جوبایدن رییس جمهور آمریکا در جمع روسای کشورهای عربی با قاطعیت اعلام کرد که کشورش قصد خارج شدن از خاورمیانه را ندارد.
این سفر در کنار اتفاقات جنگ اوکراین و زورآزمایی جدید دو بلوک شرق و غرب به رهبری آمریکا و متحدان غربی و عربی اش در یک سو و روسیه و همراهانش چون چین و ایران و به نحوی هند در آن سو صفحه نظام بین الملل را در شطرنج بازی قدرت در کشاکش دیگری قرار داده است.
با آغاز رویارویی غرب و شرق پس از جنگ سرد که با کلید حمله روسیه به اوکراین رونمایی شد ژئوپلتیک منطقه بویژه خاورمیانه در آینده نزدیک شاهد تحولات اساسی خواهد بود که در این میان شاید تجزیه و تقسیم برخی کشورها تا تقویت و قدرت یابی برخی دیگر دور از انتظار نباشد .
در این رویارویی که محور اصلی جنگ قدرت بر سر تصاحب منابع انرژی و راههای ترانزیت و در نهایت جنگ آب و غذا خواهد بود، هوشمندی کشورهای صاحب منابع و کربدورهای حمل و نقل در بازیگری برای بهره بردن از این تغییرات ژئوپلتیکی بسیار حایز اهمیت است بویژه کشوری چون ایران به دلیل موقعیت استراتژیکی و توان بازدارندگی و قدرت دفاعی و تهاجمی اش در کنار منابع نفت و گاز و همچنین اهمیت قرار گرفتن آن در کریدور مهم حمل و نقلی به بازیگر اصلی بدل کرده است تا جایی که هر دو کانون قدرت در پی تصاحب ایران برای بهره جستن از این شاهراه حیاتی اقتصاد جهانی هستند.
آمریکا که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی با تحریک عراق و حمله این کشور به کویت فرصت تاریخی برای حضور نظامی در خلیج فارس و پس از آن در جای جای خاورمیانه با گسترش نفوذ سیاسی و قدرت مداخله نظامی در افغانستان و عراق را پیدا کرد با بهانه های مختلف و شکل دادن طالبان و داعش و جنگ های سوریه و بهار عربی در این سال ها کوشید تا جا پای خویش در منطقه را حتی با گسترش ناتو در کنار مرزهای رقیب دیرینش روسیه محکم تر کند.
اکنون در تغییر مناسبات قدرت در روابط بین الملل و ظهور دو قدرت جدید اقتصادی و نظامی همچون چین و هند در کنار روسیه و اتحاد این کشورها و همچنین بهره بردن از جایگاه استراتژیک و قدرت نفوذ و دفاعی و بازدارندگی و بازیگری ایران هر چند که تاکنون هزینه های بسیاری را ایران متحمل شده است فصل جدیدی برای وزن کشی ها در خاورمیانه شکل گرفته است تا جایی که سفر اخیر رئیس جمهور آمریکا به خاورمیانه و برگزاری نشست های مختلف با شرکای خود بویژه اسرائیل و عربستان برای گشودن مسیرهای جدید د راه تقویت حوزه نفود و قدرت این کشور چندان جدی تلقی نشده است زیرا هر کدام این کشورهای عربی طرف همکاری با آمریکا به نوعی منافع انان در گرو همکاری با کشورهای رقیب آمریکا نیز هست و چون آسیب پذیری انان زیاد است پس نمی توانند همپیمانان محکمی برای پایه های قدرت نفود بیشتر آمریکا و عرب در خاورمیانه باشند و به اجبار باید نیم نگاهی به این سو تیز داشته باشند.
اکنون در چنین شرایطی نقش بازیگری کشوری چون ایران بیش از همه حایز اهمیت است و سفر اخیر پوتین و اردوغان به ایران و دیدار با رهبری و مباحث طرح شده هم گوشزدهابی که ترکیه شد و هم تاکید و تایید هایی که از نقش روسیه و پیش دستی در حمله به اوکراین از سوی لین کشور انجام شد بیانگر راهبردی استراتژیک و بلند مدت در این بازیگری است .
اکنون آمریکا با توجه به مجموعه تحولاتی که در منطقه در حال شکل گیری است و تهدیداتی را که متحدان عربی و اروپایی اش در آینده به لحاط تامین انرژی و غذا با آن روبرو خواهند شد به دنبال بازی برهم زدن منطقه به واسطه استراتژی جدید تقویت اسرائیل و اتحاد بین عربستان و مصر و دیگر کشورها با رژیم صهیونیستی است تا با مهار ایران و سایر کشورهای از قدرت بازیگری آن کاسته و در جنگ جدید خود با چین در شرق آسیا و روسیه در اوکراین موازنه جدیدی را برقرار و به منافع خویش برسد اما انگونه که تصور دارد خاورمیانه دیگر آن خاورمیانه در تصاحب او نخواهد بود!