به گزارش اقتصادنیوز اگر از کنفرانس مطبوعاتی روز پنجشنبه الکساندر لوکاشنکو، رئیس جمهور بلاروس، یک حقیقت را دریافته باشیم، آن است که یوگنی پریگوژین، رئیس واگنر، که از ۲۴ ژوئن در انظار عمومی دیده نشده، در بلاتکلیفی کاملاً خطرناک به سر می برد.لوکاشنکو زمانی که گفت که نه پریگوژین و نه مزدورانش در بلاروس نیستند، بین خود و پریگوژین ،رئیس واگنر فاصله ای تعریف کرد. حال مشخص نیست که سرآشپز پوتین درگیر چه سرنوشتی است.

سرآشپز دیگر محبوب نیست

لوکاشنکو در پاسخ به سوال سی‌ان‌ان درباره محل استقرار رهبر واگنر گفت: او در سن پترزبورگ است. یا شاید امروز صبح به مسکو یا جاهای دیگر سفر کند. اما در بلاروس نیست.زمانی که گفته شد لوکاشنکو ماه گذشته برای پایان دادن به شورش احتمالی پریگوژین در روسیه میانجی‌گری کرده ، دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین تاکید کرد که این توافق به این دلیل حاصل شد که پریگوژین و لوکاشنکو برای مدت طولانی، حدودا۲۰ سال رابطه نزدکی داشتند.

حالا به گفته لوکاشنکو، رئیس واگنردر روسیه است. این عبارت آب را بر سر توافق ادعایی جهت پایان دادن به شورش، گل‌آلود می‌کند.بالاخص آن که رئیس جمهوری بلاروس به شکلی ضمنی دوستی دیرینه اش با پریگوژین را منکر شده و تاکید دارد که پوتین دوست دیرینه پریگوژین بود. از همین رو او را خیلی بهتر می‌شناسد.شواهد نشان می دهد که هیچ یک از رهبران خیلی مشتاق نیستند تا بهترین دوست پریگوژین باشند.

بازی دو سرباخت پریگوژین

یکی از مشکلات حاکم، تنش های دیرینه پریگوژین با وزارت دفاع روسیه بود.وزارت دفاع می خواست تا با واگنر قرارداد امضا کند اما پریگوژین زیر بار نرفت. حالا لوکاشنکو اصرار دارد که استقرار این گروه در بلاروس منوط به امضا اسنادی توسط این گروه است.

بازی تازه رعیت تزار

درست زمانی که متوجه می شدیم پریگوژین در روسیه است، نه بلاروس، رسانه دولتی روسیه تصاویری از حمله پلیس به دفتر و محل اقامت پریگوژین در سن پترزبورگ منتشر کرد. این فیلم – که توسط مجریان به عنوان «رسوایی» توصیف شده – دربردارنده تصاویری است از انبار طلا، پول و کلاه گیس همراه با اسلحه و چندین پاسپورت که ظاهرا متعلق به پریگوژین با نام های مستعار مختلف است.

لوکاشنکو که وفاداری‌اش به ولادیمیر پوتین موجب شده تا بسیاری او را رعیت تزار توصیف کنند، حالا به واسطه این خوش خدمتی دوستی اش با پوتین را برای مدت زمانی طولانی تضمین کرد.او گفت، حتی زمانی که درگیر تنش هستیم، کانال‌های ارتباطی داریم و در چند دقیقه با هم گفت‌وگو می‌کنیم. ما در یک قایق هستیم. اگر دعوا کنیم و در این قایق را سوراخ کنیم، هر دو غرق خواهیم شد.لوکاشنکو خاطر نشان کرد وقتی صحبت از تسلیحات هسته‌ای روسیه می‌شود که به تازگی در بلاروس مستقر شده‌اند، نزدیکی دو بازیگر بیش از هر زمان دیگر خودنمایی می کند.

روایت مبهم رهبر واگنر و مدرانش

داستان عجیب یوگنی پریگوژین، رفیق پیشین پوتین حالا پیچیده تر شده است.رئیس سابق شرکت نظامی خصوصی واگنر بد دهان – که امپراتوری تجاری شامل مزرعه ترول ها، یک شرکت پذیرایی چند میلیون دلاری و یک گروه رسانه ای را اداره می کرد – جرات آن را داشت که ۲۳ ژوئن شورش علیه رهبران پوتین به راه بیندازد. شورش از طریق معامله ای با میانجیگری یکی دیگر از دوستان پوتین (برخی او را «واسال» می نامند)، الکساندر لوکاشنکو، مرد قدرتمند بلاروس، سرکوب شد. لازم بود پریگوژین روسیه را ترک کند و به بلاروس برود. در آن بازه زمانی مردان او سه انتخاب داشتند: دنبال پریگوژین به بلاروس بروند، به ارتش روسیه بپیوندند یا راهی خانه شوند.

امروز هم سرنوشت او و هم مردانش مبهم است. لوکاشنکو مدعی است که پریگوژین در این کشور نیست.ظاهرا جنگجویان واگنر در اردوگاه هایی که دولت لوکاشنکو برای آنها در بلاروس اختصاص داده بود نیز حضور ندارند و همین سوال های زیادی را به همراه دارد.فعلا گزارش های تایید نشده حکایت از آن دارد که سرآشپز پیشین پوتین زنده است، آزاد مانده، اما ازادی اش مشروط است.پریگوژین که پیشتر ستاره راک رسانه های اجتماعی بود حالا با عبور از خط قرمزها معروف شده به مردی که از پشت به مسکو خنجر زد.گفته می شود که پوتین نمی تواند خائنان را تحمل کند، اما لوکاشنکو با استفاده از کلمه ای روسی گانگسترگونه که پوتین در مورد چچنی ها به کار برد، به خبرنگاران اطمینان داد که پوتین آنقدر بدخواه و کینه توز نیست که پریگوژین را محو کند.

میراث متحدی که دشمن شد

سرنوشت پریگوژین هنوز مشخص نیست، اما او تنها یکی از مشکلات پوتین است. چالش بعدی شرکت های پریگوزین است، میراثی برای پوتین که پرچالش است. کرملین به نظر می‌رسد که امپراتوری او را کالبدشکافی می‌کند و با ارزش‌ترین شرکت‌ها را به دست‌های چهره های قابل اعتمادتر می‌سپارد.

اما در باب رهبر واگنر، نمی دانیم، او در نهایت به زندان خواهد رفت؟ یا درتابوت؟ تنها چیزی که روشن است، آن است که پوتین باید این «رازبورکا» را حل و فصل کند، عبارتی که اوباش روسی برای توصیف دعواهای داخلی خود استفاده می کند. این نشان دهنده سرکوب بیشتر، تسویه حساب و جنگ بیشتر پشت صحنه روسیه تحت رهبری پوتین است.