آخرین سال فعالیت دولت دوازدهم، سختترین روزهای مدیریتی دولت روحانی است. فشارهای بینالمللی آمریکا از یکسو و جولان کرونا از سوی دیگر کار را بر مسئولان اجرایی سخت کرده است. تغییر ترکیب مجلس و قدرتگرفتن مخالفان روحانی در خانه ملت هم به شکل ملموسی بر همکاری مجلس با دولت تاثیر گذاشته است. مخالفان دولت هم که به انتخابات پیش رو به چشم ماراتن رقابت سیاسی برای قدرتیابی نگاه میکنند از سوی دیگر، بیامان به مسئولان دستگاه اجرایی و شخص رئیسجمهوری میتازند.
در این میان، رهنمودهای صریح و روشن رهبر انقلاب در خصوص لزوم همکاری دیگر قوا با دولت هم مورد بیتوجهی قرارگرفته و منتقدان دوآتشه دولت، تندترین انتقادات و توهینها را به سمت روحانی روانه میکنند.
همین مساله موجب شد رئیسجمهوری روز یکشنبه ۲۷ مهر در در یکصد و هفتاد و چهارمین جلسه ستاد هماهنگی اقتصادی دولت نسبت به چنین رفتارها و تبعات منفی آن برای کشور هشدار دهد. روحانی تاکید کرد: به برخی افراد معدود با انگیزه های گروهی، جناحی، مقطعی و زودگذر سیاسی اجازه داده نشود زمینهساز تحقق آرزوهای شوم بدخواهان این سرزمین شوند.
در بخش دیگری از اظهارات روحانی آمده است: مسئولان، فعالان و دلسوزان نظام و کشور با حفظ آرامش و عقلانیت سیاسی مانع از اختلافات و منازعات شوند.
تاکید چندباره رئیسجمهوری بر پرهیز از دعوای جناحی در حالی است که شدت و جستوجوی بهانه این هجمهها به شکلی واضح افزایش و فاصله زمانی آن به شدت کاهش یافته است. در هفتههای اخیر، اظهارات و رفتار شخص رئیسجمهوری بازها به بهانهای برای توهین منتقدان به روحانی تبدیل شده است.
در بحبوحه شدت گرفتن کرونا و تشدید مشکلات اقتصادی، دستهای از نمایندگان پس از آغاز به کار مجلس بهدنبال تعطیلات دو هفتهای، طرحهایی را برای استیضاح رئیسجمهوری در دستور کار قرار دادهاند. اخبار تلاش برخی نمایندگان نزدیک به «جبهه پایداری» برای جمع کردن امضا جهت استیضاح روحانی در حالی انتشار مییابد که رهبری به صراحت از ادامه کار دولت تا پایان زمان مسئولیت حمایت کردهاند. از سوی دیگر، شنیدهها حاکی از اعلان مخالفت رئیس مجلس و بسیاری از نمایندگان با چنین اقداماتی است.
در راستای همین تلاشها، طی روزهای اخیر پوستری از یک نشست مجازی منتشر شد که نشان میداد مخالفان دولت بناگذاشتند تا روز دوشنبه در قم دور هم جمع شده و با محوریت استیضاح حسن روحانی همآوایی کنند.
همین چند روز پیش بود که اظهارات رئیسجمهوری در مورد صلح امام حسن (ع) و ضرورت توجه به خواست اکثریت مردم، موجی از هجمهها را به سوی او روانه کرد. تندترین واکنش را رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نشان دا که در صفحه توئیتر خود نوشت: جناب روحانی اگر برای توجیه مذاکره با دشمن، علت صلح امام حسن با معاویه را خواست اکثر مردم از امام ذکر میکنید! امروز اکثریت قاطع ملت ایران به کمتر از عزل و مجازات شما راضی نمیشوند؛ با منطق شما، رهبر انقلاب باید دستور دهند هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود.
این روزها این رویکرد با شدت و ضعف متفاوت در میان همفکران «مجتبی ذوالنوری» و مخالفان دوآتشه دولت بازتولید شده و میشود. هفته پیش بود که حتی ماسک رئیسجمهوری در جلسه هماهنگی اقتصادی دولت (۲۲مهرماه) دستمایه حمله به روحانی شد. توئیت نماینده سبزوار درباره ماسک روحانی، تعجب بسیاری را برانگیخت. «علیاصغر عنابستانی» نماینده سبزوار در توییتی نوشته بود: کشور به حال خود رها شده و مردم در تامین مایحتاج خویش درمانده اند و زیر خط فقر دست و پا میزنند و رییس جمهور در بند حفظ خط ریش خویش است؛ کلماتی که واکنشهای بسیاری را به دنبال داشت و برخی از آن به «دهاندریدگی به عنوان شیوه چند صباح سیاستورزی» تعبیر کردند.
رویکرد کاملا تقابلی مخالفان، موجب شده این گروه دستاوردهای دولت در حوزههای مختلف را هم نادیده بگیرند. رفع تحریمهای تسلیحاتی ایران ذیل برجام به عنوان تازهترین ثمره مقاومت و دیپلماسی دولت، از سوی مخالفان مورد انتقاد قرار گرفت که چرا این تحریمها زودتر برداشته نشد. پیش از آن هم شکست آمریکا در شورای امنیت برای تمدید این تحریمها مورد بیتوجهی این جماعت قرار گرفت. در برابر، کاستیها با شدت و حدتی چندبرابر، از سوی این گروه برجسته میشود.
تقلیل کیفیت و موضوع تعامل بسیاری از نمایندگان و منتقدان با دولت و شخص رئیسجمهوری به دعواهای جناحی و سیاسی (که حتی در ادبیات به کار برده شده آنان نیز مشهود است)، در شرایطی رخ میدهد که امروز روحانی، به عنوان بالاترین مقام اجرایی و دولت برای مقابله با فشارهای خارجی و چالشهای داخلی به پشتوانه قدرتمندی نیاز دارد.
مخالفان روحانی با اتهام زنی به او و دولتش، به دنبال فرافکنی مسئولیتهای خود و همفکرانشان در ایجاد شرایط کنونی کشور و بهرهبرداری سیاسی و پوپولیستی از این اتهامزنیها هستند. تلاش برای ماهی گرفتن از آبی گلآلود، صرف نظر از نتیجه آن برای مخالفان دولت، امنیت و منافع کشور و زندگی مردم را در یکی از حساسترین مقاطع تاریخی ایران هدف ضرباتی سخت و جبرانناپذیر قرار میدهد. این در حالی است که مخالفان حد و مرزی برای حمله به دولت و نادیده گرفتن مصالح کشور نمیشناسند.