این روزها فضای شبکه های اجتماعی پر است از انواع توصیه های پزشکی و درمانی که بسیاری از آنها را شاید بدون پشتوانه علمی و یا تجربه موثر باید ارزیابی و در ردیف طعم های ناخالصی گذاشت که سهم بسزایی در آشفتگی بازار خود درمانی دارند.
رشد قارچ گونه انتقال داده ها با حداقل ضریب اطمینال و کارایی در بستر درمان نیازمندان به بیماری از مهمترین چالش هایی است که جامعه را در بسیاری اوقات با خطر جدی سلامت روبرو می کند. بویژه نیازمندانی را که در تنگنای اقتصادی و نبود مدیریت راهبردی در نظارت و حفظ سرمایه های پزشکی جامعه از یک سو و ظهور نو پدیده های مدعی درمانگری و گاهی با پشتوانه های خاص مانند آنچه از درمانگران روغن بنفشه ای و دیگر در ذهن ها مانده است گرفتار بلای خود می کند.
در چنین فضایی از هرسو با عناوین مختلف طب سنتی و اسلامی و دیگر نام های بر گرفته از سودای سوداگری و سودجویی و دکان بازی نام جویی، شاهد بروز اختلالات مختلف در تغییر سبک زندگی تا ملاحظات کسب درآمد از تن رنجور بیماران هستیم که وضعیت نابهنجاری را در جامعه بنیان نهاده است.
اگرچه پشتوانه طب امروز را نمی توان از دانش و تجربه گذشتگان نادیده گرفت اما آنچه موجب ناهنجاری در این زمینه شده است عدم نظارت دستگاهای متولی درمانگری و نبود سواد رسانه ای لازم در آگاهی بخشی به جامعه در کنار سوداگری بخش هایی از درمانگران متخصص و وجود پشت پرده های سودهای اقتصادی از جان رنجور بیماران است.
با این شرایط که جامعه گرفتار انواع فضاهای درمانگری است ایا زمان سامان بخشی به آنچه تهدید سلامت عمومی است فرانرسیده است!
- نویسنده : یونس رنجکش
