در خبرها از هتاکی یک عضو زن ستاد امر به معروف و نهی از منکر تهران نسبت به رییس جمهور آمده بود و بدجوری رییس دولت را با ادبیات معروف از جنسی که مقبولشان است نوازش داده بود.
اگرچه در اطلاعیه این ستاد در واکنش به آنچه بد اندیشی و کج رفتاری اینگونه جماعت است ، برائت جسته واز برکناری این شخص و به نوعی دلجویی از رییس دولت بر آمدند ،اما آنچه مهم است قدرت و انگیزه این افراد است که در چنین شرایطی بی محابا به هر کسی در این کشور که باب میل آنان نگوید و نباشد می نازند!
هر چند از اینکه کسی در جایگاهی معروف اینگونه عالی ترین مقام اجرایی کشور را به باد تاخت و تاز بی ادبانه بگیرد،از یک سو نشان ترک تازی بی ادبانه و از دیگر سو نشان از آزادی نقد و قدرت تحمل کار گزاران نظام حکمرانی است، اما اینگونه تاختن ها پیش از این هم به خودی ترها امکان داشت و دیگرانی که مخالف جریان حاکم بودند قادر به توهین نه ، انتقادبودند!
امروز کشور شاید در بحرانی ترین شرایط به لحاظ تهدیدات مختلف از بیرون و داخل روبرو است و مردم نیز با هنه فشارهای اقتصادی ، فرهنگی و سیاسی در اعتماد به کارگزاران به جستجوی روزنه های امیدی برای برون رفت از وضع موجود که محصول نگاه یکجانبه گرایی و خالص سازی های افراطی برخی خود محورها است، هستند که با همه ناکامی ها دولتی با شعار وفاق ملی سعی در ایجاد همگرایی در مسیر تحقق مطالبات مردم دارد.
اکنون در این وضعیت اگر دولت و رییس آن خلاف گفتمان مطالبه گری مردم که محوریت آن تغییر وضع موجود است گام برندارند پس با گذشته همین چند وقت پیش چه تفاوتی است که برخی به دلیل منافع شخصی و گروهی خویش دست از سر لجاجت ها بر نمی دارند.توهین به رییس جمهور نه هتاکی به یک شخص بلکه بی توجهی و بی احترامی به گفتمان غالب ملت برای تغییر تعبیر می شود که این هتاکان باید به درک واقعیت های جامعه برسند و به خود آیند.
- نویسنده : یونس رنجکش
