اتفاقات پس از اعتراضات اجتماعی به حجاب اجباری و حوادث اغتشاش و رویکردهای متفاوت در تصمیم گیری ها برای مواجهه با موج تغییرات اجتماعی در این خصوص اینک وارد فضای گفتمانی جدیدی در میان متولیان امور بویژه پس از سخنرانی رهبری نظام در جمع بانوان و ضرورت زمینه های جذب بیشتر شده است، بطوریکه در عرصه‌های رسمی رویدادهای حکومتی به خوبی نوع رویکردها با شیب ملایم آشکار و قابل لمس است.
دو گانه راهکار یا راهبرد که این روزها در برخورد نسبت به پوشش زنان در جامعه با آن روبرو هستیم نشان از ترمیم گام به گام و کاهش آهنگ اجبار و سیاست های اصلاحی در مقابل روش هایی که پیش از این بود ، دارد.
از مصادیق آشکار گذر از سیاست های اعمالی قبلی و ورود آرام در این زمینه کاهش حساسیت ها نسبت به شل حجابی و کم حجابی است که نمونه های ان را در مراسم های رسمی بویژه در راهپیمایی ۲۲ بهمن عیان بود و حتی تیتر برخی رسانه های منصوب به جناح حاکم که با عناوینی چون همه آمدند حتی شل حجاب ها و انتشار تصاویری از آنان با شمایل خاص گویای نگاه تغییر نسبت به تصمیمات گذشته دارد هرچند که اعتراضات بخش هایی از معتقدین به سیاست های قبلی و اعمال فشارهای بیشتر در مقابل کشف حجاب و برخورد با متخلفان هنوز در جای خود باقی است و خود چالش مهم بر سر انتخاب رویکردهای جدید خواهد بود.
برغم تمامی دلهره هایی که متولیان امور دینی در جامعه در خصوص شکستن قبح حجاب داشتند رخدادهای این ایام و واکنش های عموم مردم نشان داد که بخش های کمی از جامعه از جمع بویژه نوجوانان و دهه هشتادی ها به دنبال تغییر در حجاب آنهم با ملایمت هستند وگرنه عموم مردم به احترام قوانین و عرف و اعتقادات خود پایبند به اصول آموزشی خویشند.
در چنین شرایطی با توجه به اختلاف هایی که بین علما و صاحب منصبان بر اولویت ها و همچنین رویکردهای سخت نسبت به نوع حجاب وجود دارد باید دید برنامه های در پیش گرفته شده راهکاری موقت برای خنثی سازی تهدیدات و بحران های اعتراضی فعلی است یا راهبردی است در مسیر آرایش جدید فضای اجتماعی و ایجاد آزادی های بیشتر در کنار اجرای قوانین و پیشگیری از هنجار شکنی هایی که می تواند چالشی دیگر باشد.
به هر تقدیر انچه در حال شکل گیری است بر اساس ضرورت درک بهتر مطالبات نسلی و آموزه های انان باید باشد.
