۹۳ درصد از بنگاه‌های اقتصادی دنیا، هرگز تصور نمی‌کردند که با بحران عالم‌گیری مانند ویروس کرونا مواجه شوند و هیچ برنامه‌ای برای مقابله با آن نداشتند.  در یک ماه گذشته، شرکت «اوبر» ۳۷۰۰ نفر و شرکت «ایربی‌ان‌بی» ۱۹۰۰ نفر از کارکنان خود را به دلیل بحران اقتصادی ناشی از همه‌گیری کرونا، تعدیل کردند. آن‌ها غول‌های کسب‌وکارهای دیجیتالی جهان در صنعت حمل‌ونقل آنلاین و در صنعت گردشگری به حساب می‌آیند. موج‌های گسترده تعدیل نیرو، تنها راهی بوده است که از طریق آن بنگاه‌های بزرگ دنیا کسب‌وکارشان را در این شرایط حفظ کردند. نه فقط استارت‌آپ‌ها، که بزرگترین شرکت‌های صنعتی دنیا نیز از موج ویرانگر بزرگترین رکود اقتصادی قرن جهان بی‌دردسر عبور نکرده‌اند. حتی شرکت خودروسازی «رنو» نیز هفته گذشته ۱۵ هزار نفر از نیروی انسانی خود را تعدیل کرد.  «فرزین فردیس»، نایب رئیس کمیسیون اقتصاد نوآوری و تحول دیجیتال اتاق بازرگانی تهران، درباره یک مطالعه جهانی از تاب‌آوری بنگاه‌های اقتصادی در بحران‌های سخت، به ایرنا می‌گوید: «اکسنچر(Accenture) که یکی از بزرگترین مراکز مشاوره‌ بنگاه‌های اقتصادی دنیاست، در ابتدای می ۲۰۲۰ آمارسنجی در بیش از ۱۰۰ کشور دنیا انجام داد. در این گزارش از بنگاه‌های اقتصادی کوچک و متوسط پرسیده شده که چقدر برنامه برای مواجهه با چنین بحرانی داشته‌اید؟ آیا اصلا برنامه‌ای داشته‌اید؟ جالب این است که ۷۱ درصد بنگاه‌های بین‌المللی دنیا اعلام کردند که هیچ برنامه‌ای نداشتد و هرگز فکر نمی‌کردند که بحرانی چنین عظیم بتواند رخ دهد که تمام زنجیره تامین، تولید، توزیع، فروش و نیروی انسانی را تحت تاثیر قرار دهد. »  فردیس ادامه می‌دهد: «۲۲ درصد دیگر بنگاه‌ها هم می‌گویند که برنامه‌هایی برای شرایط مشابه داشتیم، ولی برنامه‌های ما ابدا پاسخگوی این حجم از شوک به عرضه و تقاضا باشد. در واقع می‌توان گفت که ۹۳ درصد از بنگاه‌های اقتصادی دنیا نمی‌دانستند که چطور باید از پس چنین بحران جهان‌شمولی برآیند.  طبیعتا در ایران هم بنگاه‌های اقتصادی بخاطر ساختار بسیار نحیف و منابع کمی که در طول زمان انباشت کرده‌اند، حساسیت و آسیب‌پذیری بیشتر از سطح متوسط دنیا دارند. این منابع صرفا مالی نیستند و ظرفیت‌های مدیریتی مهم‌ترین آن‌هاست.»  در چنین بحرانی که تمام جهان را در شوک عمیق فرو برده است، استارت‌آپ‌های ایرانی چه جایگاهی دارند؟ سازمان فناوری اطلاعات، پیمایشی درباره تاثیر بحران کرونا بر استارت‌آپ‌های ایرانی انجام داده است. در این پیمایش ۶۱درصد از کسب‌وکارها ادعا کرده‌اند در صورت تداوم شرایط موجود، کسب‌وکارشان در کمتر از ۳ ماه به‌طور کامل تعطیل خواهد شد. ۶ شرکت دیگر بین ۳ تا ۶ ماه تاب می‌آورند و ۳۰ شرکت نیز ادعا کرده‌اند که با منابع موجود تنها تا پایان سال می‌توانند به فعالیت در کسب و کار خود ادامه دهند. همچنین ۴۳ درصد شرکت‌هایی که کمتر از ۳ ماه منابع برای ادامه کسب‌وکار خود دارند، در حوزه نرم‌افزار فعالیت دارند.  فردیس، مدرس دانشگاه در حوزه کارآفرینی می‌گوید: «بنگاه‌های ما در سال‌های گذشته به دلیل تحریم بسیار نحیف شدند و می‌توان گفت که هیچ ظرفیت مازادی برای آن‌ها باقی نمانده است. طبیعتا استارت‌آپ‌ها هم از این مقوله مستثنی نیستند. البته استارت‌آپ‌ها به نسبت بنگاه‌های بزرگ و متوسط ممکن است که از نظر منابع مالی و انسانی ضعیف‌تر باشند؛ ولی حداقل در یک جنبه قوی‌ترند و شاید این مهم‌ترین چیزی باشد که این روزها به آن نیاز داریم. این توان یادگیری و انعطافی است که یک بنگاه اقتصادی باید داشته باشد.»  توان یادگیری، استارت‌آپ‌ها را نجات می‌دهد  او به توان یادگیری بنگاه‌ها تاکید می‌کند و می‌گوید: «جمله معروفی در دنیای مدیریت و بیولوژی وجود دارد که می‌گوید این قوی‌ترین موجودات زنده نبودند که توانستند خودشان را از خطر انقراض نسل نجات دهند، این عظیم‌الجثه‌ترین موجودات نبودند که بتوانند با خطر یخبندان طولانی مبارزه کنند. بلکه این انعطاف‌پذیرترین و یادگیرنده‌ترین موجودات بودند که توانستند در شرایط سخت خودشان را جمع کنند، از دیگران یاد بگیرند و فهم درستی از شرایط داشته باشند و متناسب با آن تحلیل درست و فهم جدید از شرایط جدید، تجهیز منابع انجام دهند و در حلقه بازخورد، خودشان را ارزیابی کنند و بهبود دهند.»  عضو هیات نمایندگان اتاق تهران، اضافه می‌کند: «من فکر می‌کنم که حداقل از این نظر استارت‌آپ‌های ایرانی جزء یادگیرنده‌ترین بنگاه‌های ایران هستند و بر خلاف اینکه در منابع مالی و منابع انسانی، ظرفیت‌های مازاد ندارند؛ ولی حداقل از جنبه‌های یادگیری و انعطاف‌پذیری نسبت به خیلی از بنگاه‌های بزرگ و متوسط کشور ما، پتانسیل بسیار بالاتری دارند. آن‌ها خیلی زودتر یاد می‌گیرند که رفتار مصرف‌کننده در دوران شیوع کرونا بسیار بسیار متفاوت با پیش از آن است. زودتر یاد می‌گیرند که مصرف‌کننده کانال‌های ارتباطی و خرید و مصرف خودش را عوض می‌کند و دیگر روش‌های سنتی برای رساندن کالا به مشتری جوابگوی همه نیازهای او نیست و درصد زیادی از مشتریان کانال‌های مصرف و ارتباطی‌شان را تغییر می‌دهند.»  فردیس ادامه می‌دهد: «آن‌ها خیلی زودتر از دیگران یاد می‌گیرند که چالش‌های جدی در زنجیره تامین جهانی وجود خواهد داشت و این چالش‌ها تعمیق خواهد شد و نیاز به بازنگری در زنجیره تامین وجود دارد. آن‌ها خیلی زودتر از بنگاه‌های بزرگ یاد می‌گیرند که با روش‌های گذشته نمی‌توان یک بنگاه را اداره کرد و نحوه مدیریت کارکنان وهیات مدیره باید بازبینی جدی داشته باشد. من بسیار خوش‌بین هستم که استارت‌آپ‌های ایرانی به خاطر توان یادگیری و انعطاف‌شان جزء سرآمدها باشند و بتوانند خیلی زودتر خودشان را پیدا کنند و راه جدیدی پیدا کنند که از پس این چالش بزرگ برآیند.»
۹۳ درصد از بنگاه‌های اقتصادی دنیا، هرگز تصور نمی‌کردند که با بحران عالم‌گیری مانند ویروس کرونا مواجه شوند و هیچ برنامه‌ای برای مقابله با آن نداشتند.  در یک ماه گذشته، شرکت «اوبر» ۳۷۰۰ نفر و شرکت «ایربی‌ان‌بی» ۱۹۰۰ نفر از کارکنان خود را به دلیل بحران اقتصادی ناشی از همه‌گیری کرونا، تعدیل کردند. آن‌ها غول‌های کسب‌وکارهای دیجیتالی جهان در صنعت حمل‌ونقل آنلاین و در صنعت گردشگری به حساب می‌آیند. موج‌های گسترده تعدیل نیرو، تنها راهی بوده است که از طریق آن بنگاه‌های بزرگ دنیا کسب‌وکارشان را در این شرایط حفظ کردند. نه فقط استارت‌آپ‌ها، که بزرگترین شرکت‌های صنعتی دنیا نیز از موج ویرانگر بزرگترین رکود اقتصادی قرن جهان بی‌دردسر عبور نکرده‌اند. حتی شرکت خودروسازی «رنو» نیز هفته گذشته ۱۵ هزار نفر از نیروی انسانی خود را تعدیل کرد.  «فرزین فردیس»، نایب رئیس کمیسیون اقتصاد نوآوری و تحول دیجیتال اتاق بازرگانی تهران، درباره یک مطالعه جهانی از تاب‌آوری بنگاه‌های اقتصادی در بحران‌های سخت، به ایرنا می‌گوید: «اکسنچر(Accenture) که یکی از بزرگترین مراکز مشاوره‌ بنگاه‌های اقتصادی دنیاست، در ابتدای می ۲۰۲۰ آمارسنجی در بیش از ۱۰۰ کشور دنیا انجام داد. در این گزارش از بنگاه‌های اقتصادی کوچک و متوسط پرسیده شده که چقدر برنامه برای مواجهه با چنین بحرانی داشته‌اید؟ آیا اصلا برنامه‌ای داشته‌اید؟ جالب این است که ۷۱ درصد بنگاه‌های بین‌المللی دنیا اعلام کردند که هیچ برنامه‌ای نداشتد و هرگز فکر نمی‌کردند که بحرانی چنین عظیم بتواند رخ دهد که تمام زنجیره تامین، تولید، توزیع، فروش و نیروی انسانی را تحت تاثیر قرار دهد. »  فردیس ادامه می‌دهد: «۲۲ درصد دیگر بنگاه‌ها هم می‌گویند که برنامه‌هایی برای شرایط مشابه داشتیم، ولی برنامه‌های ما ابدا پاسخگوی این حجم از شوک به عرضه و تقاضا باشد. در واقع می‌توان گفت که ۹۳ درصد از بنگاه‌های اقتصادی دنیا نمی‌دانستند که چطور باید از پس چنین بحران جهان‌شمولی برآیند.  طبیعتا در ایران هم بنگاه‌های اقتصادی بخاطر ساختار بسیار نحیف و منابع کمی که در طول زمان انباشت کرده‌اند، حساسیت و آسیب‌پذیری بیشتر از سطح متوسط دنیا دارند. این منابع صرفا مالی نیستند و ظرفیت‌های مدیریتی مهم‌ترین آن‌هاست.»  در چنین بحرانی که تمام جهان را در شوک عمیق فرو برده است، استارت‌آپ‌های ایرانی چه جایگاهی دارند؟ سازمان فناوری اطلاعات، پیمایشی درباره تاثیر بحران کرونا بر استارت‌آپ‌های ایرانی انجام داده است. در این پیمایش ۶۱درصد از کسب‌وکارها ادعا کرده‌اند در صورت تداوم شرایط موجود، کسب‌وکارشان در کمتر از ۳ ماه به‌طور کامل تعطیل خواهد شد. ۶ شرکت دیگر بین ۳ تا ۶ ماه تاب می‌آورند و ۳۰ شرکت نیز ادعا کرده‌اند که با منابع موجود تنها تا پایان سال می‌توانند به فعالیت در کسب و کار خود ادامه دهند. همچنین ۴۳ درصد شرکت‌هایی که کمتر از ۳ ماه منابع برای ادامه کسب‌وکار خود دارند، در حوزه نرم‌افزار فعالیت دارند.  فردیس، مدرس دانشگاه در حوزه کارآفرینی می‌گوید: «بنگاه‌های ما در سال‌های گذشته به دلیل تحریم بسیار نحیف شدند و می‌توان گفت که هیچ ظرفیت مازادی برای آن‌ها باقی نمانده است. طبیعتا استارت‌آپ‌ها هم از این مقوله مستثنی نیستند. البته استارت‌آپ‌ها به نسبت بنگاه‌های بزرگ و متوسط ممکن است که از نظر منابع مالی و انسانی ضعیف‌تر باشند؛ ولی حداقل در یک جنبه قوی‌ترند و شاید این مهم‌ترین چیزی باشد که این روزها به آن نیاز داریم. این توان یادگیری و انعطافی است که یک بنگاه اقتصادی باید داشته باشد.»  توان یادگیری، استارت‌آپ‌ها را نجات می‌دهد  او به توان یادگیری بنگاه‌ها تاکید می‌کند و می‌گوید: «جمله معروفی در دنیای مدیریت و بیولوژی وجود دارد که می‌گوید این قوی‌ترین موجودات زنده نبودند که توانستند خودشان را از خطر انقراض نسل نجات دهند، این عظیم‌الجثه‌ترین موجودات نبودند که بتوانند با خطر یخبندان طولانی مبارزه کنند. بلکه این انعطاف‌پذیرترین و یادگیرنده‌ترین موجودات بودند که توانستند در شرایط سخت خودشان را جمع کنند، از دیگران یاد بگیرند و فهم درستی از شرایط داشته باشند و متناسب با آن تحلیل درست و فهم جدید از شرایط جدید، تجهیز منابع انجام دهند و در حلقه بازخورد، خودشان را ارزیابی کنند و بهبود دهند.»  عضو هیات نمایندگان اتاق تهران، اضافه می‌کند: «من فکر می‌کنم که حداقل از این نظر استارت‌آپ‌های ایرانی جزء یادگیرنده‌ترین بنگاه‌های ایران هستند و بر خلاف اینکه در منابع مالی و منابع انسانی، ظرفیت‌های مازاد ندارند؛ ولی حداقل از جنبه‌های یادگیری و انعطاف‌پذیری نسبت به خیلی از بنگاه‌های بزرگ و متوسط کشور ما، پتانسیل بسیار بالاتری دارند. آن‌ها خیلی زودتر یاد می‌گیرند که رفتار مصرف‌کننده در دوران شیوع کرونا بسیار بسیار متفاوت با پیش از آن است. زودتر یاد می‌گیرند که مصرف‌کننده کانال‌های ارتباطی و خرید و مصرف خودش را عوض می‌کند و دیگر روش‌های سنتی برای رساندن کالا به مشتری جوابگوی همه نیازهای او نیست و درصد زیادی از مشتریان کانال‌های مصرف و ارتباطی‌شان را تغییر می‌دهند.»  فردیس ادامه می‌دهد: «آن‌ها خیلی زودتر از دیگران یاد می‌گیرند که چالش‌های جدی در زنجیره تامین جهانی وجود خواهد داشت و این چالش‌ها تعمیق خواهد شد و نیاز به بازنگری در زنجیره تامین وجود دارد. آن‌ها خیلی زودتر از بنگاه‌های بزرگ یاد می‌گیرند که با روش‌های گذشته نمی‌توان یک بنگاه را اداره کرد و نحوه مدیریت کارکنان وهیات مدیره باید بازبینی جدی داشته باشد. من بسیار خوش‌بین هستم که استارت‌آپ‌های ایرانی به خاطر توان یادگیری و انعطاف‌شان جزء سرآمدها باشند و بتوانند خیلی زودتر خودشان را پیدا کنند و راه جدیدی پیدا کنند که از پس این چالش بزرگ برآیند.»
هشتم ژوئن روز جهانی آگاهی از تومور مغزی نام گرفته است. هدف این رویداد انجام فعالیت‌های مشترک در جهت افزایش آگاهی و جلب توجه عمومی نسبت به چالش‌های خاص تومورهای مغزی، تاکید بر نیاز به واکنش‌های خاص و لزوم انجام تحقیقات علمی در این زمینه و توجه به بیماران و خانواده‌های آنان است.

هشتم ژوئن روز جهانی آگاهی از تومور مغزی نام گرفته است. هدف این رویداد انجام فعالیت‌های مشترک در جهت افزایش آگاهی و جلب توجه عمومی نسبت به چالش‌های خاص تومورهای مغزی، تاکید بر نیاز به واکنش‌های خاص و لزوم انجام تحقیقات علمی در این زمینه و توجه به بیماران و خانواده‌های آنان است.

 تومور مغزی مجموعه‌ای از سلول‌های غیرعادی است که درون مغز تجمع کرده و یک توده غیرطبیعی را تشکیل می‌دهند. تومورهای مغزی ممکن است سرطانی (بدخیم) یا غیر سرطانی (خوش‌خیم) باشند.

جمجمه که در برگیرنده مغز است، ‌ ساختار سخت و انعطاف‌ناپذیری دارد و رشد هرنوع توده در چنین فضای محدودی می‌تواند مشکل‌ساز شود. صرف‌نظر از بدخیم یا خوش‌خیم بودن تومور، رشد آن درون مغز موجب افزایش فشار درون جمجمه می‌شود و این فشار می‌تواند به مغز آسیب وارد کرده یا موجب مرگ شود.

شایع‌ترین علایم و نشانه‌های تومور مغزی
علایم و نشانه‌های یک تومور مغزی بسته به اندازه، موقعیت و سرعت رشد آن متفاوت است؛ اما به طور کلی می‌توان موارد زیر را از علایم تومور مغزی دانست:
– ابتلا به سردرد یا تغییر الگوی سردردها
– سردردهای مکرر که دفعات یا شدت وقوع آن‌ها افزایش می‌یابد
– حالت تهوع یا استفراغ غیرقابل توضیح
– مشکلات بینایی مانند تاری دید، دوبینی یا از بین رفتن دید محیطی
– از دست دادن تدریجی حس لامسه یا قدرت حرکت در یک بازو یا پا
– مشکل در حفظ تعادل
– اختلالات گفتاری
– سردرگرمی در امور روزمره
– تغییرات رفتاری یا شخصیتی
– تشنج، به ویژه درافرادی که فاقد سابقه تشنج هستند
– مشکلات شنوایی

تومورهای مغزی در دو گروه تومورهای اولیه و ثانویه  دسته‌بندی می‌شوند. تومورهای اولیه درون مغز شکل می‌گیرند و بسیاری از آن‌ها خوش‌خیم هستند. تومورهای ثانویه که با عنوان تومورهای متاستازی هم شناخته می‌شوند، زمانی شکل می‌گیرند که سلول‌های سرطانی سایر اندام‌ها مانند ریه یا سینه به بافت مغز رسیده و در آن گسترش می‌یابند.

تومورهای اولیه
گلیوما (Glioma)
یکی ازتومورهای اولیه سیستم عصبی مرکزی است که در نخاع یا مغز بروز می‌کند و منشا آن از سلول‌های  گلیال است. سلول‌های گلیال معمولا ساختار سیستم عصبی مرکزی را پشتیبانی می‌کنند، مواد مغذی را در اختیار این سیستم عصبی قرار می‌دهند، ضایعات سلولی را پاکسازی کرده و نورون‌های مرده را تجزیه می‌کنند. منشا گلیوما ممکن است انواع مختلف سلول‌های گلیال باشند. گلیومای خفیف توموری است که در سلول‌های پیشتیبان و محافظ سیستم عصبی مغز تشکیل می‌شود و درمان آن شامل جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی است.
گلیوبلاستوما (Glioblastoma)
شایع‌ترین تومور بدخیم اولیه سیستم عصبی مرکزی است که در نخاع یا مغز بروز می‌کند.
الیگودندروگلیوم (Oligodendroglioma)
نوعی گلیوما است که از یاخته الیگودندروسیت نشات می‌گیرد.
تومور آستروسیتوما (Astrocytoma)
نوعی گلیوما محسوب می‌شود که منشا آن سلول‌هایی تحت عنوان آستروسیت‌ هستند. این سلول‌ها وظیفه پشتیبانی از سلول‌های عصبی را بر عهده دارند.
نورومای آکوستیک (Acoustic neuroma)
تومور خوش‌خیم عصب هشتم جمجمه‌ای است.
تومورهای هیپوفیز (Pituitary tumors)
تومورهای هیپوفیز توده‌هایی هستند که در هیپوفیز تشکیل می‌شوند.
مننژیوما (Meningioma)
مننژیوما در سلول‌های غشای احاطه‌کننده مغز و نخاع به وجود می‌آیند.
مدولوبلاستوما (Medulloblastoma)
نوعی تومور بدخیم است که منشا آن از مخچه است.
کوروئید پلکسوس کارسینوما (Choroid plexus carcinoma)
این تومور در فضایی از مغز که بطن نام دارد ایجاد می‌شود.
کرانیوفارنژیوما (Craniopharyngioma)
شایع‌ترین اختلال هیپوتالاموسی است و منجر به اختلال هیپوفیز می‌شود.
اپندیموما (Ependymoma)
از تغییر نئوپلاست سلول‌های اپندیمال نشات می‌گیرد.

تومورهای ثانویه
متاستازهای مغزی یا تومورهای ثانویه، بخش عمده موارد سرطان مغز را به خود اختصاص می‌دهند. این نوع سرطان‌ها در یکی از اندام‌های بدن آغاز شده و سپس به مغز می‌رسند. سرطان‌های ریه، سینه، کلیه و پوست قابلیت متاستاز به مغز را دارند. تومورهای ثانویه همواره بدخیم هستند. تومورهای خوش‌خیم هرگز از یک اندام به اندام دیگر گسترش نمی‌یابند.
تومورهای خوش خیم هم ممکن است منجر به مشکلات جدی شوند. علت خطرساز شدن تومورهای مغزی این است که جمجمه یک فضای محدود و بسته از جنس استخوان ضخیم است و به همین علت هر چیزی که درون جمجمه یا خارج از بافت مغز رشد کند فضای زیادی را اشغال کرده و به نقاط حساس مغز فشار وارد می کند.   به همین علت در مورد تومورهای مغزی تنها به نوع آن ها توجه نمی شود، بلکه محل شکل گیری تومور هم دارای اهمیت زیادی است.
تومورهای مغزی از جمجمه خارج نمی شوند. تمام تومورهای مغزی دارای این ویژگی مشترک هستند که به سایر اندام ها سرایت نمی‌کنند؛ زیرا نحوه دسترسی آن‌ها به رگ‌های خونی با سایر اندام‌های بدن متفاوت است.
متاسفانه هیچ راه مؤثری برای جلوگیری از تشکیل و رشد تومورهای مغزی وجود ندارد. با وجود این پزشکان توصیه می کنند که افراد، به ویژه افراد کمتر از ۱۸ سال، تا حد ممکن از قرار گرفتن در معرض تشعشعات شدید اجتناب کنند.

عوامل خطر ابتلا به تومور مغزی
در اغلب موارد، علت ابتلا به تومور مغزی مشخص نیست؛ اما متخصصان برخی از عوامل را شناسایی کرده‌اند که ممکن است خطر ابتلا به تومور مغزی را افزایش دهند.
این عوامل شامل سابقه خانوادگی، ‌ سن، نژاد، قرارگرفتن در معرض تشعشعات و مواد شیمیایی و همچنین عدم ابتلا به آبله مرغان هستند. در واقع بین ۵ تا ۱۰ درصد از تمام انواع سرطان‌ها به صورت ژنتیکی به ارث می‌رسند و تومورهای مغزی نیز به ندرت حاصل عوامل وراثتی هستند. با وجود این اگر تعداد قابل توجهی از اعضای خانواده دچار تومور مغزی شده‌اند، باید موضوع با پزشک متخصص مطرح شود تا در صورت لزوم آزمایشات ژنتیکی انجام پذیرند.
افزایش سن نیز یکی از عوامل خطر تومور مغزی است و با افزایش سن، احتمال ابتلا به تومور مغزی نیز بیشتر می‌شود.
قرار گرفتن در معرض مواد و ترکیبات شیمیایی، مانند ترکیباتی که در محیط‌های کاری صنعتی یافت می‌شوند، می‌تواند موجب افزایش خطر ابتلا به تومور مغزی شود. انستیتوی ملی سلامت و ایمنی محیط کار آمریکا هرسال فهرستی از مواد شیمایی را که عامل بالقوه ابتلا به سرطان هستند و در محیط‌های کاری یافت می‌شوند، منتشر می‌کند.
اشخاصی که در معرض نوعی تشعشعات موسوم به تابش‌های یون‌ساز قرار می‌گیرند، ‌ بیش از سایرین دچار خطر ابتلا به تومور مغزی هستند. ممکن است شخص در جریان پرتودرمانی سرطان یا در اثر برخورد با غبارهسته‌ای در معرض این نوع تابش‌ها قرار گیرد. حوادثی که در نیروگاه‌های هسته‌ای فوکوشیما و چرنوبیل رخ داد، نمونه‌هایی از انتشار تابش‌های یون‌ساز در محیط زیست هستند.
به گزارش انجمن تومور مغزی آمریکا، افرادی که سابقه ابتلا به آبله مرغان را در دوران کودکی ندارند، بیش از سایرین در معرض ابتلا به تومورهای مغزی قرار دارند.