فلسفه شهر نه برای زیستن بلکه برای بهتر زیستن است
فلسفه شهر نه برای زیستن بلکه برای بهتر زیستن است
معین نیوز_یک استاد دانشگاه می گوید: قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، با الهام از اندیشه ها و باورهای دینی ، ضمن اذعان بر حاکمیت مطلق خداوند برانسان و جهان، جامعه اسلامی را به عنوان مظهر حاکمیت الهی تلقی نموده و مردم را حاکم بر سرنوشت سیاسی و اجتماعی خود می داند. دقیقا در راستای عینیت و تحقق حاکمیت ملت بر سرنوشت خویش، دولت جمهوری اسلامی ایران وظیفه دارد طبق قانون اساسی، زمینه های تحقق آن را فراهم نموده و تمامی امکانات را در جهت اجرای آن بسیج نماید.

به گزارش معین نیوز، دکتر مهرداد بردبار معاون علمی دانشگاه پیام نور استان گیلان و کاندیدای ششمین دوره انتخابات شورای اسلامی شهر رشت در گفتگو با خبرنگاران اظهار داشت: انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا که در سطحی موازی با انتخابات مجلس شورای اسلامی، ریاست جمهوری و خبرگان رهبری در کشور برگزار می گردد، به عنوان یکی از شیوه های تحقق حاکمیت مردم و نماد عینی جمهوریت نظام اسلامی و از ارکان تصمیم گیری و اداره امور کشور جهت تسریع در برنامه های اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی، زیست محیطی و … ، مورد توجه و تاکید قرار گرفته است.

وی افزود: شورا یک نهاد اجتماعی است و کارکردهای مدیریت شهری هم باید در چارچوب وظایف و کارکرد آن و غیر سیاسی باشد. هدف مدیریت شهری باید رسیدگی به امور شهر و مطالبات شهروندان باشد. باید از هرگونه کارکرد سیاسی در مدیریت شهری پرهیز شود و ظرفیت ها و قابلیت ها و فرصت های شورا صرفا در مسیر توسعه شهری و رفاه و آسایش شهروندان هزینه گردد .

بردبار که دکترای مدیریت و برنامه ریزی شهری را داراست، ادامه داد: سیستم مدیریت شهری رشت نیز، بنابر تعریف و به لحاظ وظایف عملی خود، علاوه بر عمران شهری و اجرای برنامه ها، طرح ها و پروژه های مربوطه، موظف به برنامه ریزی در سایر حوزه ها، بویژه حوزه فرهنگی و اجتماعی می باشد؛ چرا، که مسئولیت و عملکردهای روزانه این سازمان، در تعامل مستمر با شهروندان و در پیش روی آنهاست و از طرف دیگر، نحوه رفتار و عملکرد شهروندان در سطح شهر نیز، بر نوع و میزان فعالیت این نهاد (شهرداری) تأثیر مستقیم می گذارد؛ بنابراین، سازماندهی این نظام، تأثیر و تأثر متقابل و بهره گیری مطلوب از آن در توسعه نظامات جاری شهری همانند حمل و نقل و ترافیک شهری، محیط زیست، خدمات شهری، اقتصاد و گردشگری شهری و نیز جلب اعتماد شهروندان و بسترسازی جهت مشارکت آنان در نظام مدیریت شهری، از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.

وی که در جمع خبرنگاران سخن می گفت، تصریح کرد: باید سعی شود تا با تدوین راهبردها و برنامه های عملیاتی بسترهای لازم جهت ارتقاء جایگاه شهرداری رشت از یک نهاد خدمات رسان عمومی شهر را فراهم آورد و این امری است که تحقق آن در گرو تنظیم رفتارها و روابط شهرداری در دو حوزه درون و برون سازمانی است و انتظار می رود این برنامه، به صورت دقیق تر مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

این استاد دانشگاه ادامه داد: برنامه های شهری می بایست از طرف شورای شهر به مردم به صورت شفاف و صادقانه ارائه شود. این کار افزایش حس اعتماد شهروندان را فراهم می کند. منافع مادی، حس بشر دوستی، انگیزه های مذهبی، قومی، احساس وظیفه و … دلایل متفاوت مردم برای مشارکت است اینها فرصت هایی است که شورای شهر می بایست برای ایجاد یک پشتوانه قوی و محکم برای کارها از آنها استفاده کند.

دکتر مهرداد بردبار در ادامه این کنفرانس خبری زمینه سازی مناسب برای آشنایی مردم با قوانین و مقررات شهری ضروری دانست و گفت: مردم از اینکه با فواید مقررات شهری آشنا نیستند با آن مقابله می کنند و یا به انحاء گوناگون از اجرای آن طفره می روند. بهتر است مدیران شهری فرصت های آموزشی برای آشنایی شهروندان با مقررات شهری را فراهم نمایند. برگزاری مسابقات در زمینه چهره شناسی شهر، معرفی عناصر زیبایی در شهر و… از این جمله است.

وی خاطرنشان کرد: مدیریت شهری برای تعالی شهر رشت نیازمند تعامل حداکثری با نخبگان است. شهرداری با همکاری و همفکری نخبگان می توانند از خلاقیت های آنان در سیستم اداره شهر بهره گیرد. شهرداری و شورای اسلامی باید آمادگی توسعه همکاری های دو جانبه و انعقاد تفاهم نامه با نهادها و بنیادهای علمی و فرهنگی را داشته باشد و معتقدیم آن چه برای نخبگان صرف می شود، هزینه نیست، بلکه سرمایه گذاری مطمئن برای تضمین سعادت و سلامت شهروندان است. آن چه امروز سیستم اداره شهرها را با مشکلات بسیاری مواجه کرده، نبود بودجه و امکانات نیست، بلکه تفکر و نظام مدیریتی حاکم است که عمدتا قدیمی و سنت محور است، امیدواریم با اصلاح سازمان اداری وانسانی شهرداری و تغییر رویکرد شهرداری از یک سازمان خدماتی به یک نهاد اجتماعی، شهر رشت بتواند در مسیر تعالی قدم بردارد و شهروندان از رفاه و امنیت برخوردار شوند.

بردبار که ریاست دانشگاه پیام نور رشت را نیز برعهده دارد، تاکید کرد: پروژه ها می بایست براساس حقایق شهر طراحی شود. متناسب با کالبد و فضای شهری باشد. این امر می تواند منجر به ایجاد روش های محیطی جدید در برنامه ها و طرح های شهری باشد که برای اولین بار در سیستم برنامه ریزی شهری اتفاق می افتد. ارائه پیشرفت کار به مردم می تواند از تعارضات کاسته و نسبت به ادامه کار طبق برنامه تدوین شده، امیدواری اجتماعی ایجاد نماید.

وی برای ایجاد انگیزه بیشتر مشارکت در شهروندان پیشنهاد داد: بهتر است طرح ها از حالت نوشتاری به حالت تصویری (بیلبورد، اسلاید و حتی در قالب سی دی) در معرض دید و یا در اختیار مردم گذاشته شود. از طرفی ثبت دقیق نمادهای مشارکت همراه با تبلیغات وسیع حتی به صورت موردی می تواند در ایجاد فرصت های جدید مشارکتی بسیار موثر باشد. معرفی شهروندانی که به هر ترتیبی با شهرداری ها همکاری می نمایند در محافل عمومی، صدور تقدیر نامه از طرف مجموعه مدیریت شهری برای شهروندان نمونه و… موجب ارتباط قوی شهروندان با مدیریت شهری را فراهم می نماید.

وی ادامه داد: استفاده از سرمایه انسانی و توانمندی های بومی فرصت بسیار مغتنمی است که می تواند زمینه ظرفیت سازی محیطی همراه با اعتماد سازی در شهروندان را افزایش دهد. برای آنکه مدیریت شهری را به یکی از مهمترین ابزار کار تجهیز کنیم بسیار مناسب است که شورای شهر با استفاده از تکنولوژی روز اقدام به ایجاد بانک جامع زمین مرجع نماید که کلیه لایه های اطلاعاتی فیزیکی، محیطی و فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، تجاری و…را در برداشته باشد. مسلما بکارگیری گسترده از قابلیت هایGIS در مدیریت شهری راهگشای بسیاری از مسایل می باشد و … اگر چه رویکرد مدیریت شهری در ایران با مقوله برنامه ریزی علمی فاصله بسیار دارد، اما فرصت های کوچک در این زمینه را نباید از دست داد. مهم رویکرد شورای محترم کلان شهر رشت است که می بایست به برنامه ریزی علمی معتقد باشد و اراده خود را از طریق انتخاب شهرداری متعهد، آگاه، متخصص و بومی، در نظام مدیریت شهری اجرایی نماید.

دکتر بردبار خاطرنشان کرد: شهر موجودی زنده است که مخلوق روح خالق ساکنان آن است و معتقدم در راستای بهبود بخشیدن به مدیریت شهری بایستی موارد زیر مورد توجه قرار گیرد :

فلسفه شهر نه برای زیستن بلکه برای بهتر زیستن است.

شاخص های کیفیت محیط زندگی شهر بایستی پیوسته ارزیابی شود.

نظام مدیریت تصمیم گیری با مردم باید جایگزین نظام مدیریت برای مردم شود.

شهر آزمایشگاه نیست و مردم نیز موجودات آزمایشگاهی نیستند. پژوهش مداری باید سر لوحه کارها قرار گیرد.

باید قادر به پیش بینی بازتابهای فضایی و کالبدی سیاستها و تصمیمات باشد.

باید حداقل دخالت وتجاوز به شرایط طبیعی را مد نظر قرار دهد.

باید در بکار گیری ایده های جهانی وشهرهای دیگر، ملاحظات محلی را مد نظر قرار دهد وتقلید کننده صرف نباشد.

نظام کنش و واکنش با شهر ها و محله های مجاور را درک کند.

شهری بی نظم، شهرنیست بلکه نفی شهر است. اغتشاش دیداری، کالبدی و عملکردی باید به آسایش دیداری، کالبدی وعملکردی منتهی شود.

تولید فضاهای شهری، حفظ بهسازی و ارتقاء کیفیت فضاهای شهری را مدنظر قرار دهد.

تنوع ، چاشنی زندگی شهری نیست بلکه اصل و محتوی است و بایستی در تولید فرم و فضا و فعالیت بکوشد.

مدیریت شهری در مواجهه با مسایل شهری بایستی :

الف) آن مسئله را به مسئله دیگر تبدیل نکند.

ب) به انتقال از نقطه ای به نقطه ای دیگر منجر نشود.

وی در پایان اظهار امیدواری کرد که مدیریت شهری آینده در سایه اتکال به خداوند منان، متعهد به برنامه های خود و منافع مردم بوده و با استفاده از علم، دانش و هنر مدیریت در جهت نیل به اهداف توسعه شهر که همانا آسایش، رفاه و امنیت شهروندان عزیز است، موفق باشد.