ستیز طالبان با حق آبه ایران از هیرمند این روزها موضوع داغ تنش در روابط حاکمان افغانستان با ایران شده است بویژه پس از انتقاد تند رییس جمهور که برای طالبان تهدید تلقی و دست به واکنشهایی زدند.
جدال لفظی حاکمان طالبانی افغا نستان و مسوولان جمهوری اسلامی بر سر این حق آبه این روزها از تریبونهای رسمی و غیر رسمی تا جایی پیش رفت که وزیر امور خارجه ایران در آخرین اظهاراتش اعلام کرد ما هنوز حاکمان طالبان را به رسمیت نشناخته ایم!این اظهارات رد و بدل شده بین مسوولان دو طرف در نهایت به یک کشمکش در مرزهای دو کشور رسید که آنرا نباید بی ارتباط با نقش تحرکات و تحریکات افراد پشت پرده در ایجاد درگیری و نزاع بین این دو همسایه دانست.
ساخت سد بر روی سرشاخه های هیرمند از کجکی نا کمال خان برای مهار آب و کنترل و وارد کردن فشار بر ایران که اولین بار شعلههای آتش انرا اشرف غنی رییس جمهور فراری افغانستان به طعنه در مراسم افتتاح سد کمال خان به سمت ایران روشن کرد ،اکنون دست مایه طالبان برای قدرت نمایی و باج گیری شده است.آنچه در روابط ایران و حاکمان طالبانی افغانستان حائز اهمیت است عدم توازن این روابط بر اساس برداشتها و ماموریتهای طالبان در منطقه است که میبایست بسیار هوشیارانه با آن برخورد کرد زیرا این گروه به دلیل رفتارهای ناشناخته و اندیشه های خاص هرگز بر اصول و ساختار روابط دیپلماتیک پایبند نخواهند بود و استحکام چندانی روابط با آنان نخواهد داشت و آنگونه که هیرمند و سد کجکی بهانه چالش این روابط است در منطق گفتار و رفتار طالبانیسم نیز این کجکیها بسیار دیده خواهد شد و نمونههای آن در درگیریهای مرزی قابل اثبات است.
در چنین شرایطی که فهم طالبان از دیپلماسی بسیار سطحی و آمیخته با آموزههای انحرافی است بهتر است با اهرم های مختلف در بر قراری معادلات سیاسی با این همسایه عمیقتر اندیشید.
طالبان امروز مظهر یک تهدید به القوه برای امنیت ایران است که با رفتارها و سیاستهای ناشناخته نقش برهم زنندگی مهمی در منطقه بویژه برای ایران خواهد داشت.
مهار همه جانبه حاکمان این همسایه شرقی اولویت مهمی برای کشور است زیرا هیچ پایداری بر دوستی و ثبات روابط آنان نباید تلقی داشت.