ملی دولت می رود و تا بویی به مشامشان رسید از لاک فرصت طلبی خویش بدرآمدند و شروع به تفسیر سلیقه ای خویش از آن یاد داشت کردند و چه داستان ها که نساختند تا شاید از این نمد کلاهی بر سر دوزند.
آنچه در آن یاد داشت به تحلیل دغدغه آینده رفته بود رفتارهای همبن جماعتی است که به نرخ روز نان می خورند و برغم پای در بند و داغی مهر کیفر اعمال داشتن به داد و قال حمایت از دولت و مردان آن رفته اند که چه نشسته اید اختلاف ها شکاف انداخته و فرصت ورود است و این درست نکته ای قابل بحث و اندیشیدن در شناخت موریانه های نفاق از روزنه ها است که در صورت غفلت و ندیدن نیک اندیشانه، این جماعت بانی کج رفتاری ها در مسیر تحقق مطالبات ملت چشم به راه خواهند شد.
ما آنچه بود را در طبق رفتارشناسی فرصت سوزان فرصت طلب به تحریر درآورده ایم وگرنه سودای چشم طمع جز بی پروایی در هزینه دادن ها برای طریق رهایی مردم از گنداب و گرداب ناکارآمدی ها نبود و نیست و ما به راهی که رفته و با اعتقاد پیموده ایم پای بندیم و دل خوشان متوهم را هم پیامی است که دغدغه اتان در خورجین کنید و امید واهی به دل راه ندهید که بوی کباب نیست خر داغ می کنند!
- نویسنده : یونس رنجکش
