مناظره میرسلیم و رشیدی نمایندگان مجلس انقلابی و اصولگرای یازدهم در این آشفته بازار حکمرانی اقتصادی هم خود سوژه نیشخندی جالب در فضای رسانهای و اجتماعی کشور شد.
در دو سوی این بگو مگو که یکی نماینده ای با اظهارات و تفکر خاص و از همانانکه در این چهل و چند ساله از سر پاسبانی تا وزارت و وکالت و عضویت در دهها بخش خصوصی و دولتی و خصولتی و همچنین در راس یک حزب سیاسی پر نفوذدر حاکمیت قرار داشت و در سوی دیگر هم نمایندهای از جنس اصولگرای خودشان البته کمی متفاوتتر و تند و تیز که منتقد سیاستهای خودرویی طرف مقابل بود.
آنچه صدای دو طرف را در این مناظره بالا برد دعوا بر سر تولید خودروی ایرانی و بازار گرمی برای واردات جنس خارجیاش بود که یکی را منتقد به تولید لگن واره و دیگری را هم معترض به این ادبیات برای تولید داخل نشان می داد که هر آنچه گفته شد ،خلاصه سرگرمی خوبی بود برای ملتی که در چه کنم چه کنم و پاچهگیری این مدعیان روزگار خوش یکدستی ، اتش به جان و سرنوشت آنان و کشور افتاده است.
واقعیت آنچه در این میان بازی سرگرمی مناظرهها برای پیدا کردن پرتغال فروش داستان قدیمی بویژه آنجا که طنز این دیالوگها با تفاوت نداشتن ۲۰۶ و لندکروز شعله کشیده بود، نه رسیدن به راه برون رفت از چالشها برای رها سازی اقتصاد کشور از چنگال باند و باند بازی که خود میدانند اصل ماجرا چیست و انان در کجای قصه این غصه مردم قرار دارند، بلکه سرگرم کردن افکار عمومی و پیچاندن این ملت برای سر درنیاوردن از پشت اسرار تولید همبن لگن و فرغونی است که به میل منفعت طلبی عدهای روانه بازارهای داخل میشود نه آنکه یک تولید ملی در شان ملت بنامند؟
- نویسنده : یونس رنجکش