موضوع دستکاری شاخصهای الودگی هوا با هدف پرهیز دادن از تعطیلات مداوم مدارس و ادارات تهران این ابر شهر و پایتخت کشور از سوی متولیان دولت و نامه نگاریها برای تغییر در این زمینه این روزها بسیار مورد توجه و صاحب نظران حوزه سلامت و محیط زیست را به واکنش وا داشته است.
تدوین قوانین و دستورالعمل ها برای استاندارد سازی فعالیت ها در مسیر رفاه و زندگی بهینه مردم یک جامعه عموما بر مبنای دانش و تجربه و در نظر گرفتن مباحث پژوهشی از سوی کارشناسان انجام و به دلیل سازگاری با روح منطق مورد پذیرش و منطبق بر واقعیت ها است و حالا متولیان دولت سیزده برای جبران ناکار آمدی های مدیریتی در کنترل و مهار آلودگی های ورودی به کشور ، مثل تجربیات قبلی همچون تعطیلی ها برای عبور از زمستان سرد و تامین سوخت و یا سایر موارد در حوزه اقتصاد و دلار و ارز که در سر می پروانند، این بار نیز برای خلاصی از نتایج فاجعه بار مدیریت خویش، مصمم به دستکاری شاخص های آلودگی هوا هستند تا استاندارد دیگری را مطابق میل خویش بسازند.
اینگونه تصمیمات که با روح منطق و دانش و نگاه کارشناسانه به دور است هر روز با مصاحبه و ارایه آمار از وضعیت کشورهای مختلف توسط متولیان امور سعی در توجیه انچه پنداشته می شود، برای افکار عمومی دارند .
اگر چه دولت ها بر اساس قانون مختار در تغییر سیاست ها و روش ها برای ساده کردن حکمرانی هستند اما دخالت در اصول علمی کار آسانی نیست که بتوان با بالا و پایین بردن چند عدد مثل دستکاری ها در انار و ارقام بودجه ای و شاخص های توسعه ای که آن هم بر روی کاغذ است ، کیفیت های زندگی مردم را نشانه روند بلکه تاثیرات هر عامل مداخله گر بدون پشتوانه های علمی در نهایت موجب برهم ریختگی و افزایش آسیب ها در گذر زمان می شود که محصول نوع نگاه و مدیریت برخی بخش ها را در امروز که ناشی از همین سهل انگاری ها و استاندارد سازی های دست ساز است، زحماتی است که مردم متحمل می شوند.
آقای رئیس برای کار آمدی باید از توان کار آمدان استفاده کرد نه صورت مسئله را با پا کن بی تدبیری برخی ها خط زد!