«محمد تمیزکار»، رئیس پیشین ستاد جوانان احزاب اصلاح طلب، درباره نگاه جوانان به انتخابات سال آینده ریاست جمهوری به خبرنگار سیاسی برنا گفت: نگاهی که به جوانان، چه در میان اصولگرایان و چه در اصلاح‌طلبان وجود دارد تقریبا یکسان است. در واقع  پیران اصلاح‌طلب، جوانان را همیشه جوان‌هایی بانشاط، پخته و فعال توصیف می‌کنند مبنی براینکه اگر انتخابات برگزار شود، باید جوانان حضور داشته باشند اما پس از انتخابات، از نظر آنها جوانان از ناپختگی برخوردارند و به دنبال زد و بند هستند. در مجموع اینها شرایطی پیش آورده که نمونه بارزش این بوده که در انتخابات مجلس شاید یک هزارم جوانان هم، پای کار نبودند.

او با اشار به اینکه همواره این گونه نگاه به جوانان غالب بوده است، افزود: در انتخابات گذشته بحث‌ها بر سر این مسئله بود که جوانان اعلام کردند و گفتند که این بار چرا جوانان باید پیشگام شوند؟ از این رو در انتخابات مجلس نیز شاهد حضور کمرنگ جوانان بودیم.

تمیزکار تصریح کرد: البته فقط بحث جوانان احزاب مطرح نیست؛ در واقع سه دسته جوان داریم، یک دسته جوانان احزاب هستند، یک دسته جوانان سیاسی هستند که هیچ گونه گرایشی به احزاب ندارند اما گرایش اصلاح طلبانه دارند. دسته دیگر جوانی هم داریم که تمایل دارند در جمع‌های مختلف حضور داشته باشند اما به دلایلی، حضور ندارند اما پای اکثر انتخابات و بحث‌های انتخاباتی حضور دارند بدین معنا که هیچ برند اصلاح‌طلبی، هم ندارند.

این چهره سیاسی اصلاح‌طلب اضافه کرد: متاسفانه در انتخابات مجلس، ما به این نتیجه رسیدیم که کلا جوان ها با جریان متبوع خود و در کل با بحث انتخابات قهر کرده بودند این مسئله را در بحث اصولگرایان هم شاهد بودیم، نه اینکه فقط بگوییم اصلاح‌طلبان اینگونه بودند.

او با تاکید بر اینکه برای انتخابات ریاست‌جمهوری، بعید می‌دانم که بسیاری از جوانان فعال و خوش‌فکر پای کار بیایند، ادامه داد: در واقع فقط بحث ریاست‌جمهوری مطرح نیست، اصلاح‌طلبان حال هر چند هم که بگویند روحانی اصلاح‌طلب نبوده، نیست و نخواهد بود اما نمی‌توانند، خودشان را گول بزنند مبنی براینکه اگر اصلاح‌طلبان با روحانی همراه نمی‌شدند، حال به گفته مرحوم هاشمی یا به گفته خاتمی قطعا روحانی رای نمی‌آورد. بنابراین اینکه برخی می‌گویند روحانی اصلاح‌طلب نبود، پرسش این است که آیا اعضای شورای شهر و شهرداران چند دوره شهر تهران، هم اصلاح‌طلب نبودند؟ اینها برای اصلاح‌طلبان و جوانان اصلاح‌طلب چه کار کردند. در کجاها از این جوانان استفاده کردند در کجاها از همفکری‌ و از توانمندی‌هایشان، استفاده کردند. حال با وجود چنین شرایطی اگر جوانی همیشه پای خانو‌اده‌اش بایستد اما در مقابل، خانواده‌اش در یک زمانی جوان را رها کنند یقینا آن جوان با خانواده‌اش قهر خواهد کرد و به تعبیری از آن می‌بُرد، حال با این تفاسیر تصور کنید آیا جوان‌ها را می‌توان پای صندوق‌های رأی کشاند یا خیر؟

تمیزکار عنوان کرد: از این رو جوانان نه تنها انگیزه‌ای ندارند بلکه هیچ آینده‌ روشنی هم نمی‌بینند که بخواهند، در آن حضور داشته باشند.

او در پاسخ به این سوال که تا چه حد این دغدغه‌ها در بین بزرگان احزاب اصلاح‌طلب مطرح شده است؟ گفت: با توجه به دیدارهایی که بنده با بعضی از دبیران کل احزاب و اعضای شورای مرکزی احزاب، داشتم بارها این نکته را گوشزد کردیم اما کو گوش شنوا! به یکی از همین بزرگان که دبیر کل یکی از احزاب بود گفتم، شما ابتدای انقلاب در ۲۰ سالگی وزیر بودید چطور آن موقع می‌توانستید اما جوانان حال حاضر، نمی‌توانند مسوولیت قبول کنند!؟ در حالی که در مقایسه با جوانان کنونی نه تحصیل کرده، نه توانمند و نه خوشفکر بودید.

این عضو حزب کارگزاران سازندگی بیان کرد: حضرات اصولگرا و اصلاح‌طلبی که به صندلی‌هایشان، سفت چسبیده‌اند و آن را به فرد دیگری واگذار نمی‌کنند در ابتدای انقلاب، کدام یک از توانایی‌های جوانان فعلی را دارا بودند؟ وقتی این حرف‌ها را بیان کردم به مباحث مختلفی متهم شدم اما آن را تکرار کردم.

او با اشاره به اینکه نتیجه عملکرد حدود چهل و یک ساله بسیاری از مدیران ابتدای انقلاب، به کارخانه‌های رو به ورشکستگی، افزایش روز افزون قیمت دلار رو سکه و فقیرتر شدن روز افزون مردم انجامیده است، ادامه داد:  این مشکلات به این دلیل است که همه طرح ها قدیمی است و یک طرح جدید نمی‌توانند، ارائه کنند. طرف مقابل هم برای اینکه به راحتی بتواند طرف اصلاح‌طلب را کنار بگذارد، بسیاری از اتفاقات دیگر را می‌تواند رقم بزند. نمونه اش هم همین مجلس انقلابی است که هیچ بویی از انقلاب ندارد. حتی اگر به اسم انقلابی بخواهیم به این مجلس نگاه کنیم، هیچ شباهتی با افراد ابتدای انقلاب هم ندارد چراکه در ابتدای انقلاب، نمایندگان مجلسی بودند که حتی در دوره اول مجلس حقوق از مجلس دریافت نکرده بودند این در حالی است که اکنون دریافتی‌های نمایندگان فعلی را نمی‌توان با کشورهای کفر مقایسه کرد چه برسد به ابتدای انقلاب.

این فعال سیاسی اصلاح‌ طلب در خصوص انتخابات ۱۴۰۰ عنوان کرد: باز هم شرایط انتخابات به روزهای پایانی انتخابات باز‌می‌گردد تا ببینیم چه کسی قرار است، کاندیدا شود و چه کسی قرار است، تایید صلاحیت شود. ما دو انتخابات اصلی برای سال آینده و دو انتخابات میان دوره‌ای در پیش داریم؛ باز همه اینها برمی‌گردد به اینکه، چه کسانی بخواهند برای این انتخابات‌ها کاندیدا شوند و از فیلتر شورای نگهبان یا از فیلترهای مختلف، رد شده باشند و پا به عرصه گذاشته باشند و در نهایت، چه کسانی قرار است در صحنه حضور داشته و چه حرف تازه‌ای داشته باشند، هرچند در جامعه، کار از حرف گذشته است اما باز هم، باید بررسی کرد که چه کسی حرف جدید دارد.

تمیزکار در پاسخ به این سوال که آیا از بین کاندیداهای گمانه زنی‌شده، کاندیدایی حضور دارد که بیشتر به جوانان توجه کند؟ تصریح کرد: به نظر من تا حداقل یکی دو ماه مانده به انتخابات، نمی توان به درستی گمانه زنی کرد که چه کسی، کاندیدا می‌شود یا نمی‌شود. بسیاری از کسانی که اکنون از اصلاح طلبان مطرح هستند، یقینا شخص بنده نه تنها به آنها رأی نخواهم داد بلکه هیچ فعالیتی برایشان ندارم و شاید، هیچ مشاوره ای هم نخواهم به این دوستان بدهم. پس در حال حاضر  گمانه زنی نمی‌کنم و پیش بینی در این باره را به همان زمان نزدیک به انتخابات یعنی اوایل ۱۴۰۰ منوط می‌کنم. ۳