کرونا ویروس با همه تهدیداتی که در ابعاد مختلف و تاثیرات ان بر زندگی فردی و اجتماعی داشت و به واسطه ان اوضاع کشور و جهان را در هاله ای از ابهام فرو برد,از سوی دیگر پنجره ویژه ای را روبروی تصمییم گیران گشود که تاکنون محور مقابله با این ویروس شده است.
اگر جهان بین الملل را کناری بگذاریم و بررسی ها را متوجه مدیریت داخل کنیم، تنها محور تصمیم سازی که مبنای رویکردهای کلان ملی در تصمیم گیری های حاکمیتی برای مهار و ساماندهی این دوران شده است توجه به اظهار نظر های کارشناسی و اعتماد به دیدگاههای کادر تخصصی درمان است.
توجه به نگاه و اندیشه و نظر و تجربه متخصصین امور پزشکی و سپردن میدان داری این نبرد به وزارت بهداشت و درمان و پذیرفتن اهمیت تخصص گرایی در مهار و مدیریت بحران ناشی از کرونا، تجربه و فرصت بسیار خوبی برای روزهای اینده پیش رو است که اگر بخواهیم به قله های توسعه کشور و خروج از بن بست های موجود در اقتصاد و سایر چالش ها برسیم، راهی نداریم جز سپردن امور به متخصصین و صاحب نظران ودر اختیار قرار دادن میدان کار و تصمیم سازی ها به انان که متاسفانه در گذشته یا به ان توجه نشده و یا چندان جدی نبوده است که این امر موجب خسارات بسیار به کشور شده است.
اهمیت و احترام به نظر متخصصین و کادر درمان در شرایط عبور از کرونا و مبارزه با این بیماری انقدر از ارزش بالایی برخوردار بود که تاکیدات رهبریت نظام و محوریت تصمیم گیری های هیات دولت را به همراه داشت که با این نگاه حتی تعطیلی مقدس ترین اماکن و ایین های مذهبی که تا قبل از این روزگاران غیر ممکن به نظر می رسید ، در تابعیت تصمیم سازی متخصصین قرار گرفت که البته یکپارچگی و وحدت رویه در سطح ملی برای خروج از بحران نادیده گرفت.
نکته قابل توجه در چنین بحرانی که بیش از همه به چشم می اید خلا فعالیت های تخصصی در کادر جریان های سیاسی است که نه تنها در قالب بخش قابل توجهی از استعداد های توسعه ای موجود در جامعه نتوانستند چندان کمکی به پشت سرگذاشتن بحران حتی در جلب اعتمادهای عمومی داشته باشند، بلکه نشان داد انچه در این میان با عنوان سیاست می شناسیم جز گفتار و رفتارهای ظاهری و بدون پشتوانه علمی و به قولی سیا بازی های سیاسی نیست و در این جریانات هیچ فهم عملکردی در قالب تخصص به دلیل نداشتن پشتوانه های لازم دیده نشد هرچند که نباید دیدگاههای افراد صاحب نظر با گرایش های سیاسی را نادیده گرفت که این مهم جدای از تکلیف احزاب و جریانات سیاسی و تنها بر اساس تخصص و نگرش و عملکرد فردی بوده است وگرنه جریان های سیاسی در قالب برنامه و نیرو کادر اموز ش دیده حرفی برای گفتن نداشتند.
ضعف در کارکرد تخصص گرایی در جریان های سیاسی و عدم تربیت نیروهای متخصص با گرایش های همسو به منظور رسیدن به اهداف و برنامه های توسعه بر مبنای منافع ملی از
چالش های مهم اینده احزاب و گروه های سیاسی از چپ و راست و اصولگرا و اصلاح طلب است که برای حفظ تعادل سیاسی در جامعه و جلوگیری از ورود افراط گرایی باید زمینه های بسط و اعتماد سازی جامعه را بر مبنای دیدگاههای قابل پذیرش در توسعه کشور فراهم کنند، زیرا در غیر اینصورت باید بپذیریم که ماجرا برای آنها تمام است.
اکنون که مدیریت کرونا ویروس با همه بیم وامیدهایش بر مبنای تخصص صاحب نظران و پذیرش و اعتماد عموم جامعه به نگاه انان برای گذر از شرایط بحرانی تجربه قابل قبولی داشته است پس لازم است در بخش های مختلف حاکمیتی بدون توجه به گرایش های فردی افراد صاحب نظر و تنها بر اساس منافع ملی ، راهبردی جدید در بهره مندی از این ظرفیت های ملی انسانی در مسیر توسعه اتخاذ گردد.
انچه اکنون ایران را در کنار برخورداری از ثروت های زیر زمینی و موقعیت های ژئوپلتیکی متمایز کرده است و حتی از فضا تا زمین را در تسخیر خویش قرار داده، قدرت منابع انسانی متخصص است که باید در بخش هایمختلف مدیریتی و سیاسی به ان توجه شود زیرا غیر از ان نمی توان روزگاران پسا کرونا را در کنار تحریم ها دور زد!
- نویسنده : یونس رنجکش
لینک کوتاه :
https://moeennews.ir/?p=470
