پدر که باشی همیشه سالاری و پدر سالار که باشی سالاریت بر تارک فرهنگ و هنر ایران زمین می درخشد.
محمد علی کشاورز همان پدر سالار سینمای ایران که سالارانه در فرهنگ و هنر این مرز پر گهر درخشید پس از سال ها فرو رفتن در نقش هایی که هرکدام یاد اور جاودانگی ها از نام و نشان او در ذهن مردم ایران زمین است در سن ۹۰سالگی چشم از جهان فرو بست.
او را بیشتر نسل ما و پیش از ما می شناسند از فیلم گاو در کنار نام هایی چون داوود رشیدی ، انتظامی ، جمشید مشایخی و علی نصیریان که نمونه هایی از هنرمندان نیک نام سینمای ایرانند که در کنار استادی در فنون هنر پیشگی انسان هایی اخلاق مدار در صحنه زیست اجتماعی اند.
هنوز بازی هایش در فیلم های تاریخی سربداران و هزار دستان و افسانه و شبان و یا فیلم واقعیت گرایی از زندگی و فرهنگ ایران روزگاران نه چندان دور همچون پدر سالار که پس از انقلاب اسلامی در معرض دید همگان قرار گرفت از یاد ها نرفته است او انچنان در نقش خود فرو می رفت که تو گویی از جنس همان داستان است.
روزگاران امروز هنر پیشگی که با برخورداری از تکنولوژی های نوین، تکنیک های فردی را بهکناری رانده است نشان می دهد که مردان گذشته چه رنج ها برای مهارت های حرفه ای کشیده اند و جاودانگی نامشان در منشا همان تلاش و پویایی های حرفه ای و استعداد ذاتی اشان نهفته است که شاید برای بسیاری این روزها چندان قابل لمس به دلیل در دسترس بودن ابزارهای جدید صحنه سازی و تکنیک های پشت صحنه ای نباشد.
این هنرمندان که هرکدام بیش از دو سوم عمرشان را در صحنه هنر با خاکش هم امیخته کرده اند سرمایه های ملی کشوری بودند که هنر در ان تاج سر افرینش است چون خالق خود هنرمند بی بدیلی است در خلق زیبایی هایی که الهام بخش هنرمندان است.
امروز از اسمان فرهنگ و هنر ایران زمین ستاره خوش نام و یادی دیگر ،پرکشید که برای جایگزینی او شاید دیر سالانی دیگر زمان ببرد و چه زیبا است اگر این سرمایه های اجتماعی در زمان حیاتشان بیشتر دیده شوند!
- نویسنده : یونس رنجکش
