به گزارش ایرناپلاس، ورود به چرخه انتخابات و طرح دیدگاه‌ها و افکار جدید افراد را باید به فال نیک گرفت و از ایده‌های نوین و راه‌گشای نامزدهای ریاست جمهوری استقبال کرد.
«ما هیچ راهی جز گفت‌وگو و تحمل همدیگر نداریم»، «در حوزه فرهنگ کشور را با پادگان اشتباه گرفته‌ایم»، «تا زنده‌ام مقابل انسداد رسانه‌ای و محدود کردن فضای مجازی خواهم ایستاد» بخشی از سخنان عزت‌الله ضرغامی رئیس اسبق صداوسیما در مصاحبه تصویری با مهدی نصیری است.
دقت در محتوای این گفت‌وگوی بیش از یک ساعت و ۲۰ دقیقه‌ای ضرغامی و سخنان کاملا جدید او، نشان می‌دهد سیاست دولت تدبیر و امید در ایجاد فضای باز رسانه‌ای و عدم انسداد فضای مجازی موفق و تاثیرگذار بوده است.
روحانی بارها در سخنانش به تلاش دولت‌های یازدهم و دوازدهم در گسترش و صیانت از فضای باز مجازی اشاره کرده است.
اینکه رئیس سابق صداوسیما به صراحت از انسداد فضای رسانه‌ای و آزادی بیان دفاع می‌کند جای امیدواری است. ضرغامی در توئیت‌های اخیرش نیز چند بار به اهمیت آزادی بیان اشاره کرده است. با این‌حال انتظار می‌رفت در این گفت‌وگوی نسبتا طولانی، برخی رویه‌های سابق و کنونی در رسانه ملی را نیز با بیانی قاطع نقد کند.
او در این گفت‌وگو، دیدگاه‌های نوین خود در عرصه فرهنگ و مباحث تئوریک را گفت؛ بویژه آنجا که با استناد به سخنان شهید مطهری، مباحث ارزشمندی درباره روحانیت و حضور در عرصه سیاست مطرح کرد؛ اما در کنار این مزایا، به سمت رویکرد تخریب علیه دولت مستقر نیز گام برداشت.
وی گاهی پاسخ‌های روشنی به پرسش‌های مجری برنامه نمی‌داد؛ از جمله آنجا که در پاسخ به نگرانی از افت مشارکت مردم در انتخابات، فقط گفت «من اصولا آدم امیدواری هستم» و هیچ اشاره‌ای به حضور پایین مردم در انتخابات مجلس یازدهم در اسفند سال گذشته نکرد.
یکی دیگر از نکات این مصاحبه ۸۱ دقیقه‌ای، بی‌اعتنایی ضرغامی به انتقادهای همچنان مطرح نسبت به رویه صداوسیما در ۱۰ سال ریاستش بود؛ مخاطبی که سخنان او را درباره لزوم مدارا، گفت‌وگو، عدم حذف سلایق، آزادی رسانه، تحمل مخالف و مبارزه با فساد می‌شنید انتظار داشت نامزد احتمالی انتخابات ریاست جمهوری، نیم نگاهی هم به برنامه‌ها و عملکرد رسانه ملی در سال‌های ۸۳ تا ۹۳ داشته باشد و حداقل برخی رویه‌ها در آن دوره را نقد و واکاوی کند؛ دوره‌ای که اتفاقا با حوادث تلخ ۸۸ همزمان بود و ضرغامی مدعی بود «همواره حتی زمانی که رئیس بودم در میان مردم بوده و از بازارچه سیداسماعیل و دستفروش‌ها خرید می‌کرده‌ام».
یا آنجا که به شدت از برخورد با سلایق مخالف گلایه کرد و گفت: نباید افراد را «واگن واگن» از قطار انقلاب و نظام پیاده کنیم و یا آنجا که او حتی خود را «منتقد برخی رفتارهای نادرست نظام در حذف و برخورد با افراد» معرفی کرد و به عنوان عضو شورای عالی فضای مجازی گفت «تا زنده‌ام جلوی انسداد رسانه‌ای و فضای مجازی خواهم ایستاد».
تاکید چندباره ضرغامی بر «لزوم گفت‌وگو و تحمل یکدیگر» نشان‌دهنده تاثیر مثبت مشی و منش دولت روحانی در فضای سیاسی_فکری جامعه و مدارا با مخالف و منتقد است و خوشبختانه کاندیداهای ریاست جمهوری نیز پذیرفته‌اند که افکار عمومی دیگر پذیرای انحصار و تک‌گویی به شکل گذشته نیست و از دیدگاه‌های باز و متکثر استقبال می‌کند.
اما به نظر می‌رسد ضرغامی در مصاحبه‌ها و گفت‌وگوهای بعدی، باید موضوع «انتقاد به خود» را جدی گرفته و نشان دهد نظرها و دیدگاه‌های مثبت و باز کنونی‌اش فقط برای تبلیغات نیست و مصرف انتخاباتی ندارد؛ چنانچه در پاسخ به پرسش مجری برنامه درباره تفاوت مواضع او پیش و بعد از ریاست صداوسیما، تفاوت «مواضع سازمانی و مواضع شخصی» را مطرح و از دوچهره بودن افراد در جایگاه رسمی و شخصی گلایه کرد.
شاید مهمترین نقد به ضرغامی در این گفت‌وگو، روش تکراری و بی‌نتیجه افراد در تخریب دولت روحانی برای جلب طرفدار و رای باشد که حداقل یکبار سال ۹۶ آزموده و بی‌فایده بودنش ثابت شده است. از ضرغامی در مقام یک اصولگرای مدافع نظام انتظار می‌رفت در این کارزار زودهنگام، نگاه و ملاحظه جدی‌تری به منافع ملی داشته باشد و با اظهارنظرهای خاص، آب به آسیاب دشمن نریزد.
متهم کردن دولت و شخص رئیس جمهوری به « ۷ سال نگاه به خارج و آمریکا» و «سلام کردن به آمریکا به امید رفع همه مشکلات»، نه تنها فایده‌ای برای ایشان ندارد بلکه خدشه به مشروعیت و مدیریت کلان کشور است.
همه می‌دانند برجامی که مورد نظر آقای ضرغامی است، تصمیم کل نظام، تصویب مجلس اصولگرای وقت و ماه‌ها مجاهدت دیپلمات‌های مومن و کاربلد کشور بوده و اکنون با شکست ترامپ و ترامپیسم، درستی و هوشمندی رفتار دیپلماتیک دولت، بیشتر مشخص شده است.
با اینکه از سال ۹۷ با خروج غیرقانونی ترامپ از برجام، مشکلات و تنگناهای بزرگی برای کشور به ویژه در عرصه اقتصاد ایجاد شد، اما صبر و پایمردی مردم و دولت و بازی نکردن در زمینی که دشمن طراحی کرده بود، نشان داد اصل رویکرد تعامل و تنش‌زدایی موفق بوده است و همین سه سال نیز پیروزی‌های مهمی را در نبرد بین‌المللی برای نظام به همراه داشته است. از جمله لغو تحریم تسلیحاتی ایران و شکست آمریکا در شورای امنیت و مجامع حقوقی و دادگاه‌های بین المللی.
