به گزارش اسپوتنیک، تیم مشترکی از ستاره شناسان از دانشگاه کرنل و موزه تاریخ طبیعی آمریکا برای اولین بار کاتالوگ سیستم‌های ستاره‌ای را تهیه کردند که “ستاره شناسان بیگانه” می توانند زمین را ردیابی کنند، به طور ساده با مشاهده چگونگی مانع شدن سیاره ما از تابش نور خورشید درحالی که به دور خود می چرخد.
این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است و خلاصه ای از آن را می توان در وب سایت دانشگاه کرنل یافت. ستاره شناسان از تجربه مشاهدات خودشان به این نتیجه رسیدند. همانطور که می دانید، در سالهای اخیر به لطف حرکت سیارات دیگر از مقابل ستاره‌ها، بسیاری از سیارات فراخورشیدی کشف شده اند.
سیارات که به دور ستارگان خود می چرخند، نور این ستارگان را از دید یک ناظر از زمین که از طریق تلسکوپ فضایی در حال رصد هست را مسدود می کنند. این اجازه می دهد تا نه تنها اشیا را تشخیص دهد، بلکه همچنین داده ها را در مورد ویژگی های اصلی آنها محاسبه کند.
در یک مطالعه جدید، دانشمندان تصمیم گرفتند دریابند که از طریق کدام سیستم های ستاره ای، به لطف چنین فناوری، امکان مشاهده زمین وجود دارد. برای انجام این کار آنها دایره ای از ۲۰۳۴ سیستم ستاره نزدیک را شناسایی کردند – در یک فاصله کوچک کیهانی ۳۲۶ سال نوری – که زمین از نظر تئوریک از آن قابل مشاهده است.
تخمین زده می شود که ۱۱۷ از ۲۰۳۴ سیستم ستاره پیش گفته که در طول ۱۰ هزار سال مورد مطالعه از منطقه ترانزیت زمین عبور کرده اند، در فاصله ۱۰۰ سال نوری از خورشید نسبتاً نزدیک هستند. علاوه بر این، از زمان ظهور ایستگاه های رادیویی تجاری که حدود یک قرن پیش اتفاق افتاده است، ۷۵ شی در منطقه ترانزیت زمین بوده اند.
به گفته نویسندگان این اثر، اگر حیات هوشمندی در سیارات اطراف ستارگان انتخاب شده برای تحقیق وجود داشته باشد، ستاره شناسان “بیگانه” از سیستم های ستاره ای ۱۷۱۵ می توانستند زمین را در زمان شکوفایی تمدن بشری کشف کنند، یعنی در دوره از ۱۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰ سال پیش. در ۵۰۰۰ سال آینده، ستاره شناسان از ۳۱۹ سیستم ستاره دیگر می توانند به مشاهدات بپیوندند.
دانشمندان می گویند که ساکنان سیارات فراخورشیدی که در حال چرخش در اطراف این ستاره های مجاور هستند، در صورت وجود “یک صندلی ردیف جلو” را انتخاب می‌کنند تا بفهمند حیات روی زمین وجود دارد یا خیر.
