رسانه ها این چند روز از حضور معاون اول رییس جمهور به دستور رییس دولت در میان مردم با هدف بررسی شرایط نابسامانی جایگاههای سوخت بنزین و رفع دل نگرانی ها از افکار عمومی در میدان خبر دادند که هرچند در جای خود امری پسندیده و این حضورها موجب آرامش روانی جامعه می شود اما تا زمانیکه سیاست صحیح حکمرانی اصل کار نباشد نمی نوان چندان به این حضور مخبرانه دل بست!
یکی از مهمترین چالش های افکار عمومی در این دو سال حضور دولتمردان سیزده، عدم تحقق انچه وعده پر طمطراق از به سامان کشاندن نابسامانی هایی که بر گردن بانیان وضع انروز می انداختند، است که نه تنها خود به ان سامانی ندادند، بلکه هر روز ناآرامی در بازار کسب و کار و حال مردم داستان دیگری شد و بانی وضع امروز که ان مهر بی اعتمادی بر اقدامات دولت کوبید.
در این روزگاران وقتی ملت نگاه به اطراف می کند که هر روز به دلیل ناکارامدی ها دامنه شرایط زیست اقتصادی و اجتماعی و در سایه ان فرهنگ ، سیاست و امنیت نیز به چالش کشیده می شود نه تنها دل از امید به امال و ارزو های خویش در فردای نیامده می کند، بلکه به انتظار رفع مشکلات روزانه نیز امیدوار نخواهند بود هر چند میدانی و مخبرانه باشد.
در چنین شرایط چالش های متعدد و مشکلات فراوان، دولت مدعی مردمی بودن می بایست به مردم اعتماد و انان را در بخش های مدیریتی سهیم و مشارکتشان را با اقدامات عملی در چهارچوب منافع ملی بجوید نه اینکه هر روز شاهد کوچکتر شدن سهم حضور مردم در تصمیم گیری ها و نشستن نگاه قبیله گرایانه بر سفره انقلاب مردم و منافع ملت باشند.
رابطه حکمرانان و مردم رابطه ای دو سویه هست و باید هر دو به سهم مساوی در سود و زیان انچه می اندیشند و عمل می کنند گره بخورند وگرنه در هیچ معامله ای سوداگری یکطرفه رضایتمندی نخواهد داشت.
اگرچه رفتار معاون رییس جمهور در حضور میدانی برای رسیدگی به حال و احوال بازار شایعات کمبود بنزین و مشکلات تامین سوخت تا حدودی موجب جو ارامی شده است اما تا کی و کجا اینگونه می توان رفت و سرزد و میدان داری کرد؟
- نویسنده : یونس رنجکش