پس از شام آخر عراقچی در رستوران دمشق که چندی پیش با سقوط بشار اسد به دست مخالفان رقم خورد، حالا در خبرها از انتشار تصاویر حضور وزیر دستگاه دیپلماسی ایران در کافه ای در کابل برای عصرانه با مقامات طالبان رونمایی شد که البته در بخش اظهار نظرهای این کافه نشینی، مزاح ها با چاشنی سقوط طالبان هم خواندنی بود؟
استفاده از دیپلماسی عمومی در پیشبرد اهداف سیاسی و توسعه روابط با کشورها نقش تاثیر گذاری بر روند این ارتباط دارد، بویژه در کشورهایی که فصل مشترک بسیار برای همنشینی و گفت وگو دارند هرچند که کابل و حاکمان این روزهای آن با فرهنگ و تمدن ایرانی فاصله بسیار دارند اما برای منافع ملی آن بخش از اشتراکات قابل لمس و گفت و گو هم می تواند در بهره مندی از ظرفیت های ارتباطی حتی در کافه نشینی هم بی تاثیر نباشد.
این سبک دیپلماسی عمومی در کنار سیاست های توئیتری که پیشتر از محمد جواد ظریف رییس دستگاه دیپلماسی حسن روحانی در دولت تدبیر دیده بودیم و هنوز دست تکان دادن هایش از بالکن هتل وین و یا گام به گام شدن با جان کری در ذهن ها باقی است و سبک رستوران گردی رییس فعلی این دستگاه هم در تداوم همان راه تفسیر می شود.
به هر تقدیر آنچه اکنون مهم و قابل توجه است پیشبرد اهداف دیپلماسی در مسیر تامین منافع ملی است که روش های این چنین هم می تواند در نزدیکی های بیشتر افکار عمومی با همه ی مزاحمت های داخلی و خارجی قابل اعتنا باشد.
دولت و دستگاه دیپلماسی با رویکردی که در سیاست های کلان حاکمیت دیده می شود می تواند با زبان روز دنیادر تامین منافع ملی بیش از هر زمان دیگری اکنون نقش آفرینی کند که تا فرصت باقی است باید هوشیارانه تر گام برداشت وگرنه ابن فرصت هم از کف رفتنش دور از انتظار نیست و هزینه اش هرچه باشد باز بر دوش ملت باقی خواهد ماند.
حالا اما مردم در انتظارند که این رستوران گردی ها آیا پایش به نیویورک هم باز می شود!
- نویسنده : یونس رنجکش